خبرنگار: سوال اول برای آقای اوباما است:
آیا میتوانید بیشتر توضیح دهید که تا چه میزان مذاکراتتان با روسیه در باره قرارداد جدید (استارت), موضوع تحریم ها در رابطه با[رژیم] ایران را جلو برده است و یک شاخصی بدهید که چه زمانی آنرا به سازمان ملل می برید و  هفته آینده که روی تحریم ها صحبت می کنید و اینکه کلا تحریم ها در چه حدی خواهد بود؟
سوال مربوط به پرزیدنت مدودف: لطفا بگویید آیا روسیه تحریم علیه [رژیم]  ایران را قبول خواهد کرد و به طور خاص در زمینه انرژی؟

اوباما: مباحثات طی چندین هفته گذشته در باره تحریم ها علیه[رژیم] ایران در حال پیشرفت بوده اند. در واقع طی چندین ماه گذشته این پیشرف وجود داشته است و طی هفته های آتی در نیویورک شاهد پیشرفتهای بیشتری خواهیم بود. انتظارم این است که ما قادر خواهیم بود که تحریم های قوی و بالایی علیه[رژیم]  ایران  در این بهار اعمال کنیم. فکر میکنم 2 عامل در مذاکرات ”استارت” آمریکا روسیه در باره ایران موثر بوده اند . عامل اول البته سطح اعتمادی است که پرزیدنت مدودف و من توانسته ایم بین خودمان ایجاد کنیم به این صورت که بتوانیم رو راست و واضح باشیم و این به ما کمک کرد و ما را قادر ساخت که بتوانیم با هم کار کنیم و مشترکا راه کارهای منطقی را به ایران ارائه دهیم. به طوری که بتواند به طور روشن از سلاح هسته ای فاصله بگیرد و مسیر هسته ای صلح آمیز را برای انرژی هسته ای  دنبال کند. این تنها رویکرد آمریکا و روسیه نبود بلکه کشورهای گروه  1+5 و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز چنین رویکردی داشتند. بنابراین آنچه ما از ابتدا شاهد بوده ایم این است که یک مجموعه از  کشورها به رهبری آمریکا و روسیه به [رژیم] ایران گفتند که ما مایلیم از کانال های دیپلماتیک کار کنیم تا این مسئله حل و فصل شود. اما متاسفانه [رژیم] ایران  متناوبا به این رویکرد و نظریه ما جواب منفی داد و آنرا رد کرد و فکر می کنم روسیه در این مسیر یک شریک قوی بوده است و گفته است منفعتی در پایین آوردن جامعه ایران یا دولت ایران ندارد بلکه منافعش در این است (همانطور که همه ما) که مطمئن شود هر کشوری به تعهدات بین المللی اش عمل میکند. عامل دوم آثار مذاکرات ”استارت” در باره ایران این است که فکر میکنم یک علامت قوی برای [رژیم] ایران می فرستد که آمریکا و روسیه به تعهدات خودشان نسبت به پیمان منع گسترش هسته ای عمل میکنند و  علاقمندیم که ببینیم ایران و کره شمالی و یا هرکشور دیگری به این تعهدات (ان پی تی ) پایبند هستند و بر پایه استثناء کردن هیچ کشوری نیست بلکه علامت قوی می فرستد که همه ما تعهدات و وظایفی داریم که هر کشوری باید قوانین مسیر بین المللی را دنبال کند تا مطمئن شویم که فرزندان و نوادگان مان از آینده امن تری برخوردار باشند. و فکر میکنم علت اینکه ما این پیمان را امضا میکنیم به عنوان  دو قدرت هسته ای اول جهان , مایلیم که دائما روی کاهش تسلیحاتی خودمان کار کنیم. فکر میکنم این بیانگر این واقعیت است  که ما خودمان پایبند به این تعهدات هستیم و از سایر کشورها هم انتظاری غیر از  این را نداریم که همین را دنبال کنند و به قوانین مسیر  پایبند باشند تا کمکی باشد به اینکه  حداقل،  عدم استفاده از تسلیحات هسته ای که طی چند دهه گذشته علیرغم وجود جنگ سرد برقرار بوده را پابرجا نگهداریم. نگرانی من بطور خاص نسبت به  عمیق ترین تهدید امنیتی است که  آمریکا دارد که گسترش بیشتر تسلیحات هسته ای توسط دولت هایی صورت گیرد که سلاح هسته ای تهیه کنند و یا  بطور بلقوه از آن بعنوان باج خواهی علیه سایر کشورها استفاده کنند و یا بطور مؤثری  از آن مراقبت نکنند و یا به سازمان های تروریستی  منتقل کنند که در آنصورت ما خودمان را در دنیایی خواهیم یافت که نه تنها دولتهایی دارای این سلاح هستند بلکه در اختیار غیر دولتها نیز هست و حتی اگر از آن استفاده نکنند ولی در موقعیتی قرار خواهند گرفت که جامعه جهانی را در معرض ترور قرار دهند. به همین دلیل این موضوع این اندازه اهمیت دارد و  درست به همین دلیل ما برای تحریم های قوی و هوشمند  سخت فشار خواهیم آورد تا مطمئن شویم این تحریم ها به زودی  اعمال شوند و به[رژیم]  ایران و سایر کشورها علامت بفرستد که این مسئله ای نیست که جامعه جهانی جدی نگیرد.

مدودوف: اجازه بدهید از خودمان سئوال کنیم که تحریمها را برای چه می خواهیم؟آیا از فشار آوردن به کشوهای دیگر خوشحال می شویم و یا اینکه هدف چیز دیگری است؟ من اطمینان دارم آنچه را که آقای پرزیدنت گفتند که ما تحریمها را نیاز داریم برای اینکه افراد و یا کشورها به شیوه مناسب در چارچوب قوانین بین المللی رفتار کنند و به تعهداتشان عمل کنند. بنابراین وقتی که ما در رابطه با تحریمها صحبت می کنیم من نمی توانم با آنچه که گفته شد مخالفت کنم و این موضع فدراسیون روسیه بوده است اگر که می خواهیم در رابطه با تحریمها صحبت کنیم هر چند که آنها همیشه موفقیت آمیز نبوده اند اما آن تحریمها بایستی هوشمند باشند تحریمهایی که بتوانند رفتار مناسب را در طرف دیگر ایجاد کند و این نوع تحریمها را ما نیاز داریم(که اعمال کنیم). امروز ما با ذهن باز صادقانه و صریح بحث کردیم که چه کاری می توان کرد و چه کار نمی توان کرد. اجازه بدهید که صریح بگویم که من محدودیتها و درکمان را برای چنین تحریمهایی را طرح کرده ام و در چنین تصمیم گیریهایی من به عنوان رییس جمهور فدارسیون روسیه به دو نکته اشاره می کنم: اول ما نیاز داریم که[رژیم]  ایران به شیوه ای مناسب رفتار کند. دوم و نه آخرین, منافع ملی کشورمان را حفظ کنیم. بنابر این یک تحریم هوشمند بایستی بتواند طرف دیگر را برای رفتار مناسب ترغیب کند و من اطمینان دارم که تیم های ما که در این مشورتها درگیر هستند به بحث حول این موضوع ادامه خواهند داد.