خبرگزاری آسوشیتدپرس 3 آوریل 2010 (14 فروردین 1389)؛ به نقل از سازمان پناهندگان ملل متحد گزارش میدهد اکثر پناهندگان ایرانی به ترکیه می آیند, نزدیک به 1150 نفر از آنها با استفاده از قانون ترکیه مبنی بر نداشتن نیاز به ویزا از مرز میان ترکیه و ایران استفاده می کنند. بیشتر کسانی که به تازگی وارد ترکیه می شوند به خاطر دلایل از ایران می گریزند که این شامل کسانی است که در تظاهراتهای اپوزیسیون شرکت می کنند. در ماه فوریه نزدیک به 4440 ایرانی در ترکیه حضور داشتند. ....

خطری که  این ایرانیها در خانه خود با آن مواجه هستند خیلی واضح است. یک ماه بعد از فرار سپهر عاطفی و حسام میثاقی, پلیس به خانه آنها در شهر اصفهان حمله کرد. و یکی از اتهامات آنها محاربه بود, یعنی به راه انداختن جنگ علیه خدا, مجازات این جرم اعدام است.
این دونفر اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر هستند که یک گروه مستقل هستند. آنها به کمک یک قاچاقچی کرد در ماه ژانویه از کشور خارج شدند و در میان هزاران ایرانی هستند که به خاطر سرکوب وحشتناک مخالفان بعد از انتخابات, توسط حاکمان مذهبی از کشورشان خارج شده اند.

در ترکیه پناهندگان امنتر هستند, اما هنوز در برزخ بسر میبرند. تقریباً همه آنها پول کمی می آورند, و مطابق قانون ترکیه اجازه کار ندارند. به خاطر همین آنها با امکانات کم به یک آپارتمان در ترکیه می روند.
احد حقوقی 35 ساله و همسرش لیلا عباسی 30 ساله در یک آپارتمان که با ذغال سنگ گرم می شود زندگی می کنند.

پناهندگان ایرانی امیدوارند که کمیسیون امور پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) برای آنها در ایالات متحده یا اروپا پناهندگی جور کند. انتظار چنین کاری می تواند سالها طول بکشد. و این در حالی است که سازمان امور پناهندگان با هزاران عراقی که در سالهای اخیر کشور خود را ترک کردهاند هم رو به رو است. ....

مانند باقی پناهندگان که در ترکیه به سر می برند, آنها می باید در شهرهای مخصوص که توسط وارت کشور مشخص میشود زندگی کنند. و به طور معمول به پلیس موقعیت خود را اطلاع بدهند, و برای خارج شدن از شهر از مقامات اجازه بگیرند.  

همزمان آنها وقایع داخل کشور خود را تماشا می کنند, جایی که صدها نفر دستگیر شده اند, و چندین نفر هم اعدام شدند. در حال حاضر 11 نفر به خاطر شرکت در تظاهراتهای مخالفان در انتظار اعدام هستند. برخی از این پناهندگان تلاش میکنند که به فعالیتهای خود ادامه دهند, و برخی دیگر در تلاش هستند تا بر زخمهای روحی خود مرهمی بگذارند. ....

یکی از پناهندگان در ترکیه مهرداد اسحاقی است, که یکی از خوانندگان رسمی صدا و سیمای ایران است. ولی وقتی او برای کمپین انتخاباتی موسوی که رقیب اصلی احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری بود شرکت کرد, مقامات وفاداری او را زیر سوال بردند.
بعد از این که او حاضر نشد برای کمپین انتخاباتی احمدی نژاد برنامه اجرا کند, نیروهای امنیتی شروع به اذیت او نمودند. او بازداشت شد و با تهدید روبرو گردید.
اسحاقی 40 ساله گفت: ”من از نحوه برخورد آنها با خودم تعجب کردم. من یکی از آنها بودم. وقتی که من میکروفن را در دست داشتم و برنامه زنده اجرا می کردم, به این معنا بود که آنها جان خودشان را به من سپرده بودند.”

بعد از این که نیروهای امنیتی به طور نوبه یی خانه او را بازرسی می کردند, اسحاقی پنهان شد. او 6 ماه پیش با اتوبوس به ترکیه آمد, و همسر و 2 دختر وی چند ماه بعد به او پیوستند.
اسحاقی گفت: ” آنها می توانستند کار خیلی بدی با من انجام بدهند, هیچ وقت معلوم نیست. باقی ماندن جمهوری اسلامی برای آنها انقدر مهم است که آنها به هیچ قیمتی دست بر نمی دارند.” ....

اسحاقی مانند مابقی می گوید که مقامات ترکیه نمی گذارند که او در تبعید فعالیت سیاسی انجام دهد. اسحاقی گفت که مقامات حاضر نیستند که به من اجازه بدهد نقاشیهای خود را ارائه بکنم و یا برای پناهندگان ایرانی کنسرت بگذارم. ”آنها به من می گویند که کسی نباید در مورد محل سکونتم بداند, چرا که خطر ناک است.”

علی رغم این که ترکیه متحدآمریکا است, اما رابطه نزدیکی هم با ایران دارد. آنکارا به تلاشهای برقراری تحریمات بیشتر علیه ایران انتقاد کرده است. ایران یکی از صادر کنندگان اصلی گاز طبیعی به ترکیه است, و هر دو طرف دارند با هم کار می کنند که تجارت خود را به 10 میلیارد در سال برسانند.

رئیس پلیس شهر قیصری در ترکیه گفت, هرگونه محدودیت بر ایرانیان به خاطر سلامت خودشان است. او به شرط ناشناخته ماندن, گفت: ”آنها این جا آزادند, اما به خاطر امنیت خودشان, نمی توانند با مطبوعات مصاحبه انجام دهند.”

برخی از پناهندگان می گویند در ترکیه توسط ماموران اطلاعاتی ایران با تماسهای تهدید آمیز و یا حملات فیزیکی مورد اذیت و آزار قرار گرفته اند. مقامات حقوق بشر می گویند که ماموران اطلاعاتی ایران در جامعه پناهندگان در اینجا نفوذ کرده اند. که این باعث شک گستردی میان نفرات این جا شده است. ....

به رغم مشکلات, سعادت که یک فعال حقوق زنان است, می گوید تصمیم گرفته  کار سیاسی خود را دنبال کند. او برای کمیته گزارشگران حقوق بشر می نویسد.
سعادت گفت: ” من مهاجر نیستم. من به اینجا آمده ام که به کار خودم ادامه بدهم.”
او گفت, بعد از ماهها سرکوبی, فعالان اصلاح طلب ایران همه یا پنهان شدند و یا در زندان یا تبعید هستند.
او اضافه کرد: ”وقتی که ما کشور خود را ترک می کنیم, تمام گذشته خود را پشت سر می گذاریم, کسانی را که دوست داریم, خاطرات, و به طور خلاصه زندگیمان را.” 
آیدا سعادت همراه حسام میثاقی به کمک قاچاقچیان از ایران فرار کرده اند.