در ازای این موضوع، تیموثی گایتنر مدیر[وزیر] خزانه‌داری آمریکا گزارش دوبار در سال به کنگره در 15 آوریل را به تأخیر انداخته است. در این گزارش وی می‌خواست گزارش کند که آیا چین به تقلب در ارز و دستکاری در امور ارزی متهم شود یا خیر.…
واقعیت این است که اوضاع متغیر است… و اولین آنها این است که؛ آمریکا کماکان به لحاظ اقتصادی و سیاسی قویترین کشور جهان است که با بهبود وضع اقتصادی به کانون توجهات باز می‌گردد. …
در مورد ایران و برنامه تسلیحات اتمی آن، هیچ آلترناتیو واقعی نسبت به روش چند‌جانبه نبود. این سیاست البته ممکنست شکست بخورد، اما بمباران تأسیسات اتمی ایران، بسا بسا بدتر خواهد بود.
آمریکا نیاز به حمایت از روسیه و چین دارد که نه تنها حق وتو در شورای امنیت دارند بلکه پرسودترین بازار تجارت برای ایران هستند و درعینحال دوستانه‌ترین تأمین کننده نیازهای اتمی ایران می‌باشند.
در مورد عدم توازنهای جهانی و اقتصادی، همواره یک آلترناتیو یکجانبه وجود دارد. آمریکا می‌تواند هرقدر که کنگره بخواهد مجازاتهای اضطراری بر واردات چین اعمال کند… اما حداقل به نوبه خودش اینکار ممکنست به همان میزان بمباران ایران، منافعی داشته باشد. یک جنگ تجاری دوطرفه ممکنست پیش بیاید که به زیان هر دو طرف خواهد بود. ضمن اینکه آمریکا در چالشی در سازمان تجارت جهانی ممکنست حتی بازنده شود.
به این خاطر است که به تعویق انداختن گزارش 15 آوریل راجع به تقلب ارزی[علیه چین]، مفهوم می‌شود. برنامه دیگر این است که؛ در ماه ژوئن در تورنتو در کانادا اجلاس جی20 برگزار می‌شود. بهترین راه برای مقابله با سیاستهای غیرمنصفانه ارزی همین اجلاس جی20 خواهد بود و فقط باید مطمئن شد که آمریکا در این جلسه، حامیان فراوانی ازجمله اروپا، هند، برزیل و آی.ام.اف[صندوق بین‌المللی پول] داشته باشد. …
