روز سه شنبه 25 نوامبر به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان جلسه ای در سالن فرمانداری، شهر پسکارا ایتالیا برگزار گردید. در این جلسه که به ابتکار خانم ساندرا سانتاونره مشاور شهرداری پسکارا در امر برابری زن و مرد، برگزار گردید علاوه بر آقای آنتونیو دی مارکو فرماندار پسکارا، خانم کیارا ترولّی مشاور امور اقتصادی و فرهنگی شهرداری اسپولتوره ، خانم فرانچسکا اسبورجا عضو شورای شهر اسپول توره، خانم فریده کریمی عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت، خانم شاهد شعله نماینده انجمن زنان دمکراتیک ایرانی در شهر پسکارا و اسماعیل محدث مترجم کتاب خورشید را نمیتوان به زنجیر کشید که خاطرات زندان مجاهد شهید پوران نجفی و مجاهد خلق هنگامه حاج حسن می باشد حضور داشتند.
در ابتدای برنامه خانم ساندرا سانتاونرهSandra Santavenere مشاور شهردار پسکارا در امر برابری زن و مرد طی سخنانی گفت: قبل از هر چیز باور این همه خشونت علیه زنان ساده نیستمیبایست زنانی که مورد خشونت قرار میگیرند را کمک کرد تا دوباره به زندگی برگردند. وی با اشاره به نویسندگان کتاب خورشید را نمی توان به زنجیر کشید، گفت: امروز در مورد این دو زن صحبت میکنیم که از زندانهای رژیم ایران زنده بیرون آمده اند و ما به عنوان یک نهاد سیاسی می بایست صدای آنها را به گوش همه برسانیم.
سپس آقای آنتونیودی مارکوAntonio Di Marcoفرماندار پسکارا طی سخنان کوتاهی گفت: در برخی از نقاط دنیا اوضاع زنان اسفناک میباشد چرا که در این کشورها حقوق بشر اولویت ندارد. برای ما بسیار جالب است که در جریان مبارزه زنان در سایر نقاط دنیا قرار بگیریم.
اگر چه داستان غم انگیز این زنان برای ما تاسف بار است، اما ما نمیتوانیم چشم هایمان را بر روی این واقعیت ببندیم.
خانم کیارا ترولّیChiara Trulli مشاور امور اقتصادی و فرهنگی شهرداری اسپولتوره با اشاره به کتاب خورشید را نمی توان به رنجیر کشید گفت :هنگامیکه کتاب "خورشید را نمی توان به رنجیر کشید" را می خواندم به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم؛ از یک طرف به خاطر جنایات وحشیانه رژیم حاکم بر ایران و از طرف دیگر به دلیل روحیه مقاومت در زنان زندانی که در تمام طول مدت در بند بودن آنها ادامه داشت.
اگرچه کشورهای غربی به خاطر ملاحظات اقتصادی چشم بر روی اوضاع اسفناک حقوق بشر در ایران می بندند ما نمی بایست خواهرانمان را در ایران فراموش کنیم. زندگی سیاسی پوران و دوره زندانی بودن او مرا به شدت تحت تأثیر قرار داد. من خواندن این کتاب را، که با تبحر ترجمه شده است، به همه توصیه می کنم.
فرانچسکا اسبورجا Francesca Sborgia، عضو شورای شهر اسپول توره سخنران بعدی این جلسه بود وی به اشاره به خشونت علیه زنان گفت: ما می بایست رفع خشونت از زنان را در برنامه روزمره امان قرار بدهیم. ما قبل از هر چیز احتیاج داریم در مورد خشونت بر علیه زنان در سایر نقاط دنیا مطلع شویم و این کتاب، "خورشید را نمی توان به زنجیر کشید" این فرصت را به ما می دهد که از زبان خود این مبارزین، در جریان رزم آنها و خشونتی که تحمل کردند قرار بگیریم.
اسماعیل محدث مترجم کتاب خورشید را نمی توان به زنجیر کشید نیز گفت:
قبل از هر چیز اجازه بدهید از اینکه در روز رفع خشونت از زنان در این جلسه حضور دارم خرسندی عمیقم را ابراز بکنم.
در مورد کتاب خاطرات پوران نجفی و هنگامه حاج حسن، تنها به گفتن این نکته اکتفا می کنم که آنها این شانس استثنائی را داشتند که از زندان خمینی زنده بیرون بیایند، و پس از تأمل چند ساله انچه را فقط خودشان شخصا دیده و یا تحمل کردند را به رشته تحریر درآوردند. داستان مقاومت زنان ایران داستان مبارزه همه ما برای آزادی است. فراموش نکنیم که ما 99% هستیم و کسانیکه، در هر نقطه دنیا، می خواهند ما را به زنجیر بکشند فقط 1% هستند. پس شک نکنید که ما حتما پیروز می شویم.
شاهد شعله، نماینده انجمن زنان دمکراتیک ایرانی در پسکارای ایتالیا با اشاره به وضعیت زنان درایران گفت:
من عضو انجمن زنان دمکراتیک ایرانی در ایتالیا هستم که در صدر برنامه اش افشاگری جنایات رژیم آخوندی، به ویژه در مورد زنان ایرانی، قرار دارد. زمانیکه من به مشاوران شهرداری پسکارا و اسپولتوره پیشنهاد ترتیب برنامه ای برای معرفی کتاب خاطرات دو زن زندانی در رژیم مذهبی ایران را دادم آنها با شوق ان را پذیرفتند و من امروز بسیار خوشحالم که در روز رفع خشونت از زنان با حضور گسترده زنان در این سالن روبرو شده ام. ما، زنان ایرانی با کمک شما حتما در مبارزه مان برای آزادی پیروز خواهیم شد.
خانم فریده کریمی عضو کمسیون زنان شورای ملی مقاومت با اشاره به موقعیت زنان در مقاومت ایران گفت:
من بطور خاص میخواهم در مورد مسئله بنیادگرایی صحبت بکنم. بنیادگرایی که قلب آن در ایران است. در این کتاب خواهرانمان پوران و هنگامه توضیح میدهند که چگونه بنیادگرایی در ایران شکل گرفت و با چه سرکوبی توانست در قدرت بماند. و از طرف دیگر در این خاطرات ما می بینیم که چطور یک نسل علیه این بنیادگرایی به مبارزه برخاست و جالب این است که حتی در زندان نیز به مبارزه خودشان ادامه دادند. زنان شجاعی که در مقابل شکنجه ها سر فرودنیاوردند.
همجنین در دوازدهمین فستیوال کتاب در شهر پیزا در ایتالیا جلسه ای در معرفی کتاب "نمی توان خورشید را به زنجیر کشید" با حضور داچا مَرَاینی، نویسنده شهیر ایتالیایی برگزار شد و حاضران درجلسه عمیقاً تحت تأثیر خاطرات این دو مجاهد خلق و مقاومت زنان زندانی در ایران تحت حاکمیت آخوندهای زن ستیز، قرار گرفتند.
" ناشر کتاب گا ئتا نو بَستی» که پیش از این چندین کتاب از مقاومت ایران را منتشر کرده بود، ضمن ابراز خوشنودی بخاطر انتشار این کتاب تاکید کرد که این کوچکترین کاری است که می توان برای کسانی که برای حرمت آزادی از همه چیز خود گذشته اند انجام داد. وی گفت ، ما باید صدای کسانی باشیم که مقاومتشان احترام همه را بر می انگیزد
سپس اسماعیل محدث مترجم کتاب "نمی توان خورشید را به زنجیر کشید" در شرح این کتاب گفت: بازگوئی خاطرات زندان بار سنگین مسئولیتی است که هر زندانی رها شده از زندانهای رژیم خون آشام حاکم بر ایران بر روی شانه هایش احساس می کند. وی تاکید کرد: اگر چاه خشونت رژیم ارتجاعی عمیق است اماکوه ستبر اراده مقاومت بسا بلندتر است.
داچا مراینی بانوی بزرگ ادبیات ایتالیا که به شدت تحت تأثیر و مجذوب شجاعت زنان ایرانی در زندانهای مخوف رژیم آخوندی قرار گرفته بود، برای کتاب "نمی توان خورشید را به زنجیر کشید" پیشگفتار بلند و پرشوری نوشته است، وی در شرح این کتاب به خلاصه ای از زندگی مجاهد شهید پوران نجفی و همچنین هنگامه حاج حسن و دیگر دختران و پسرانی که پس از سقوط دیکتاتوری سلطنتی با شوق و شعف بسیار پا به میدان سیاست گذاشتند تا میهنشان را بسازند اشاره کرد. و گفت: چگونه خیل عظیم جوانان پرشور که به صفوف مجاهدین خلق می پیوستند و در مبارزه صلح آمیز برای آزادی ایران سر از پا نمی شناختند. چگونه دخترکان میلیشا روزنامه پرفروش مجاهد را زیر لباسهایشان پنهان می کردند تا از دستبرد اوباشان حزب الهی در امان بمانند.
داچا مراینی در مورد مبارزه مجاهدین در دوره دو سال و نیمه ابتدای حکومت آخوندی گفت: در این دوره سازمان مجاهدین خلق ایران تمام تلاش خود را کرد تا مبارزه برای آزادی و دمکراسی را بدون هیچگونه پاسخگوئی به خشونت روزافزون رژیم تازه به دوران رسیده به پیش ببرد و در این مسیر دهها شهید هم نثار کرد.
نویسنده ایتالیایی شدت خشونت در زندانهای رژیم آخوندی و مقاومت همه جانبه زندانیان را با شکنجه و مقاومت اولین گروندگان مسیحیت در دوهزار سال پیش مقایسه نمود و مقاومت زنان در زندانهای رژیم آخوندی را نمونه ای از زنان ایرانی با عشق عمیق به آزادی توصیف کرد. که شور آزادی مردم و میهنشان آنها را به راه مبارزه و مقاومت کشاند.
سخنرانان در جلسه معرفی کتاب "نمی توان خورشید را به زنجیر کشید" تاکید کردند که در این کتاب، این امر که چگونه بنیادگرائی مذهبی، تاریخ ایران و جهان را تغییر داده، در لابلای خاطرات زندانیان مشاهده می شود.
همچنین از طرف دیگر نشان می دهد که اولین قربانیان بنیادگرائی اسلامی زنان مسلمانی می باشند که در برابر ارتجاع مذهبی قد علم کردند. در این نبرد دختران و زنان ایرانی در صف مقدم نبرد مقدس برای آزادی قرار دارند.