خوب، من فکر می کنم افتخار بزرگی دارم که به شما به پایتخت و به این بحث دوباره خوش آمد بگویم. بدیهی است پنلی که اینجا هست پنلی است که به مسائلی که ما در عراق و همسایگان آن در حال حاضر روبرو هستیم متعهد است، و آگاهترین پنلی است که شما می توانید کنار هم قرار دهید. من می گویم که ما همچنان به کار بر روی این مسائل ادامه خواهیم داد. بعضی از چیزهایی که در عراق در حال حاضر اتفاق می افتد کاملا قابل پیش بینی بود. همین هفته گذشته بعد از صحبت با برخی از شما و سپس با ژنرال جونز و دیگران در مورد آنچه دارد اتفاق می افتد و آنچه که باید رخ دهد، و ژنرال کیسی و من در مورد این صحبت کردیم، ژنرال جیم جونز و من در مورد این صحبت کردیم. من با یکی دو نفر دیگر تماس گرفتم و فکر کردم این در واقع مطلقا زمان مناسبی برای هر تشویق و گذاشتن هر فشاری است که می توانیم روی وزارت امور خارجه بیاوریم تا به تعهداتمان به نفرات کمپ لیبرتی عمل کنیم. چیزهایی که ما توافق کردیم که باید انجام دهیم، و بخشی از آن نامه ای است که سناتور لوین و سناتور مک کین و سناتور شاهین و من امضا کردیم این است  که ما نیاز به پیدا کردن یک محل برای برخی از این افراد در اینجا داریم. و این به دوستان ما اجازه می دهد که از آخرین مانع این مساله عبور کنند، خوب چه تعدادی از نفرات کمپ لیبرتی را مایلید به ایالات متحده بیایند؟ و ما نیاز به یک پاسخ خوب به این سوال داریم، و باید با سرعت انجام گیرد.

شما لازم نیست به عنوان یک فرد، به عنوان سناتور، به عنوان فرماندار، شما لازم نیست قولی بدهید، اما وقتی به عنوان یک کشور و یا در هر ظرفیت دیگر قول می دهید، قول شما تنها به اندازه همان قدر که مایل به نگه داشتن آن هستنید می ارزد. ما تعهدی دادیم، و صراحتا نظر من این است که فکر می کنم این تعهد حق بود، اما مهم تر اینکه ما تعهد دادیم. و در یک دموکراسی، در جهانی که در آن مردم باید در مورد آنچه شما می گویید به شما تکیه می کنند، بسیار حائز اهمیت است که آنچه که شما می گویید انجام می دهید را انجام دهید. چه با کمپ اشرف، کمپ لیبرتی، آنچه که توافق کردیم با اوکراین بکنیم که در آن ما اعلام کردیم آن سلاحها را بدهید و ما تمامیت ارضی شما را تضمین می کنیم، و یا با سازمان مجاهدین خلق، ختم آن، خدا را شکر که ما توانستیم آنها را از لیستی که نباید در آن بودند در بیاوریم. اما حالا باید آنها را به لیستی که باید در آن باشند ببریم، که این لیست محل برای آینده ای بهتر است، و ایالات متحده باید سهم خود را انجام دهد. و شما در مورد آن امروز صحبت می کنید.
مردم به آنچه که شما می گویید توجه می کنند. اما این هیچ کاری برای از بین بردن فوریت مطلق پیامی که شما منتقل می کنید نمی کند. بنابراین شما و من هر دو باید روی این متمرکز باشیم و من قصد دارم باشم و می دانم شما هم هستید. بنابراین از شما برای آمدن امروزتان متشکرم، از آنچه که شما همچنان می کنید متشکرم. شما در اینجا گروهی را دارید که به روشن کردن این آتش کمک می کند که امیدواریم باعث شود کار درست صورت گیرد.

از همه شما متشکرم.

سفیر میچل ریس
خیلی از شما متشکرم، سناتور. و بعد از ظهر همه به‌خیر. می‌خواهم از همة شما به‌دلیل پیوستن به ما در این بعد از ظهر برای این جلسة مهم در مورد آشفتگی در عراق: نقش مالکی و نفوذ مخرب رژیم ایران، تشکر کنم. قبل از این‌که این اتاق را ترک کند مایلم علناً از میزبانمان برای این بعد از ظهر، سناتور بلانت، تشکر کنم که در کمیته‌های بسیار مهم که در ارتباط با موضوع امروز است خدمت می‌کند، کمیته‌های خدمات نیروهای مسلح سنا و تخصیص بودجه، او هم‌چنین نایب‌رئیس کنگره جمهوری‌خواهان در مجلس سنا است
امروز بعد از ظهر همان‌طور که سناتور بلانت گفت، از تعدادی از مقامات رسمی برجستة پیشین و کارشناسان سیاست خارجی خواهیم شنید. هر یک آشفتگی در عراق و نفوذ رو به رشد (رژیم) ایران را نه تنها در عراق، بلکه در سراسر منطقه نیز مورد بحث قرار می‌دهند. به نظر می‌رسد هر وقت که ما این روزها به خاورمیانه نگاه می‌کنیم اوضاع بدتر و بدتر می‌شود. در چند سال گذشته، نخست‌وزیر مالکی به اعتماد میلیون‌ها نفر از شهروندان عراقی که او را به نمایندگی برای منافع همة عراق انتخاب کردند خیانت کرده است. در عوض، ما دیدیم او با در اختیار داشتن وزارت‌خانه‌های کلیدی دفاع خارجی و امنیت قدرت را در خود سرجمع کرده است.  ما دیده‌ایم که او علیه قبایل سنی شده و به‌جای این‌که همانطور که قول داده بود آنها را در نیروهای مسلح به‌کار گیرد، آنها را زندانی و سرکوب کرد. ما دیده‌ایم که او تهدید به زندانی‌کردن اعضای اهل تسنن و کرد دولت خودش کرده و آنها را به فعالیت‌های تروریستی متهم کرده است. ما دیدیم که او اساسی‌ترین حقوق انسانی مردم عراق را نقض می‌کند. ما دیده‌ایم که او دستور به استفاده از نیروی مرگبار علیه تظاهرکنندگان مسالمت‌آمیز و غیر مسلح را داد. و دیدیم که او تنش‌های فرقه‌یی را شعله‌ور کرد که ارتش عراق را بی‌روحیه و کشور را از هم گسست.
حالا عهد عتیق به ما می‌آموزد که اگر شما باد بکارید طوفان درو می‌کنید، و این در عراق به‌ وقوع پیوسته است هیچیک از ما باور نداریم که (رژیم) ایران بخشی از راه حل در اینجا است. (رژیم) ایران هیچ علاقه‌یی در کمک به عراق ندارد، تنها کمک به خودش و گسترش نفوذش در عراق و در سراسر منطقه را دارد.
بنا بر این باید از خودمان بپرسیم که چرا ما امروز در اینجا هستیم؟ دوستان، پاسخ این است که ما امروز اینجا هستیم که به مردان و زنان شجاع در کمپ لیبرتی ایمان داشته باشیم. آنها دلسرد نشده‌اند. آنها شکست را نمی‌پذیرند. این به ما بستگی دارد که به احترام‌گذاشتن به آنها ادامه بدهیم، به فداکاری آنها احترام بگذاریم، به تعهد آنها احترام بگذاریم، با متعهد کردن مجدد خودمان به وظیفة ادامة این مبارزه. اما نه فقط به‌خاطر این‌که ما می‌خواهیم ایمانمان را حفظ کنیم، هر چقدر هم که مهم باشد. ما می‌خواهیم خودمان را متعهد کنیم، چون مبارزة آنها، مبارزة ما هم هست. آنها برای ایرانی مبارزه می‌کنند که در آن همة شهروندان بتوانند هر طور که مایلند صحبت کنند، هر طور که مایلند عبادت کنند و هر طور که مایلند رأی بدهند. آنها برای ایرانی مبارزه می‌کنند که در آن مردان و زنان حقوق برابر دارند و مردم می‌توانند در آزادی و با عزت زندگی کنند. آنها برای ایرانی بدون سلاح هسته‌یی مبارزه می‌کنند که تروریسم را ترویج نمی‌کند و در صلح با تمام همسایگانش است. به این دلیل است که ما امروز در اینجا هستیم، چون مبارزة آنها مبارزه‌یی است که همة ما به آن اعتقاد داریم. و اگر همة ما معتقدیم و اگر همة ما هم‌چنان مبارزه می‌کنیم، مطمئن هستم که یک روز ما در تهران جشن می‌گیریم.


هاوارد دین رئیس پیشین حزب دمکرات آمریکا
متشکرم آقای سفیر. هم‌چنین می‌خواهم از سناتور بلانت به‌خاطر استقبال و معرفی او تشکر کنم. ... خوب است که وجه مشترکی در این رابطه بین جمهوری‌خواهان و دمکرات‌ها در کنگره ایجاد شده است.... من تجربة بسیار فوق العاده‌یی در طول سه یا چهار سال گذشته کسب کرده‌ام که در دفاع از حقوق بشر افرادی کار کرده‌ام که به آنها قول حقوق بشر داده شد، چیزی که دریافت نکردند. نوعی اعتماد بین ما ایجاد شده است که بسیار ارزشمندتر از تفاوت‌های سیاسی ما است. واقعاً امیدوارم که اعضای کنگره ببینند که ما در کنار یکدیگر فعالیت می‌کنیم و وجوه مشترک داریم.
و دلیل این همکاری هم در اهمیت موضوع است. زندگی 2800 انسان در میان است. اکثر شما این موضوع را می‌دانید، اما برای کارمندان کنگره می‌گویم که در سال 2004 اف.بی.آی. به کمپ اشرف رفت و تمامی افراد را اسکرین کرد و این مدتی قبل از آن بود که ساکنان تسلیحات خود را به آمریکا تحویل دادند و در عوض فرماندة نیروهای آمریکایی در آنجا به تک تک 3000 نفر از آنها مدرک امضا شده‌یی را داد که آنها طبق کنوانسیون چهارم ژنو مورد حفاظت قرار خواهند گرفت و ایالات متحده اطمینان حاصل خواهد کرد که این امر محقق خواهد شد. بسیاری از آن افراد طی چهار نوبت کشتار پس از آن، جان خود را از دست داده‌اند، بسیاری با دستان بسته و بر روی تخت بیمارستان، در حالی‌که این مدرک را در دست داشتند. و به‌همین دلیل این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است.
اما مسئله فقط در مورد 2800 مخالف ایرانی نیست که سلاح‌های خود را ده سال است تحویل داده‌اند و مروج دموکراسی و حقوق زنان در ایران بوده‌اند. بلکه هم‌چنین مربوط به این میشود که بزرگترین و قدرتمندترین کشور دنیا هم به قول خود وفا کند. ولی ما هنوز به قول خود وفا نکرده‌ایم. و فکر می‌کنم این وجه مشترک ما است. ما همه نگران حقوق بشر افراد بی‌گناهی هستیم که توسط سلاح‌های ما و سربازانی که آمریکا آموزش داده تحت هدایت نیروی قدس رژیم ایران به‌قتل می‌رسند. و ما وجهة خود را به‌عنوان یک ملت بزرگ از دست می‌دهیم. زیرا اگر مردم و کشورهای بزرگ به قول خود وفا نکنند، خیلی طول نمی‌کشد که موقعیت خود را از دست بدهند.
در رابطه با مذاکرات، من مدافع مذاکرات با رژیم ایران هستم. اما مدافع این نیستم که به آخوندها 2.8 میلیارد دلار بدهیم تا چهار ماه دیگر مذاکرات را ادامه دهیم. به‌جز دولت بوش پدر، از زمان کارتر، هیچ دولتی در آمریکا نبوده که به‌طرز درستی با رژیم ایران رفتار کرده باشد. همة این دولت‌ها، اعم از دمکرات یا جمهوریخواه، فکر کرده‌اند که می‌توان با کسانی که 800 نفر را در شش ماه اعدام می‌کنند، کاری که روحانی مدره انجام داده است، با خوشرویی رفتار کرد.
رژیم ایران ادعایی را تبلیغ می‌کند که فی‌الواقع مطبوعات آمریکا هم آن‌را رله می‌کنند و این شوکه‌کننده است. موضوع مربوط به عراق است که بحران بزرگی در آن ایجاد شده و باید با آنها در مقابل داعش همکاری کرد و داعش خطر بزرگتری برای آمریکاست. آری داعش برای آمریکا یک تهدید است اما داعش دلیل فروپاشی عراق نیست. عراق در حال حاضر به‌طور بالفعل به سه قسمت تقسیم شده است، ولی هنوز مرزها تعیین نشده است. دلیل این‌که داعش توانست در عراق ظهور کند بی‌کفایتی مالکی است؛ و این‌که دولت آمریکا تا به این روز خیال می‌کند که مالکی تنها کسی است که می‌تواند یک عراق متحد را حفظ کند. در واقع مالکی علت فروپاشی عراق است. این یک واقعیت است.
زندگی افراد در خطر است. نه تنها 2800 ساکن لیبرتی که آمریکا قول حفاظت از آنها را داده است. بلکه هزاران هزار سنی و شیعه و کرد که در معرض خطر هستند. از سوی شبه نظامیان شیعی که توسط مالکی قدرت گرفته‌اند و اغلب وقت خود را صرف کشتار آمریکایی‌ها در زمان حضورشان در عراق می‌کردند. چرا سیاست خارجی ما نمی‌تواند این مسائل را ببیند؟
سیاست‌های آمریکا در عراق باید تغییر کند. باید با افرادی کار کنیم که می‌خواهند یک جامعة مدنی عقلانی و با ملاحظه در عراق ببینند که شامل نوری مالکی نمی‌شود. و هرچه زودتر به این نتیجه برسیم، بیشتر سود برده‌ایم. ما در رابطه با قول آمریکا و اهمیت آن صحبت کرده‌ایم و نمی‌خواهم بیشتر از این روی این نکته مکث کنم. و من فکر می‌کنم مسائل به یکدیگر مرتبطتند. دلیل این‌که در طول مذاکرات شکست می‌خوریم، نتایج مسائل مربوط به اوکراین است که وقتی در یک نقطه عقب‌نشینی می‌کنیم، افرادی مثل ولادیمیر پوتین خیال می‌کنند که در نقاط دیگر هم عقب‌نشینی خواهیم کرد. این اشتباه است. و فکر نمی‌کنم باید سرباز به همه‌جا فرستاد. مسیر رئیس‌جمهور در استفاده از تحریم‌های سخت درست است. اما بر این عقیده‌ام که باید شدیدتر و بیشتر باشند. وقتی برخی خارج از حوزة مسئولیت‌های عادی انسانی عمل می‌کنند، باید فشار آن‌را احساس کنند، چه رسد به وقتی که بحث بر سر صدها کنوانسیون و پیمانی است که ما در طول تاریخمان امضا کرده‌ایم. بنا بر این موضوع وفا کردن به قول خودمان است. و هم‌چنین دفاع از هویت خودمان از زمان بیانیة استقلال و قانون اساسی ایالات متحده.
جلسة استماع خیلی خوبی امروز برگزار شد. و می‌خواهم از اعضای کمیتة امور خارجی کنگره که واقعاً کارمندان وزارت خارجه را به‌خاطر دروغ‌ها، چشم‌پوشی از حقایق و در معرض خطر قرار دادن عامدانة 2800 شهروند بی‌گناه مؤاخذه کردند سپاسگزاری کنم. اما این موضوع فراتر از وزارت خارجه و وزارت امنیت داخلی و مهاجرت است. این اکنون یک چالش برای رئیس‌جمهور ایالات متحده است. این مذاکرات 2800 تن را که هم‌اکنون در معرض خطر هستند بیشتر متوجه تهدیدات می‌کند. ولی اگر اتحاد مالکی و رژیم ایران ادامه پیدا کند و ما از آن چشم‌پوشی کرده و هم‌چنان از مالکی پشتیبانی کنیم، میزان خطرات در مقابل 2800 ساکن کمپ لیبرتی هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود. آنها در شرایط خطرناکی هستند. اگر اتفاقی برای آنها بیفتد، لکة ننگ اخلاقی برای ریاست‌جمهوری باراک اوباما خواهد بود و جبران نخواهد شد. این امری است که توجه رئیس‌جمهور را می‌طلبد. ما همه نامه‌های زیادی به او نوشته‌ایم. و سخنان زیبایی دریافت می‌کنیم. ولی ما دنبال حرف نیستیم، دنبال عمل هستیم

23ژوئیه 2014(اول مرداد93)