کارخانة کبریت سازی توکلی تبریز بر اثر بحرانی که دامنگیر آن شده، طی سالهای اخیر هر سال از تعداد کارگران آن کاسته میشود. این کارخانه که در سال 1375 شمار کارگرانش بالغ بر 400 نفر بود هم اکنون به 130 نفر کاهش یافته و بقیه اخراج شده اند. افت مستمر تولید در این کارخانه ناشی از فروش نرفتن تولید کارخانه و پر بودن انبارهای آن است. هم اکنون به دلیل واردات گستردة کبریت با کیفیت بالاتر و قیمت پایینتر، فروش این کارخانه افت جدی داشته و با بحران نقدینگی مواجه شده و توان رقابتی خود را از دست داده است. سود سرسام آور واردات برای کارگزاران رژیم، مانع هرگونه ارتقاء در کیفیت تولید این کارخانه و کسب توان رقابت با کبریت وارداتی شده است. مثل همة کارخانههای دیگر، راه حل رژیم آخوندی، اخراج کارگران و از دور خارج کردن دستگاههای تولید در این کارخانه بوده است
بله، به این ترتیب کارخانهها و صنایع ملی با قدمتی دهها ساله یا نزدیک یک قرن، با مرگ تدریجی مواجه شده اند و یکی پس از دیگری از پا درمیآیند و تعدادی که باقی مانده به همت کارگران و با چنگ و ناخن و دندان آنها بوده است. واضح است که تا وقتی این حاکمیت غاصب و غارتگر بر سرکار است، نصیب صنایع ایران چیزی جز انهدام نیست. روز جهانی کارگر که تنها سه هفته تا اون باقیمانده فر صتی است برای همة ایرانیان آزاده است که خشم و خروش خودشون را از جمله به خاطر انهدام تولید و صنایع ملی بر سر رژیم پلید ولایت فقیه و مزدوراش آوار کنند.