آقای حائری که از داشتن وکیل نیز محروم بود, در حالی که به سختی راه می رفت و دستانش به زندانی دیگری زنجیر شده بود, به بیدادگاه آخوندها منتقل شد. ریاست این نمایش شقاوت بار به عهده آخوند مقیسه, از جلادان «کمیته مرگ» در قتل عام زندانیان سیاسی در سال67 بود.
عوامل اطلاعاتی رژیم در روز 15آذرماه, در یورش وحشیانه به منزل آقای حائری, او را دستگیر و به زندان بدنام اوین منتقل کردند. وی در دهه 60, به جرم کمک به فراری دادن برادرش از دست دژخیمان, دستگیر و سه سال را در زندان و تحت شکنجه های وحشیانه به سر برد, که همچنان از عوارض آن رنج می برد. وی از بیماریهای مختلف ازجمله بیماری شدید قلبی رنج می برد و تاکنون دو بار سکته کرده است. مزدوران رژیم از هرگونه پاسخگویی درمورد وضعیت این زندانی سیاسی به خانواده اش, طفره می روند.
مقاومت ایران مراجع بین المللی و سازمانهای حقوق بشری, به ویژه کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر دستگیریهای خودسرانه ملل متحد را به اقدامی فوری جهت رسیدگی به وضعیت وخامت بار زندانیان سیاسی در ایران فرا می خواند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت
19فروردین1389 (8 آوریل2010)