شرکت مشتاقانة صدها انجمن ایرانی از سراسر جهان در این اجتماع بزرگ، عمق و شدت این نبرد را اثبات میکند. نبرد برای دمکراسی علیه دیکتاتوری، نبرد برای انسانیت و کرامت علیه استبداد دولتی در برابر شهروندان خود، نبرد برای کثرتگرایی و آزادی علیه تبعیض قومی و مذهبی. نبرد برای یک ایران آزاد علیه یک ایران ارتجاعی و سرکوبگر. دیدگاه آیندة ایران که سال گذشته در طرح 10 مادهیی رئیس‌جمهور رجوی ارائه شد، باید از حمایت بیقید و شرط تمام جامعة بینالمللی برخوردار باشد و ما باید در آن جهت کار کنیم، جهتی که توسط رئیس‌جمهور رجوی نشان داده شده است.
نقض سیستماتیک حقوق بشر بنیادین در ایران، یک موجب بیشترین نگرانی است نه تنها برای شورای ملی مقاومت ایران؛ بلکه درپارلمان اروپا که در آوریل سال گذشته قطعنامهیی تصویب کرد و از اتحادیة اروپا خواست، مسئلة حقوق بشر را در تمامی روابط خود با این رژیم وارد کند. مذاکرات حول برنامة هستهیی نباید اولویت‌های ما را بر سر ضرورت برقراری آزادی و دمکراسی منحرف کند. به درستی پیشنهاد شده است که تنها هنگامی تحریم‌ها برداشته شوند که تعهدات بینالمللی در ارتباط با حقوق بشر به‌طور کامل اعمال شوند.
از نقض حقوق بشر به‌هیچ صورت نباید چشم‌پوشی کرد. بسیار نگرانکننده است که در اولین سال ریاست روحانی، هیچ امیدی برای اعتدال وجود ندارد. طبق گزارش دبیرکل ملل متحد به شورای حقوق بشر در ماه مارس گذشته، قول‌های داده‌شده توسط سران جدید، به‌طور چشم‌گیری با شکست مواجه شده است. بیش از 800 زندانی از زمان انتخاب او اعدام شدهاند، و اعدام شوکه‌کنندة غلامرضا خسروی، یکی از شهدای شما، یکی از بهترین افراد شما که بعد از 12 سال شکنجه توسط رژیم مذهبی حلقآویز شد، یک جنایت هولناک است و به همین گونه باید توصیف شود.

تمام اعدام‌های سیاسی باید از جانب دولت‌ها، مانند دولت‌های اروپایی که حقوق بشر را در مرکز روابط خارجی خود قرار میدهند، مورد بررسی قرار گیرند.
زنده باد خاطرة آنهایی که جان خود را برای آزادی فدا کردند، آنهایی که درد زندان را تحمل کردند و آنهایی که زیر سرکوب و شکنجه مقاوم بودهاند. الگوهای درخشانی که عزم ما را تقویت میکند. گزارش ملل متحد برای شورای حقوق بشر نگرانی‌هایی در مورد ادامة نقض استانداردهای بینالمللی را مطرح میکند. قطع اعضای بدن، شلاق‌زدن، دستگیری‌های خودسرانه، ارعاب مبارزان سیاسی و روزنامهگاران؛ و گزارشگر ویژة ملل متحد که هنوز خارج از درهای ایران به‌مدت بیش از 3 سال در انتظار بوده، این غیر قابل قبول است. آزادی مذهب و عقیده باید به‌طور خاص به‌عنوان یک مسئلة نگرانکننده مورد تأکید قرار گیرد. محدودیت‌های شدید، حملات علیه گروههای مذهبی، اتهامات با انگیزه‌های سیاسی و اتهاماتی تحت نام خدا، برخی از ابزارهای اصلی هستند که این حکومت دینی بیش از پیش از آن استفاده میکند تا مخالفان و شهروندان را مرعوب و سلطه  اش را تقویت کند. اعتقاد به خدا هرگز خشونت یا جنایاتی را که تحت شعار مذهب صورت میگیرند مشروع نمی کند. یک رهبر اسلامی برجسته اخیراً گفت، و  من نقل قول میکنم که «درمان یک دمکراسی شکست‌خورده، تنها دمکراسی بیشتر است». یک دیکتاتوری تحت پوش دین بدترین نوع دیکتاتوری است. آن‌چه در ایران، عراق و سوریه رخ داده و هنوز در حال وقوع است، دقیقاً خلاف آن است.
جامعة بینالمللی هنوز قادر به یافتن راه حلی برای پناهندگان ایرانی یعنی اشرفیها در لیبرتی نیست، یعنی افراد حفاظت‌شده از جانب ملل متحد و آمریکا. آمار بیسابقهیی از اعدام و قتل عام‌ها که وحشتناک‌ترین آنها در سپتامبر گذشته بود که با هم‌دستی روشن مقامات عراقی صورت گرفت. 7 عضو مجاهدین به‌گروگان گرفته شدند، خواهران و برادران شما، 7 تن از آنها هنوز مفقود هستند.
ملل متحد، آمریکا و اتحادیة اروپا مسؤلیت‌های قانونی و اخلاقی در این رابطه دارند. رویکرد دولت عراق نسبت به مجاهدین خلق اولین آزمایش معتبر است و باید هم‌چنان چنین باشد. مالکی به‌طور واقع به یک عراق فراگیر و دمکراتیک که به حقوق بشر اقلیت‌های مذهبی و سیاسی احترام می‌گذارد، متعهد نیست. او پیشاپیش خلاف آن‌را اعلام کرده است. مالکی مطلقاً زمانی را برای آشتی سیاسی اختصاص نداده است؛ حتی در هنگام افزایش نیروهای آمریکایی در عراق در سال 2007. من با دقت بسیار به صحبت‌های ژنرال کیسی گوش دادم که گفت، مالکی اکنون هیچ زمانی را جهت رسیدگی به مسائل بنیادین با رهبران سنی و کرد اختصاص نمیدهد. او تنها میخواهد (رژیم) ایران را راضی نگه دارد و به آن خدمت کند.
دوستان عزیز، انژری عظیم این گردهمایی نشان میدهد که شورای ملی مقاومت ایران آماده است با چالش‌های بزرگی که در عراق و ایران وجود دارد، برخورد کند. تنها آزادی‌یی که شما حامی آن هستید ایران و تمام منطقه را تغییر خواهد داد.
با تشکر فراوان.