روز شنبه 22 نوامبر 2014 برابر با اول آذر ماه 93، در سومین سالروز درگذشت دانیل میتران بانوی بزرگ فرانسه، به‌دعوت گروه هلندی دوستان ایران آزاد و جوامع ایرانیان در هلند، مراسمی در شهر لاهه برای بزرگداشتاو، با حضور ژیلبر میتران رئیس بنیاد دانیل میتران - فرانس لیبرته و اعضای خانواده‌اش، برگزار شد.
در این مراسم تعدادی از منتخبان مردم هلند در مجلس سنای این کشور و پارلمان اروپا، مدافعان حقوق بشر از هلند و نمایندگان جوامع ایرانی مقیم این کشور شرکت و سخنرانی کردند یا پیام فرستادند.

در ابتدای مراسم، دبیر گروه هلندی دوستان ایران آزاد ضمن خوشامدگویی به ژیلبر میتران و اعضای خانواده‌اش گفت:
ایرانی‌ها و مقاومت ایران در شخص دانیل میتران وجدان آگاه انسان‌های صلح‌دوست در فرانسه را وقتی مقاومت قربانی می‌شد، پیدا کردند. او هیچ‌وقت برای دفاع از آن تردید نمی‌کرد. این در خاطرة ما ثبت شده است؛ حضور او در اور سور اواز بعد از وقایع  17ژوئن 2003، خشمش از آن حمله و حمایت او از مقاومت ، همواره در ذهن ما باقی خواهد ماند.
سپس فیلمی از زندگی دانیل میتران و فعالیتهای خستگی ناپذیر بانوی فقید فرانسه به نمایش درآمد که در آن حمایتهای ارزشمند دانیل میتران از مجاهدین و مقاومت ایران به تصویر کشیده شده بود.

در ادامه گرامیداشت یاد دانیل میتران در سالگرد در گذشتش، ژیلبر میتران رئیس بنیاد دانیل میتران - فرانس لیبرته با تقدیر از برگزارکنندگان مراسم بزرگداشت مادرش، گفت:
«خانوادة من و بنیاد فرانس لیبرته از این ابتکار و دعوت شما بسیار تحت تأثیر قرار گرفته‌ایم. دانیل میتران فقط 16 سال داشت، زمانی‌که فاشیسم و نازیسم می‌خواستند دنیای دیگری را به او تحمیل کنند. این آزمایش به او آموخت که تعهد روزانه‌یی را تجربه کند. تعهد شخصی و روزانة نفی‌کردن، نبرد و مقاومت در برابر آن‌چه که غیر قابل قبول و غیر قابل درک می‌نمود. او خودش در کتابی می‌نویسد: ”دختر کوچکی بودم که تنها قانونی که برای خودش گذاشته بود، مقاومت در برابر هر چیزی بود که مرا شوکه می‌کرد، انزجارم را بر می‌انگیخت و باعث شورشم می‌شد. بله، اردوگاه من، مقاومت بود. برای برخی تروریست محسوب می‌شدم، ولی بعد از جنگ جهانی دوم مدال مقاومت گرفتم. می‌دانستم که مسیر زندگی من به صورت اجتناب‌ناپذیری به افشای هر آن‌چه به حیات بشر و کرامت انسان آسیب می‌رساند، منتهی خواهد شد“.

این اولین سنگ بنای تأسیس بنیاد فرانس‌لیبرته در سی سال پیش بود».

ژیلبر میتران پس از ذکر گوشه‌یی از فعالیت‌های گستردة خانم میتران فقید در دفاع از حقوق بشر در کشورهای مختلف جهان، اضافه کرد: « امروزه مردان، زنان و کودکانی در ایران می‌میرند در حالی‌که حقوق و کرامت آنها پایمال می‌شود، آن هم فقط به این خاطر که آنها مخالفان رژیم آخوندها هستند. شماری از آنها در عراق در تبعیدند. طی 8 سال گذشته، این پناهندگان هدف 26 حمله قرار گرفته‌اند این در حالی است که آنها تحت پوشش جامعه بین المللی و حفاظت قانون بین المللی قرار دارند. آنها ساکنان لیبرتی هستند. این غیر قابل قبول است که محاصرة پزشکی لیبرتی این‌چنین ادامه یابد و از انتقال بیماران به بیمارستان‌های بغداد جلوگیری شود. غیر قابل قبول است که آنها کماکان جان خود را از دست بدهند و درد بکشند، در حالیکه تحت حفاظت جامعه بین المللی قرار دارند. وجدان بشری اجازة چنین چیزی را نمی‌دهد... دانیل میتران می‌گفت که اصول اساسی حاکم بر بشریت، قابل معامله نیستند و نباید آنها را قربانی منافع یا ملاحظات سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی دیگری کرد.
مبارزات گاهی بدون چشم‌انداز به‌نظر می‌رسد، ولی هر پیروزی نشان می‌دهد، کسانی که آن‌را گاه حتی به قیمت جانشان محقق کرده‌اند، راه‌هایی را می‌گشایند».

وی با یادآوری حمایت دیرینة دانیل میتران از مقاومت ایران از اوایل دهة 1980 میلادی و دیدار او با رهبر مقاومت در فرانسه، افزود: «مبارزة مقاومت ایران باید روزی با مبارزة بنیاد دانیل میتران به هم می‌رسیدند. این دیدار در سال 1981-1982 صورت گرفت. جمهوری فرانسه که رئیس‌جمهور آن فرانسوا میتران بود، همان موقع مقاومت ایران را مجاز به برقراری دفترش در فرانسه کرده بود، و بعد از آن هم خیلی زود دانیل میتران توانست با مسعود رجوی دیدار کند. یکی دیگر از دیدارهای فرانس لیبرته با مقاومت ایران هنگام یورش 17 ژوئن 2003 به اور سور اواز صورت گرفت. 11 سال از زمان یورش به‌شدت مطبوعاتی‌شده و دستگیری خودسرانة مریم رجوی و دوستانش، نیاز به دورانی از درد و رنج، اعتصاب غذا و افرادی که دست خودسوزی زدند بود، تا این‌که فرانسه برخیزد و کرامت و مشروعیت این مقاومت به‌رسمیت شناخته شود چرا که مقاومت ایران به‌حق نام «مقاومت» را با خود حمل می‌کند. مریم رجوی دربارة دانیل میتران می‌گفت، او چهرة واقعی فرانسه بود، کسی که از همان آغاز علیه فاشیسم به مقاومت برخاست و در کنار سرکوب‌شدگان جهان قرار گرفت.
امروز در سومین سالروز درگذشت دانیل میتران، او است که این کلام را خطاب به مریم رجوی و همة آنهایی که در جنبش وی هستند تکرار می‌کند....
نبرد شما برای آزادی، نبرد همة ما است و بنیاد فرانس لیبرته از مبارزة شما حمایت می‌کند؛ مبارزه‌یی برای حقوق بنیادی مردم ایران در کشوری آزاد و دموکراتیک که جدایی دین از دولت را تضمین کند. با شما، بنا کردن یک دنیای آزاد امکان‌پذیر خواهد بود».

پروفسور هنک دهان (Henk De Haan) رئیس گروه هلندی دوستان ایران آزاد در سخنان خود 30 سال مبارزة مقاومت ایران علیه رژیم «بنیادگرای» حاکم بر ایران را ستود  و گفت: این جنبش ظرفی است که انسان‌های شریف و مدافع حقوق بشر را به هم وصل می‌کند...
(روزی) در مقابل مجلس انگلستان با لرد اسلین که دوست خوب من بود صحبتی داشتم... وی به من گفت، تو هم نمایندة پارلمان هستی، وظایف هر نمایندة مردم در یک کشور آزاد پیشبرد ارزش‌های حقوق بشری است. او این‌را به‌عنوان یک محافظه‌کار لیبرال خطاب به من گفت که یک دمکرات‌مسیحی هستم.  دانیل میتران نیز یک سوسیالیست بود. به نظر من تأکید روی این نکته بسیار مهم است که ما باید بدون توجه به تفاوت جریان‌های سیاسی‌مان، از ارزش‌های حقوق بشر دفاع کنیم و علیه بی‌عدالتی مبارزه کنیم. از این‌رو از خانم میتران و ژیلبر میتران تشکر می‌کنم

سناتور کیس دلانگ (Kees De Lange) عضو کمیسیون خارجة سنای هلند در سخنرانی خود گفت:
شرکت در این برنامه برای گرامی‌داشت یاد یکبانوی بزرگ و صمیمی و نماد خستگی‌ناپذیر حقوق بشر موجب افتخار است. کسی که در سراسر جهان به‌خاطر حمایت بی‌امان و بی‌وقفه‌اش از حقوق بشر و علیه بی‌عدالتی شناخته شده است.
جای تعجب نیست که او به مسئلة ایران علاقه‌مند شد. از یک طرف، او شاهد جنایات وحشیانة حاکمان ایران بود و از سوی دیگر پشتکار اپوزیسیون ایران را تحسین می‌کرد که با صبر و امید برایبیش از 3 دهه تلاش کرده است. ایندو به‌همراه هم دانیل میترانرا به یک مدافع قوی اپوزیسیون ایران که برای آزادی و حقوق بشر مبارزه می‌کند تبدیل کرد.
بدون شک اگر او امروز زنده بود، در خط مقدم محکوم‌کردن موارد نقض وحشتناک حقوق بشر مانند پاشیدن اسید بر روی صورت زنان در ایرانو حلق‌آویزیک زن بی‌گناه 27 سالة ایرانیقرار می‌داشت؛ زنی که تنها جرمش تسلیم‌نشدن به یک عمل وحشیانهتعرضبود.
سناتور دلانگ سپس بر ضرورت ارجاع پروندة نقض حقوق بشر رژیم آخوندی به شورای امنیت سازمان ملل تأکید کرد و گفت، هر چند تصویب قطعنامة کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد در محکومیت نقض حقوق بشر در ایران خبر خوبی می‌باشد، ولی چرا بعد از 61 قطعنامة ملل متحد، هنوز عاملان جنایتکار رژیم ایران به‌خاطر جنایاتشان مورد حسابرسی قرار نگرفته‌اند؟
اجازه بدهید امیدوار باشیم که روزی در آیندة نزدیک مستبدینحاکم بر ایران در دادگاه جنایی بین‌المللی در این شهر، در برابر عدالت قرار گیرند.
به‌عنوان یک عضو کمیتة امور خارجی مجلس سنای هلند، می‌خواهم به شما بگویم که وضعیت کنونی در خاورمیانهنمی‌تواند با گزینة نظامی حل شود. ما به یک راه حل عملی و واقعی نیاز داریم. خاتمه‌دادن به افراط‌گرایی اسلامی، تنها از طریق حمایت از مسلمانان دموکرات و بردبار مانند کسانی که در شورای ملی مقاومت ایرانهستند امکان‌پذیر است.

در این مراسم هم‌چنین پیام ویم فن د کمپ نمایندة پارلمان اروپا از هلند قرائت شد. وی ضمن قدردانی از تلاش‌های دانیل میتران در دفاع از حقوق بشر در ایران و حقوق اشرفی‌ها به‌عنوان پیشتازان نبرد برای آزادی در ایران، جوامع ایرانی را شایسته‌ترین افراد برای برگزاری یادبود وی دانست.
این نمایندة پارلمان اروپا، اضافه کرد: از این فرصت استفاده می‌کنم تا به شما بگویم،حداکثر تلاشم را در پارلمان اروپا به‌کار خواهم گرفت تا صدای قویشما برای حقوق بشر و دفاع ازساکنان لیبرتی و تمام مردم ایران باشم؛ از جمله جوانان، زنان و اقلیت‌های مذهبی و قومی. در حالی که شما قهرمانانه روز و شب برای عدالت مبارزهمی‌کنید، من در طرف شما هستم».

خیرت فن در مییر van der Meer از مدافعان حقوق بشر و از حامیان دیرینة مقاومت ایران طی سخنانی، نگرانی خود را نسبت به وخامت وضعیت حقوق بشر در دوران آخوند روحانی ابراز کرد. ویبا محکوم‌کردن محاصرة ظالمانة پزشکی علیه ساکنان لیبرتی خواهان اقدام فوری برای رفع این محاصره از جانب جامعة بین‌المللی شد.

در ادامة این مراسم، بهزاد نظیری نمایندةمجاهدان لیبرتی در ژنو و عضو کمیسیون خارجة شورای ملی مقاومت ایران، ضمن تشریح سابقه آشنایی و رابطة دانیل میتران با مقاومت ایران و بازگویی خاطراتی از اولین دیدارها با دانیل میتران در جریان اعتصاب غذای خانواده ها و حامیان مقاومت در اعتراض به اخراج پناهندگان ایرانی به گابن توسط دولت وقت فرانسه و ملاقات با شماری از مادران شهیدان مجاهد خلق در کاخ الیزه گفت: این خاطره از 27 سال پیش یک نمونه گویا از ماهیت حمایتی است که دانیل میتران از این مقاومت بعمل می آورد. دانیل میتران یک مقام سیاسی نبود : یک مقام دولتی، یا پارلمانتر، یا رهبر یک حزب سیاسی نبود. او یک قدرت (معنوی) واقعی بود.
وی تاکید کرد ، بهترین یادبود و ارج‌گذاری برای دانیل میتران ادامه‌دادن راه او در دفاع از حقوق بشر و قربانیان بی‌عدالتی است.
سپس نمایندگان جوامع جوانان و زنان ایرانی مقیم هلند طی سخنانی یاد بانوی فقید فرانسه را گرامیداشتند.
در ادامة مراسم یادبود دانیل میتران، یکی از حامیان هلندی مقاومت ایران، قطعاتی از شوپن را با پیانو اجرا کرد.
در پایان، مراسم گل‌گذاری و ادای احترام به دانیل میتران برگزار شد.