رحمان کریمی: تک بیت های بیداری

                 ـ 1 ــ

 

روز میلاد گل سرخ است و می ترسم که باز

از جوانان وطن آید خبر از مسلخی

 

                 ــ 2 ــ

باد ناموسم تاراجگر فصل چه بود

که به باغ آمد و در هر قدمش شیون شد

 

                 ــ 3 ــ

مدتی می گذرد خاطر عشاق ملول است هنوز

مگر از باغ شما ، نغمهٌ مرغان مرده ست ؟

 

                   ــ 4 ــ

گرچه از آوای او دیگر کسی پرواش نیست

با گلوی خسته می خواند هنوز این مرغ حق

 

                   ــ 5 ــ

سینهٌ پر درد ما از عشق ، همچون یک سپر

ایستاده در مصاف تیرباران های خصم

 

                   ــ 6 ــ

این مسند عشق جای یکی جاه طلب نیست

از جان و جهان در گذران ، تکیه زنانند

 

                   ــ 7 ــ

از ابر مپرسید چرا از دامن او اشک ، روان است

از خاک بپرسید که هنوز تشنه لبان است

 

                   ــ 8 ــ

مشکل رهرو نباشد سختی راه و رقیب

درد بی درمان همانا همرهان نارفیق

 

                 ــ 9 ــ

در آینه بینند همی باطن خود را

هنگام که از حقد کشند صورت خوبان

 

               ــ 10 ــ

دلخونم از آنکه ، جانبازان سر افراز میهنم

بعد شهادت هم ، زندانی سکوت جهاندارانند

 

               ــ 11 ــ

از پی نام برفتند و چه بدنام شدند

آن کسانی که به تلبیس و حیل « من » بودند

 

             ــ 12 ــ

روز پیروزی همان روزیست که دشمن ، از سر عجز وعناد

بر بگیرد نام نیکت را به بدنامی و تهمت های زشت

 

                 ــ 13 ــ

کنون که قصد قصیده مدایح ستم است

چه باک اگر که وزن شب شعر بشکستیم