آنچه که در خاورمیانه و در شمال افریقا اتفاق می افتد ترکش بدخیم سیاست کثیف مماشات می باشد که دیگر حتی قدرت کنترل ابعاد فاجعه از دستش خارج شده و میلیون ها تن از مردم را در بن بستی لاعلاج به خاک و خون کشانده است. غرب در خاورمیانه به دنبال کیمیای رفتار دگر بنیادگرائی اسلامی، که قلبش در رژیم آخوندی می زند، در رخوت و خواب پرسه می زند. مماشات گران بی عقل گمان می کنند که روشن بینی و دمکراسی و لائسیته فقط در انحصار غرب بوده و متعلق به همه بشریت نمی باشد. سوداگران حرفه ای گمان می کنند که حقوق بشر، که اولین بار در تاریخ بشریت به وسیله کورش کبیر مدون و نبشته شد، مربوط به همه انسانها نیست. خبره های خاورمیانه شناس صد من یک غاز در مطبوعات، به خصوص در ایتالیا، اسب خیال و توهم می دوانند؛ در بحران همه گیر از پا در میانی همه کشورهای خاورمیانه دم می زنند، اما از دخالتهای رژیم آدمخوار ولایت فقیه که این روزها نعش پاسدارانش را در عراق و سوریه تشییع می کند و مدام بر آتش جنگ افروزی می دمد و دامن می زند چیزی نمی گویند.......   
این خبرگان مدهوش مانند آن حیوونکی که نه می بیند نه می شنود نه می گوید توضیح نمی دهند که چگونه داعش با چند هزار نفر (از سه تا یازده هزار) می تواند موصل که تقریباً 3 میلیون جمعیت داشته و با بیش از صدهزار ارتشی سابق را در یک چشم بهم زدن تسخیر کند. کسی چشمانش را در برابر جنایات دولت فرقه گرای مالکی، که به طور کامل تحت سلطه خامنه ای، البته با اجازه اوباما می باشد، بسته است اکنون نیز می بایست داستان دیگری در فرای واقعیت نقل کند. می بایست همچنانکه چشمش را در مقابل شورش مردمی استانهای سنی نشین که از ماه های مدید و به طریق صلح آمیز در جریان می باشد بسته بود، زبان بسته نگه بدارد. می بایست در مقابل سیاست جنایتکارانه جوجه دیکتاتور تازه به دوران رسیده عراق خودش را به کوچه علی چپ زده و سکوت کند. این جماعت حتی به این موضوع که هدف جنگ در غزه ممکن است برای برداشتن توجهات از روی اوضاع اسفناک در عراق و بن بست مذاکرات اتمی آخوندی باشد، شک هم نمی کنند. در امتداد اینگونه تحلیل های کیلویی این نوع خبرگان اهلی، رژیم آخوندی را نه مشکل خاورمیانه بلکه جزئی از راه حل آن قلمداد می کنند. در حالیکه مطبوعات غربی و خبرگان آن جنگ خاورمیانه را جنگ مذهبی گزارش می کنند، که البته بسیار ساده لوحانه و مضحک و انحرافی می باشد، میلیونها انسان در اوضاعی سخت غیر قابل تصور دست و پا می زنند. هزاران انسان با گوشت و پوست و استخوان هر روز صبح وقتی چشمانشان را باز می کنند تصور و باور اینکه هنوز زنده اند برایشان مشکل اصلی است.

اسماعیل محدث
 * این مقاله در تاریخ ۲۷ تیرماه در روزنامه ایتالیائی اوپیونه چاپ شد.
http://www.opinione.it/esteri/2014/07/18/mohades_esteri-18-07.aspx