مجاهد صدیق فریده ونایی از مسئولان ارزنده سازمان مجاهدین خلق ایران و از فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی، روز چهارشنبه 14آبان 1393 پس از یک عمل سنگین جراحی، در اثر ایست قلبی در بیمارستان در آلبانی به شهیدان محاصره ضد انسانی پزشکی در اشرف و لیبرتی پیوست.

خواهر مجاهد فریده ونایی، عضو شورای ملی مقاومت ایران، متولد 1342، زندانی سیاسی با 36 سال سابقه مبارزاتی و تشکیلاتی، در فاصله سالهای 1360 تا 1365دو بار دستگیر و بیش از 4سال را در شکنجه گاههای اوین و قزل حصار  مقاومت کرد در حالیکه بطور مستمر تحت انواع فشارها قرار داشت.
با این همه، پس از اعلام تأسیس ارتش آزادیبخش ملی در سال 1366، خود را بلادرنگ از تهران، با قبول همه خطرها از مسیر پاکستان به اشرف رساند.
مجاهد خلق فریده ونایی در عملیات فروغ جاویدان به شدت مجروح شد و بینایی چشم چپ را از دست داد.
 علاوه بر این، در سالهای پایداری و محاصره ضد انسانی در اشرف و لیبرتی از بیماری سرطان رنج می برد و دژخیمان مالکی تا آنجا که توانستند در معالجه و مداوای او کارشکنی و اخلال کردند و شکایت های مجاهدین به سازمان ملل و مقامات آمریکایی در این باره به جایی نرسید.  
سرانجام، این مجاهد صبور و مقاوم، با تلاشهای بی وقفه وکلا و مشاوران حقوقی و نمایندگان اشرف و لیبرتی، در مارس 2014 (اواخر اسفند 92) برای معالجه به آلبانی منتقل شد و چهار بار پیاپی در بیمارستان بستری گردید. در آخرین نوبت که 16 روز بطول انجامید به مدت 7 ساعت تحت عمل سنگین جراحی قرار گرفت اما پس از عمل، در اثر ایست قلبی جان به جان آفرین سپرد و روز بعد از عاشورا  به کاروان مجاهدان صدیق و شهید پیوست.
از این پیشتر ، خواهر بزرگتر او، مجاهد قهرمان گیتی ونایی همراه با همسرش، مجاهد خلق بیژن سوداگری در سال 1360 پس از تحمل شکنجه های بسیار در زندان دیزل آباد کرمانشاه توسط دژخیمان خمینی اعدام شده بودند.  
مریم رجوی، فقدان مجاهد صدیق فریده ونایی را که بیست و دومین  شهید محاصره ضد انسانی پزشکی در اشرف و لیبرتی محسوب می شود، به مجاهدان آزادی در لیبرتی و همه اعضا و پشتیبانان شورای ملی مقاومت ایران وسازمان مجاهدین خلق ایران تسلیت گفت و افزود: خواهر عزیزم فریده ونایی با متانت، وارستگی و سلوک برجسته‌یی که همه را تحت تأثیر قرار می‌داد، نمونه‌یی از زن انقلابی مجاهد خلق است که چشم انداز رهایی زن ایرانی و جهان تازه‌یی از مناسبات عاری از ستم و بهره‌کشی را نوید می‌دهد. او از میان ما پر کشید اما با ارزش‌ها و فضیلت‌هایی که مبشر آن بود، هم‌چنان در صفوف خواهران و برادرانش باقی است و  تکثیر می‌شود.
مبارزه پرشور او در دوران مبارزات افشاگرانه سیاسی علیه خمینی ضد بشر، بیش از 4 سال اسارت و مقاومت‌ در شکنجه‌گاه‌‌های ولایت فقیه، و رزم بی‌امانش به عنوان یک فرمانده لایق ارتش آزادی، و مسئولیتهای گوناگون او در بخش های مختلف سازمان، از جمله به عنوان یکی از تولیدکنندگان برنامه های سیمای آزادی، در زمره  افتخارات زن ایرانی است.