بیانیه 400 تن اعضای مجلسین انگلستان درباره حفاظت از مجاهدین در لیبرتی و حمایت از حقوق بشر و دمکراسی در ایران

بیانیه 400 تن اعضای مجلسین انگلستان شامل 20 رئیس کمیته پارلمانی و وزرای پیشین

نقض جدی و سیستماتیک حقوق بشر در ایران بی محابا ادامه دارد... به موازات سرکوب در داخل، حکومت مذهبی فاشیستی ایران تقریبا 3000 پناهنده در کمپ لیبرتی در عراق را، از طریق دولت عراق، به شدیدترین صورت سرکوب می کرده است. تاکنون 116 نفر از آنها بقتل رسیده اند، 7 نفر ( شامل 6 زن) به گروگان گرفته شده اند... درحالی‌که کمپ لیبرتی مورد 4 حمله موشکی در 2013 قرار گرفته است، دولت عراق مانع حداقل اقدامات امنیتی در کمپ می شود...
ما امضا کنندگان زیر بر نکات زیر تأکید می کنیم:
1-  پرونده نقض حقوق بشر ایران بویژه قتل عام 30000 زندانی سیاسی درسال  1988  میلادی (1367)و همچنین قتل عام 1 سپتامبر 2013 (10شهریور 1392)در اشرف باید به شورای امنیت سازمان ملل و دادگاه بین المللی جنایی ارجاع شود تا عاملان و آمران آن را در مقابل عدالت قرار دهد.
2-  آمریکا و سازمان ملل باید دولت عراق را وادار کنند 7 گروگان ربوده شده از اشرف را آزاد کند و حداقل نیازهای امنیتی را در کمپ لیبرتی فراهم کند؛ آنها باید همچنین یک تیم کلاه آبی های سازمان ملل را در کمپ هر روز هفته بطور 24 ساعته برای تضمین سلامت و امنیت ساکنان تا زمان آنها از عراق مستقر کنند...
3-  ما از گزینه سوم خانم مریم رجوی برای تغییر دمکراتیک بدست مردم ایران و جنبش مقاومت سازمانیافته آنها و طرح 10 ماده ای ایشان برای ایران آینده حمایت می کنیم.


لرد کاتر عضو مجلس اعیان:
ما امروز در این کنفرانس اورژانس درست قبل از تعطیلی مجلس گرد هم آمدیم که به یک امر بسیار فوری که در قلب همه ماست بپردازیم - امنیت و سلامت ساکنان کمپ لیبرتی. اخیرا دیدیم که خانم رجوی مثل همیشه با وقار راجع به برنامه 10 ماده ای با قطعیت صحبت کرد، چه رهبر فوق العاده ای است او.
برای من پیوسته باعث افتخار بوده که در گردهمآیی پاریس شرکت کنم و به سخنان ایشان گوش فرا دهم، سخنانی که آرمانهای شما را بیان میکند که البته ما هم حمایت میکنم. من افتخار داشتم که همراه با هیئت انگلستان در گردهم آیی بزرگ ایرانیان در پاریس در حمایت از مقاومت ایران و همچنین اهداف حقوق بشر، آزادی و دمکراسی در ایران شرکت کنم...
رفتن به آن میتینگ یکبار دیگر برای من خارق العاده بود. یکی از قدمهای اساسی در آن جهت این است که از هر فرصتی استفاده کنیم تا درد و رنج ساکنان کمپ لیبرتی را برجسته کنیم. و اطمینان حاصل کنیم که یک صدای قوی از طرف آنها در سازمان ملل و اتحادیه اروپا و سایر جاهاهست که حمایت بین المللی از پناهندگان ایرانی در کمپ لیبرتی را تامین کند. حمایتی که تحت قانون بین الملل به خاطر موقعیتشان بعنوان پناهجو از آن برخوردارند. هیچ شکی در آن نیست. حالا با عراقی که در یک بحران فلج کننده است و با حضور مستقیم نیروهای رژیم ایران در عراق برای کمک به مالکی برای حفظ او قدرت،  ما باید تلاشهایمان را دوبرابر کنیم  و این کار را خواهیم کرد تا توجهات را به امنیت ساکنان لیبرتی جلب کنیم...
وقتی که به این بحران انسانی نگاه میکنم اغلب از خودم میپرسم چرا رژیم ایران وارد این دردسرهای چهره خراب کن میشوند و این میزان تلاش دیپلماتیک بکار میگیرد تا علیه 3000 ساکنان ایرانی محصور در کمپ در بغداد توطئه کند. بگذارید بگویم که من جوابم را با چشمان خودم در این جلسة خارج العاده در پاریس دیدم. من به همسرم که دوبار تا کنون در این برنامه ها بوده و به دیگران گفتم که این باید بزرگترین اجتماع سیاسی در تمام دنیا باشد به خاطر موضوعی که ما باید دولت خودمان و دیگران را وادار کنیم که گوش کنند.

جیم شانون نماینده پارلمان انکستان
آقای رئیس، خانمها و آقایان، مایه خوشوقتی است که در اینجا حاضر شوم و چند کلمه ای بگویم. من سخنگوی حقوق بشر و برابریها در حزب اتحاد دموکراتیک در وست مینستر هستم، و بخشی از وظایفم نظارت براین موارد است که انجام داده ام.
من یکی از پارلمانترهایی هستم که بیانیه  را امضا کردم و  یکی از400 پارلمانتر هستم که رقم بزرگی است، بعنوان نمایندگان مجلسین عوام و اعیان، که کن و من در این ساختمان، در این اطاق، جزو آنها هستیم. ما بسیار درباره حقوق بشر و امور انزجار آور در ایران نگرانیم.
من بطور کامل از بیانیه حقوق بشر حمایت میکنم. بیانیه ای که در حمایت از مردم ایران و بر علیه ر‌زیمی که حقوق آنها را بطور سیستماتیک نقض میکند. بنا بر این من فکر میکنم که این بسیار مهم است که ما حمایت خودمان را از کسانیکه موضوع این نقض هستند ابراز کنیم .
روز گذشته به من اطلاعاتی در مورد هفتصد اعدام داده شد. من شوکه شدم ، من فکر میکنم که این بسیار مهم است به همین خاطر ما بیانیه ای  را ارائه دادیم که چهارصد تن از پارلمانتر ها از هر دو مجلس آن را امضاء کردند که دارای سه بخش است. من فکر میکنم که خوب است این سه بخش را بخوانم که تاکیدی باشد بر موضع ما و آنچه که میخواهیم به آن دست یابیم.
پرونده حقوق بشر ایران به ویزه قتل عام سی هزار زند انی سیاسی در سال 88 و قتل عام یکم سپتامبر 2013 در اشرف به شورای امنیت سازمان ملل و دادگاه جنایی بین المللی ارائه شود تا  عاملان آن به پای عدالت کشانده شوند.
ایالات متحده و سازمان ملل باید دولت عراق را وادار کنند تا هفت گروگان که از اشرف ربوده شدند را آزاد کند و حد اقل های لازم جهت امنیت ساکنان لیبرتی را فراهم کند. آنها (آمریکا و سازمان ملل) باید تیم کلاه آبی های سازمان ملل را بصورت بیست و چهار ساعته مستقر کنند تا بتوانند سلامت و امنیت ساکنان کمپ را تا زمان ترک عراق تضمین کنند.
ما از راه حل سوم خانم مریم رجوی برای تغییر دموکراتیک در ایران توسط مردم ایران و مقاومت سازمان یافته آنها وهمچنین از برنامه ده ماده ای ایشان برای ایران آینده حمایت میکنیم.
اینها سه نکته ای بود که من با خوشحالی تمام اسمم را پای آن گذاشتم و از حمایت خودم خوشحالم من اینجا هستم که به شما بعنوان حامیان مردم ایران و آنهایی که علاقه به موضوعاتی که در رابطه با ایران تاثیر گذار است ، این موضوعات را بگویم.
من خیلی خوشحالم که یکی از صدا های شما د ر مجلس عوام باشم. میخواستم شما از این مطلع باشید که به همراه سایر نمایندگانی که در اینجا حضور به هم می رسانند. میدانم که ما می توانیم کارهای زیادی را برای کسانیکه حقوق بشرشان نقض شده و  از آنچه که ما در اینجا برخورداریم محرومند انجام دهیم.
بنا بر این مایلم صدای شما باشم و زندگی شما را بهبود ببخشم و اینکه مردم ایران از آزادی دمکراسی که ما در اینجا از آن بهره مندیم ،بهره مند گردند.
جیم فیتزپاتریک
جیم فیتزپاتریک نماینده پارلمان انگلستان: من چند دوست داشتم که در شرق لندن زندگی می‌کردند و خانواده‌هایشان از آن رژیم پناهنده شده بودند که به ایران برگشتند تا به بازسازی کشور پس از ساقط‌شدن شاه کمک کنند، اما متأسفانه هرگزازانقلاب نجات نیافتند. آنها توسط آخوندها و کسانی که سرانجام حکومت را به‌دست گرفتند اعدام شدند. به‌نظر من به‌عنوان یک نمایندة پارلمان هیچ چیزی افسرده‌کننده‌تر ازایمیل‌های شورای ملی مقاومت ایران در شرح تازه‌ترین اعدام‌ها در زندان‌های ایران نیست. وقتی صبح هنگامی که سر کار می‌آیم آن ایمیل‌ها را می‌بینم وقربانیان بی‌دفاع بیشتراین رژیم رامی‌بینم که بدون دسترسی به‌عدالت اعدام شده‌اند، هیچ شفافیتی نیست که چه اتفاقی دارد می‌افتد، یکی از خشمگین‌کننده‌ترین چیزهایی است که سر میز کارم می‌آید.
من خلاصة کنفرانس امروز را خواندم و دو توصیة در پایان آن‌را دیدم که بسیار معتدل بودند؛ آنها بسیار ساده و مختصر بودند، از جامعة بین‌المللی درخواست می‌کند، هر کاری می‌تواند برای تضمین سلامت وامنیت ساکنان کمپ لیبرتی انجام دهد وخواهان حضورنیروهای سازمان ملل می‌شود. این درخواست زیادی نیست وقتی که می‌دانیم خواستة شما برخورداری از کشوری که بار دیگر بتوانید به آن افتخار کنید خواستة بسیار بیشتری است و ما مجدداً بتوانیم شرکایمان را فرا بخوانیم. من از مذاکراتی که در این لحظه دارد با رژیم تهران انجام می‌شود بیم دارم، زیرا چیزی را که در آنجا به‌وقوع پیوسته تقریباً مشروع می‌کند. در آنجا چه اتفاقی دارد رخ می‌دهد و چه اتفاقی ممکن است بیفتد اگر آن حکومت تغییر نکند. و هیچ علامتی وجود ندارد که نشان بدهد آن حکومت تغییر خواهد کرد و او دارد سموم خود را در سراسر منطقه بیشتر می‌کند.
من از دعوتتان برای پیوستن به شما در صبح امروز در اینجا بسیار قدردانی می‌کنم. می‌خواستم در اینجا از شما به‌خاطر تمام کارهایی که انجام می‌دهید تشکر کنم، همبستگی شخصی‌ام را در کنار همکاران پارلمانی‌ام ابراز کنم. و این کار خوب را ادامه دهید، این جنگ را ادامه دهید
از شما بسیار متشکرم.

دیوید وون حقوقدان برجسته انگلستان دارای رتبه مشاورت ملکه:
آشنایی اولیة من با سازمان مجاهدین از طریق لرد اسلین که من خیلی به او در این رابطه مدیون هستم، صورت گرفت. او از من دعوت کرد که برای سازمان مجاهدین در دادگاه (عدالت اروپا) در لوکزامبورگ همراه با همکاران فرانسوی فعالیت کنم و برای زمان طولانی قابل توجهی جنگیدیم و بالاخره کیس را بردیم و نتیجه این شد که سازمان مجاهدین از لیست سازمانهای ممنوعه خارج شد.
ما فکر کردیم که این پایان ماجراست چون این یک پیروزی بود ولی اینطور نبود. ما از لیست اروپا و از لیست انگلستان خارج شده بودیم یعنی سازمان مجاهدین خارج شده بود ولی هیچگاه با شما بطور برابر یا منصفانه و مسؤلانه توسط دولت انگلستان، دولت آمریکا و همه دولتهای اروپایی رفتار نشد.

و حالا کمپ لیبرتی است و قرار بود که یک مکان امن برای ساکنان کمپ اشرف باشد ولی این واقعیت نداشت. ما فکر میکردیم که کمپ لیبرتی توسط آمریکا، انگلستان و نیروهای ناتو که عراق را اشغال کرده بودند حفاظت میشود. این واقعیت نداشت. ما فکر میکردیم که سازمان مالل حفاظت را تامین کند ولی این واقعیت نداشت.
سازمان ملل مسؤلیتش را رها کرده است یا به نظر میرسید که رها کرده باشد. برنامه اتمی از بد بدتر شده است. مذاکرات 5+1 تصور میشود که پییش میرود ولی هیچکس نمیداند به کجا میرود.
امیدوارم که تلاشهایی که توسط افراد انجام میشود این دولتها و سازمانها را تشویق کند که بیشتر از این کار کنند. اما من خیلی تشویق میکنم و از این نشست امروز استقبال میکنم و فکر میکنم که خیلی مهم است که این میتینگ ها صورت بگیرد. خیلی مهم است مردم از رنج ساکنان کمپ لیبرتی، مردم ایران، مردم عراقی و آنچه در آنجا می گذرد بدانند.
من امیدوارم که مردم عراق را فراموش نکنند، ایران را فراموش نکنند و سازمان مجاهدین خلق ایران را فراموش نکنند. بسیار متشکرم

استیو مک کیب نماینده مجلس عوام انگلستان:
وقتی به این موقعیت در روز می‌رسید وقتی حرف‌هایی را که همه داشتند شنیده باشید، و نکات بسیار خوبی گفته شد، واقعاً سخت است که چیز جدیدی به آن اضافه کنیم.
واقعیت این است که ما با یک دنیای خطرناک روبرو هستیم و در زمان خطرناکی زندگی می‌کنیم.
نگرانی شخصی من این است که وقایع عراق و سوریه یک درگیری گسترده را شیعه و سنی شروع کند که همه‌کس و همه‌چیز را در بگیرد و در اوج خودش به یک جنگ وحشیانه و خشونت‌بار بدون یک نقطه پایان قابل رؤیت تبدیل شود. بنا بر این من می‌فهمم که چرا مردم در حال حاضر می‌ترسند. من می‌فهمم که چرا همکاری‌های نامتعارف به‌وجود می‌آید و برخی وسوسه می‌شوند بجنگند با کسانی که در غیر این صورت با آنها مذاکره می‌کردند.
ولی به‌نظر من نگرانی‌های ما هر چه باشد، غرب باید بسیار نگران هر نوع همکاری تاکتیکی با رژیم ایران باشد. من خیلی ساده بر این باورم که برنامة هسته‌یی رژیم ایران بزرگترین تهدید برای ما در غرب است، ولی هم‌چنین فکر می‌کنم که این بزرگترین تهدید برای کشورهای خاورمیانه هم هست.
همان‌طور که از همه شنیدیم، اعدام‌ها، جنایت‌ها، دستگیری وزندانی‌کردن خبرنگاران و وکلا افزایش یافته و این تصویر واقعی ایران امروز است.
یک سیاستمدار سرشناس یک‌بار گفت، شما نمی‌توانید صورت یک خوک را آرایش کنید. بله واقعیت این است که شما نمی‌توانید با چند حقة روابط عمومی، یک رژیم وحشی سرکوبگر و خون‌آشام را بزک کنید. در درون این رژیم همان است که هست، این واقعیتی است که ما امروز و هرروز در رابطه با ایران می‌بینیم.
من می‌فهمم به‌خاطر فضایی که در آن زندگی می‌کنیم، چرا برخی فریب او (روحانی) را می‌خورند. ولی در انتها معیار خود او نیست، معیار آن تصاویری است که از اعدام‌های خیابانی می‌بینیم، از مردمی که به‌خاطر انجام کاری که البته بخشی از کار عادی‌شان است، دستگیر شده‌اند. اگر شما این کار را در ایران بکنید، امیدی برای زنده‌بودن در روز بعد از آن ندارید.
چهرة واقعی روحانی، چهرة این است. بنا بر این برای من هر قراردادی، هر گفتگویی با ایران باید با این موارد تضمین یابد:
1-    یک تعهد کامل به حقوق بشر
2-    خاتمة قطعی برنامة هسته‌یی آنها
3-    عدالت برای ساکنان کمپ لیبرتی
4-    یک قضاییة آزاد و مستقل که قانونی را که از هر کشور متمدنی انتظار داریم به‌اجرا بگذارد.
و در آخر یک انتخابات آزاد، عادلانه و تحت نظارت بین‌المللی که مریم رجوی بتواند در آن شرکت کند.
این آزمایش این است که آیا هیچ‌گونه تغییری صورت خواهد گرفت یا نه. هر چیز دیگری، آرایش چهرة یک خوک است.


آلن میل نماینده مجلس عوام انگلستان:
ما در مورد شرایط سختی که در حال حاضر در خاورمیانه وجود دارد شنیدیم، هم‌چنین آن‌چه در عراق رخ می‌دهد. آن‌چه اخیراً به‌وقوع پیوسته، به‌وضوح نشان داده که مشکل اساسی کجا است.
ما مدت‌های طولانی است که گفته‌ایم، پشت این موضوع یک نوع همکاری بین دولت عراق و رژیم ایران وجود دارد.
آنها به کمک هم شتافته‌اند، ولی جایی که مسئله کمک‌کار نیست در رابطه با ساکنان لیبرتی و سایر نقاط است. این مطلقاً شرم‌آور است و من به اتحادیة اروپا و به جهان آزاد، به‌ویژه به سازمان ملل می‌گویم که اگر شما نگران وضعیت یمن هستید، نگران وضعیت داعش هستید، اگر نگران لیبی هستید، اگر نگران سوریه هستید، چرا نگران لیبرتی و آن‌چه در حال حاضر می‌گذرد نیستید؟ این واقعاً شرم‌آور است.
واقعیت این است که غرب موارد نگرانی خودش را انتخاب می‌کند. انتخاب می‌کند که به کدام‌یک بپردازد و کدام‌یک را نادیده بگیرد. من این‌را به شما می‌گویم، ما دوستان بسیار خوبی داریم، برایان بینلی به‌ویژه یکی از دوستان قدیمی است که هرگز ساکت نمی‌نشیند و همواره یکی از صداهای رسا در حمایت از کارزار شما است. من هم‌چنین شما را ستایش می‌کنم به‌خاطر نفراتتان و حامیانتان در تمامی زمینه‌های کارزاری که دارید آنها به‌واقع بی‌نظیر هستند. آنها در ایستگاه‌های قطار زیر زمینی، در راهروهای پارلمان، در بیرون از پارلمان، هر روزه حضور دارند. بله، آنها بسیار تأثیرگذار هستند.
باید بگویم که با کمک آنها و با کمک شما این پیام را امروز از این جلسه برای سایر نمایندگانی که حضور ندارند خواهیم برد و من کمک خواهم کرد که این مسئله به سرانجامی برسد.
خواهش می‌کنم، خواهش می‌کنم، خواهش می‌کنم، به کارزار خود ادامه بدهید و ما هر آن‌چه را که از دستمان بر بیاید برای شما انجام خواهیم داد.


پروفسور سارا چندلر  کانون وکلای انگلستان و ولز:
باتشکر از شما بخاطردعوت ازکانون وکلا
کانون وکلا 160 هزار وکیل درحمایت از حقوق بشر نمایندگی میکند . ما از مردم ایران بویژه تبعیدیان و انهایی که درمعرض حمله وترور هستند حمایت میکنیم .
درسالهای209 ، 2011 و  2013ما علنا تمام حملات و قتل عام های (علیه اشرف)-م را محکوم کردیم . ماعلنا ازطریق رئیسمان نیاز به اینکه یونامی باید بر اساس دستور کارش که توسط شورای امنیت مشخص شده و دربرنامه 1830 سال2008 در مورد حفاظت پناهندگان آمده عمل کند . ما گفتیم اقدامات عملی مانند این باید دراولویت قرار گیرند اگر میخواهیم ازکشتار بیگناهان جلوگیری بکنیم .ما اکنون میدانیم که تمام فراخوان های به حفاظت نادیده گرفته شدند وکشتار های بیشتری صورت گرفت.
ماقویاَ از وکلای زندانی درایران حمایت کرده انهایی که بخاطرانجام وظیفه ایشان و دفاع از موکلینشان که قربانیان رژیم ایران هستند زندانی شدند .
ما همچنان به محکومیت قتل عام 52نفر از ساکنان اشرف و به گروگان گرفته شدن هفت تن از انها در سپتامبر2013ادامه میدهیم 26 حمله بر علیه اشرف و لیبرتی انجام گرفته ما باید هوشیار باشیم و صدایمان را بلند بکنیم .
ولی نقش جامعه بین المللی در این میان چیست؟ اگر ارگان بین المللی که توسط سازمان ملل برای حمایت از پناهندگان تاسیس شده که از کشتار جلوگیری کند خواهان این نیست و یا نمیتواند از پناهندگان حفاظت کند، بنابراین نقشی که ما شاهدش هستیم متاسفانه دست داشتن و چشم پوشی است. ما بعنوان اعضای جامعه بین المللی حقوقدانان میپرسیم که آیا یونامی هیچ قدرتی ندارد؟
عدم توانایی در حفاظت، عدم توانایی در هشدار دادن و اتخاذ عمل برای حفاظت پناهندگان ممکن است مستوجب محاکمه در دادگاه بین المللی جنایی باشد.
ما همانند مقاومت ایران به بیانیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های بین المللی و بویژه کنوانسیون های حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون ضد شکنجه و کلیه کنوانسیون های علیه شکنجه زنان حمایت میکنیم.
اینها تعهدات خانم رجوی در برنامه ده ماده ای اشان هستند و سخنانم را با این جمله که تا زمانی که نیاز است درکنارشما می ایستیم و در روز آزادی ایران در کنارتان خواهیم بود بپایان می‌برم.