مجری: همان‌طور که میدانید، جهان بر روی موضوعات خاورمیانه متمرکز شده است، از عراق و جنگ در عراق، اسرائیلیها و فلسطینیها و حتی مصر. اما کشوری که به‌نظر میرسد همه آن‌را فراموش کردیم ایران است. اکنون کسی که ما را در این گفتگو در مورد وقایع ایران، برنامة هستهیی و احتمال دست دراز کردن به‌سوی رژیم ایران همراهی میکند سناتور جو لیبرمن است. وی رئیس پیشین کمیتة امنیت ملی سنا، عضو دراز مدت کمیتة قوای مسلح سنا و شاید یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های ملی در امور خارجی است. با تشکر از این‌که ما را همراهی می‌کنید.
لیبرمن: متشکرم
مجری: شما اخیراً از جلسهیی در پاریس برگشتید، جایی که با اپوزیسیون ایران دیدار داشتید. ما در دو دهة گذشته شاهد جنگ در خاورمیانه بودهایم، چه در عراق و سوریه، چه بین اسرائیلیها و فلسطینیها، اما چیزی که در مورد آن صحبت نکردهایم تغییر مسیر است. آیا آنها از درون اصلاح خواهند شد؟ شما اخیراً با یک گروه اپوزیسیون ایرانی دیدار داشتید. آیا چشم‌اندازی وجود دارد که ایران وارد روابط مثبت با آمریکا شود و ایدة شیطان بزرگ و شیطان کوچک را کنار بگذارد؟
لیبرمن: صرف نظر از لبخندی که بر روی چهرة روحانی وجود دارد هیچیک از سیاستهای آنها تغییر نکرده است. در حقیقت آنها بیش از هر زمان دیگر مردم خود را سرکوب میکنند. آنها در مورد سیاست‌هایشان در حمایت از تروریسم یا ایجاد توانایی تسلیحات هستهیی چیزی را تغییر نداده‌اند. حقیقت این است که شما خاورمیانهیی را توصیف کردید که امروزه بسیار بیثبات است، شاید بیش از بسیاری از زمان‌های دیگر نا آرام است، اما از نظر من تهدید شمارة یک علیه منافع آمریکا و ارزش‌های ما در منطقه هم‌چنان (رژیم) ایران میباشد. و این شرمآور است که ما بیش از این روی آن متمرکز نیستیم. در حقیقت (رژیم) ایران در پشت پردة برخی از مسائلی است که ما روی آن متمرکز میشویم. (رژیم) ایران در سوریه از اسد حمایت کرده است. (رژیم) ایران به مداخلة خود در عراق و اعمال نفوذش بر روی دولت آنجا ادامه میدهد. پاسخ نهایی برای خاورمیانه و آمریکا این است که این رژیم تغییر کند. و از نظر من این (تغییر) میتواند در ایران اتفاق بیفتد و خواهد افتاد. سؤال این است که کی؟ این گروه که ما در جریان گردهمایی سالانهاش در فرانسه با آن صحبت کردیم، یک گروه فوقالعاده است. حدود صد هزار نفر در این گردهمایی شرکت داشتند. آنها از سراسر اروپا و آمریکا و سراسر جهان آمده بودند. اینها ایرانیانی هستند که از کشور خودشان بیرون رانده شدند. آنها میخواهند کشورشان تغییر کند. آنها در داخل کشورشان متحدین زیادی دارند.
مجری: خب، چه کسی دیگر به دولت مالکی در عراق کمک میکند؟ شما الان خودتان گفتید، ایران، سوریه، روسیه.
لیبرمن: قطعاً که (رژیم) ایران.
اما منافع ما در عراق آن‌قدر با (رژیم) ایران متفاوت است که احمقانه خواهد بود که هر نوع اتحادی با (رژیم) ایران را در نظر بگیریم. برای مثال به نظر میرسد که (رژیم) ایران به دولت مالکی متعهد است. ما به یک دولت ائتلافی متعهد هستیم که به سنیها و کردها شراکتی را میدهد که مستحق آن هستند. روشن است که بهترین راه حل تحقق آن رهبری جدید است. اکنون ما در معرض خطر یک رژیم افراطی در ایران هستیم که میخواهد گسترش یابد