عفو بین الملل در نامه سرگشاده ای به آخوند روحانی نوشت: دیدار گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد از ایران، بازدید «کار گروه» سازمان ملل متحد درباره دستگیری‌ها و ناپدید شدن‌های افراد در ایران، دیدار گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد از ایران درباره اعدام‌های خودسرانه و غیر رسمی، دیدار نماینده ویژه سازمان ملل از ایران برای بررسی مسائل مربوط به تغذیه و حق انسان در زمینه برخورداری از تغذیه مناسب، بازدید کار‌شناسان مستقل از ایران پیرامون مسائل و مشکلات اقلیت‌ها، بازدید گزارشگر ویژه سازمان ملل از ایران در مورد استقلال قضات و وکلای دادگستری، و دیدار گزارشگر ویژه سازمان ملل از ایران در مورد آزادی مذاهب از جمله مواردی هستند که رژیم با آن‌ها موافقت نکرده است.
رژیم ایران از سال ۲۰۰۵ میلادی تاکنون راه را بر گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل متحد بسته و به او اجازه بازدید از ایران را نداده است، و این امر تعهدات تهران را در پیمان‌های سال‌ ۲۰۰۲، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ میلادی نقض می‌کند.
سازمان عفو بین‌الملل در ادامه ضمن ابراز نگرانی از وضعیت حقوق بشر در ایران، شمار بالای دستگیری‌ها و اعدام‌های بی‌رویه، تبعیض علیه زنان و اقلیت‌های ایرانی، سانسور شدید مطبوعات و سرکوب آزادی بیان در ایران را از موارد مهم نقض حقوق بشر در ایران نام برد.
3مهر93