هم‌زمان با روز جهانی حقوق بشر و به‌ابتکار جوامع ایرانیان در آمریکا، یک نمایشگاه سه روزه در افشای وضعیت وخیم حقوق بشر در ایران به‌ویژه در دوران آخوند روحانی، در تالار مخصوص نمایشگاه‌های کنگره، برگزار شد که با استقبال گستردة نمایندگان کنگره و شهروندان آمریکایی مواجه گردید.
شماری از نمایندگان برجستة کنگره از جمله خانم ایلیینا رزلهتینن، رئیس زیر کمیته خاورمیانه،  دینا روهراباکر، عضو ارشد کمیته امور خارجی و رئیس زیر کمیته اروپا و اروپا آسیا، مایک کافمن، نماینده جمهوریخواه از کمیته قوای مسلح، تد پو، جمهوریخواه از تگزاس و رئیس زیرکمیته تروریسم و منع گسترش اتمی، ال گرین، نماینده دمکرات از تکزاس،  تد یوهو، جمهوریخواه از فلوریدا و عضو کمیته امور خارجی، رندی وبر، جمهوریخواه از تکزاس و عضو کمیته امور خارجی،  و تام کاتون، سناتور از ایالت ارکانزاس و عضو کمیته امور خارجی ، از این نمایشگاه بازدید به‌عمل آوردند و ضمن ابراز حمایت از مبارزات مردم ایران، نقض وحشتناک حقوق بشر توسط رژیم آخوندی را به‌شدت محکوم و تأکید کردند، گسترش اعدام و شکنجه از جمله اعدام نوجوانان، سرکوب زنان، مبارزان، وبلاگ‌نویسان، فعالان اینترنتی و اقلیت‌های مذهبی در ایران، نباید تحت‌الشعاع مذاکرات هسته‌یی با رژیم آخوندی قرار گیرد.
در آخرین روز این نمایشگاه، کنفرانسی با حضور نمایندگان ارشد کنگره و شخصیت‌های برجستة آمریکایی برگزار شد که توجه شمارا به گزیده یی از آنها جلب می کنیم.
 
معرفی ادرویس:
اد رویس که در سال 1993 وارد کنگرة آمریکا شد، هم‌اکنون یازدهمین دورة خود را به‌عنوان نماینده طی می‌کند. وی از ژانویه سال 2013 ریاست کمیتة امور خارجی کنگره را بر عهده گرفت.
اد رویس از مدافعان اعمال تحریم‌ها علیه رژیم آخوندی در کنگرة آمریکا و از بانیان مشترک لایحه‌یی دربارة کاهش تهدید رژیم ایران و نقض حقوق بشر توسط رژیم سوریه بود که در پی تصویب آن و با حمایت او، مقام‌های رژیم آخوندی که در زمینة سانسور فعالیت دارند، با مسدود شدن دارایی‌ها و ممنوعیت سفر، هدف قرار گرفتند.

اد رویس-رئیس کمیته خارجی کنگره امریکا
متشکرم, از شما متشکرم. اولا اجازه بدهید قتل عام فجیعی که سپتامبر گذشته در کمپ اشرف اتفاق افتاد را یادآوری کنم و بگویم که تا چه اندازه کسانیکه در اینجا هستند سعی کردند تا از وقوع آن جلوگیری کنند. بگذارید همچنین بگویم که طوریکه یک حکومت با مردم خود رفتار میکند, چه عراق که توطئه های رژیم ایران را نادیده میگیرد و چه خود رژیم ایران, گواه این واقعیت است که آنها چگونه با همسایگان خود هم رفتار میکنند. میخواهم چند لحظه در رابطه با واکنش رژیم ایران نسبت به اعمال وحشیانه نیروی بسیج صحبت کنم.
وقتی به صورت زنان جوان اسید پاشیده میشود فقط به این دلیل که در راستای اعمال احکام شرعی است, توقع نخواهید داشت که مجلس کشور قانونی وضع کند که مقرر نماید: اگر کسی احکام شرعی را اجرا کند و باور داشته باشد که چنین کاری را میکند, از مصونیت برخوردار خواهد بود.
حال به عواقب این پیام به جمعیت افراطی و خطرناک فکر کنید. ما در گذشته نیز شاهد عملکرد این عناصر بوده ایم. فیلم هایی از وقایع گذشته وجود دارد که نشان میدهد چگونه موتور سواران مجهز به باتوم و اسلحه به دانشجویان و زنان حمله می کردند. ما تنها نشسته و نظاره گریم در حالیکه این عناصر افراطی و فریب خورده از جانب رژیمی توانایی عمل پیدا میکنند که موجی از وحشت در جامعه افکنده است. ما شاهد عملکرد این رژیم بوده ایم, نه تنها نحوه رفتار آن با همسایگان خود و دانشجویان بلکه نسل جوان را با اتکا به تمامیت خواهی خود از داشتن امید محروم میکند چرا که برپایه افراطی گرایی بنا شده است.
من فقط میتوانم از کسانی تشکر کنم که همچنان تلاش میکنند تا اطمینان حاصل کنند که نسل آینده امید داشته باشد و جوانان ایران به اطلاعات و اخبار واقعی دسترسی داشته باشند. من نتایج نظرسنجی گالوپ را دیدم که نشان میداد دو سوم مردم داخل ایران خواهان یک دمکراسی غربی و نه حکومت مذهبی هستند. و فکر میکنم این همچنین نشان میدهد که بسیاری از ما در غرب و سراسر جهان تا چه اندازه در مورد نیات ولی فقیه رژیم بعد از کسب قابلیت هسته ای و برنامه تسلیحات هسته ای ساده لوح هستیم. آنها چهار بار تقلب و فریبکاری کرده اند. همین دیروز در روزنامه ها آمده بود که رژیم تلاش کرده تا قطعاتی برای راکتور پلوتونیوم تاسیسات آب سنگین خود تامین کند. قبل از آن, مشغول تحقیق و فنآوری در رابطه با سانترفوژهای فراصوتی در حالیکه در حال  مذاکره بوده کرده است.
یک ضرب المثل میگوید که حرف تو همان عهد و پیمان تو است. خب, ظاهرا این در خلال مذاکرات صادق نیست.
ما مسئولیت ویژه ای نسبت به ساکنان کمپ لیبرتی داریم و باید به این مسئولیت پاسخ داده شود. از شما متشکرم که از ما حسابرسی میکنید همانطور که کمیته روابط خارجی کنگره از دولت آمریکا حسابرسی میکند تا آنچه که درست است را نسبت به قربانیان انجام دهد. باید به کمک آنها شتافت. از تلاش پیگیر شما بسیار متشکرم.
 
رابرت فورد از سال 2010 تا 2014 سفیر آمریکا در سوریه بود؛ وی پیش از آن از 2006 تا 2008 سفیر آمریکا در الجزایر بوده است.
وی هم‌چنین بعد از اشغال عراق در دوره‌های مختلف در این کشور مناصبی را برعهده گرفت و از جمله از سال 2008 تا 2010 معاون سفارت آمریکا در بغداد بود.
سفیر فورد مدتی بعد از شروع قیام مردم سوریه، برای اعلام همبستگی با قیام‌کنندگان علیه دیکتاتوری اسد، به شهر حما سفر کرد. او به‌خاطر حمایتش از اپوزیسیون سوریه، چندین بار مورد حملة نیروهای رژیم سوریه قرار گرفت.
او هم‌چنین خواهان حمایت و پشتیبانی نظامی از اپوزیسیون سوریه شد و گفت، اگر این کار را دو سال قبل انجام می‌دادیم، گروه‌های افراطی نمی‌توانستند با میانه‌روها مقابله کنند.

سفیر رابرت فورد - سفیر آمریکا در سوریه (2010-2014)
 مایة خوشوقتی است که در اینجا هستم. و می‌خواهم از سازمان‌دهندگان این جلسه و جامعة ایرانیان مقیم آمریکا به‌خاطر دعوت از من قدردانی کنم. سخنرانی من در رابطه با وضعیت داخل ایران نیست، من می‌خواهم در رابطه با آن‌چه رژیم ایران در منطقه انجام می‌دهد صحبت کنم و سیاست‌ها و اقدامات آن که چشم‌انداز صلح را در منطقه دشوارتر می‌کند و در واقع تهدیدی علیه امنیت ملی آمریکا است. عملکرد رژیم در واقع خطری در برابر اقدامات آمریکا علیه داعش است و میلیون‌ها نفر را هم در سوریه و هم در عراق در شرایط وحشتناکی قرار می‌دهد.
به‌طور ویژه مناسب است که در این رابطه در روز جهانی حقوق بشر صحبت کنیم، زیرا شاید وحشتناک‌ترین وضعیت حقوق بشر در جهان امروز در سوریه باشد. بیش از 10 میلیون تن از مردم سوریه اکنون از خانه‌های خود رانده شده‌اند. بیش از سه میلیون سوری به کشورهای مجاور، از جمله ترکیه، لبنان، اردن و عراق متواری شده‌اند. تصور کنید که شرایط کشور شما آن‌قدر وخیم شده باشد که باید به عراق پناهنده شوید، اما این وضعیت آنجا است. هم‌چنین رژیم اسد، که متحد اصلی آن رژیم ایران است، از تسلیحات شیمیایی، از جمله گاز سمی سارین و گاز کلر استفاده کرده است، آن هم در مقیاسی که از دوران جنگ جهانی اول دیده نشده است. این امر ناقض توافق‌نامه‌های عمدة بین‌المللی است که استفاده از تسلیحات شیمیایی را محدود می‌کند. اما رژیم اسد، با حمایت رژیم ایران، دست به این کار زده است. رژیم اسد بمباران‌های هوایی کرده، ده‌ها هزار تن از غیر نظامیان را در اقصی نقاط کشور به قتل رسانده و صدها هزار خانه را ویران کرده است، آن هم با حمایت رژیم ایران.
رژیم ایران چگونه این حمایت را ارائه می‌کند؟ می‌خواهم وقتی شما این جلسه را ترک می‌کنید به‌یاد داشته باشید که رژیم ایران دقیقاً مشغول چه اعمالی در سوریه است. اولاً، رژیم ایران به رژیم سوریه که اساساً ورشکسته شده، کمک مالی می‌کند. جنگ در سوریه نزدیک به چهار سال است که ادامه دارد و رژیم سوریه دیگر پول ندارد؛ رژیم ایران هم پول و هم نفت مجانی به پالایشگاه سوریه در شهر حمص می‌رساند. رژیم سوریه اساساً نفت ندارد. داعش تمام میدان‌های نفتی در سوریه را تصرف کرده است. و بنابراین رژیم سوریه تماماً نیازمند کمک از طرف رژیم ایران در زمینة انرژی است. رژیم ایران همچنین به رژیم سوریه تسلیحات زیادی می‌رساند، همان رژیم در سوریه که از تسلیحات شیمیایی استفاده می‌کند و شهروندان غیر نظامی را بمباران می‌کند. روسیه هم کمک تسلیحاتی می‌کند. اما به گفتة تقریباً تمام ناظران، کمک رژیم ایران به اسد اکنون پراهمیت‌تر از کمک روسیه است.
و شاید زیانبارترین موضوع در سوریه این باشد که رژیم ایران نیروی زمینی به سوریه اعزام کرده است. آنها نیروهای سپاه پاسداران را به آنجا اعزام کرده‌اند. رژیم ایران تنها رژیمی در دنیا است که نیروهای نظامی با یونیوفرم مشخص را برای جنگ در کنار رژیم اسد به سوریه فرستاده است. نیروهای رژیم ایران با یونیفرم مشخص در جنگ شرکت می‌کنند. سپاه پاسداران دو تن از  فرماندهان خود را در جنگ سوریه از دست داده است. یکی از آنها نزدیک به چهار ماه پیش کشته شد و هر دو درجه سرتیپ داشتند. آنها هم‌چنین پرسنل نظامی خود را از دست داده‌اند. گذشته از این، آنها دارای شبه نظامیانی از لبنان هستند. قطعاً شما از حزب‌الله لبنان خبر دارید که شدیداً به کمک‌های مالی رژیم ایران متکی است. حزب‌الله به‌دستور رژیم ایران به سوریه رفت و در جبهه‌های متعددی در سراسر آن کشور شرکت دارد. رژیم ایران هم‌چنین شبه نظامیان را از عراق سازماندهی کرد تا به سوریه بروند. هزاران عراقی اکنون در سوریه در صحنة جنگ به‌سر می‌برند. یعنی به‌علاوة هزاران نیروی حزب‌الله، هزاران نیروی عراقی نیز در آنجا حضور دارند. جنگ آن‌قدر شدت پیدا کرده و تلفات حزب‌الله و شبه نظامیان عراقی آن‌قدر افزایش پیدا کرده که رژیم ایران مجبور شده به افغانستان برود و از قبایل هزاره افغانستان نیروگیری کند و برای جنگ به سوریه بفرستد. همان‌طور که گفتم، رژیم ایران اکنون بزرگ‌ترین حامی رژیم بشار اسد است.
نقش رژیم ایران در عراق نیز به‌شدت مخرب است. اجازه بدهید حالا به این موضوع بپردازم. شاید برخی از شما دورانی را به‌یاد داشته باشید که آمریکا پرسنل نظامی در صحنه در عراق داشت، و من هم در عراق بودم. من بعد از اشغال، چهار سال و نیم در آنجا بودم. گروه عصائب‌ که سربازان آمریکایی را می‌ربود و می‌کشت را به‌یاد دارید؟ این شبه نظامیان شیعی توسط رژیم ایران تأمین مالی می‌شوند و در ایران آموزش می‌بینند. یک گروه دیگر که ارتش آمریکا با آن می‌جنگید کتائب حزب‌الله نام داشت و هم‌چنین سپاه بدر این شبه نظامیان فی‌الواقع آتش جنگ فرقه‌یی را در عراق فروزان‌تر می‌کنند. و همین خصومت‌های فرقه‌یی است که به داعش فرصت می‌دهد تا نیروهای جدید در مناطقی مثل سوریه و عراق جذب کند.
و من فکر می‌کنم ژنرال دمپسی و رئیس‌جمهور اوباما به شما خواهند گفت که ما باید از حمایت سنی‌ها در عراق برخوردار باشیم تا بتوانیم در برابر داعش در عراق موفق شویم.
من به‌طور خاص نگران این موضوع هستم که در برخی از مقالات گفته می‌شود، اگر توافق هسته‌یی با رژیم ایران به نتیجه برسد - و من واقعاً نمی‌دانم که چنین چیزی اتفاق خواهد افتاد یا نه - ولی اگر اتفاق بیفتد، آمریکا این امکان را خواهد یافت که با رژیم ایران بر سر یک‌سری مسائل منطقه‌یی همکاری کند. من فقط می‌خواهم به همه هشدار بدهم که منافع رژیم ایران در منطقه با منافع ما در منطقه یکسان نیست. رئیس‌جمهور اوباما و دولت آمریکا به‌نظر من به‌درستی گفته‌اند که ما نمی‌توانیم تنها با توسل به ابزار نظامی، با داعش، این گروه وحشتناک که فجایع هولناکی مرتکب می‌شود، مقابله کنیم. باید یک راه حل سیاسی وجود داشته باشد. و بر اساس آن‌چه من در رابطه با سوریه و عراق به شما گفتم، امیدوارم به این درک رسیده باشید که رژیم ایران خواستار یک راه حل سیاسی با اپوزیسیون سوریه نیست. رژیم ایران به‌دنبال یک توافق سیاسی بین سنی‌ها و شیعیان در عراق نیست. آنها در عمل باعث افزایش خصومت‌های فرقه‌یی شده‌اند. بنابراین، این‌که چگونه می‌توان با رژیمی که استراتژی کاملاً متفاوتی نسبت به استراتژی آمریکا دارد همکاری نمود، به‌هیچ وجه روشن نیست.
دوم، رژیم ایران از حزب‌الله در لبنان حمایت می‌کند و جنگ با اسرائیل را ترویج می‌کند. یعنی همان ایده‌یی که رژیم ایران و حزب‌الله به آن می‌گویند «جبهة مقاومت». بنابراین، چگونگی همکاری بعد از قرارداد هسته‌یی اصلاً روشن نیست.
و در آخر، رژیم ایران خود به‌دنبال صدور انقلاب در منطقه است. و آمریکا متحدان زیادی مثل ترکیه، عربستان سعودی، امارات متحدة عربی، قطر و مصر دارد که از تلاش‌های (رژیم) ایران برای صدور انقلاب در منطقه بسیار نگرانند. در واقع ارائة یک راه حل سیاسی در شرایطی که تا این حد بی‌اعتمادی بین کشورهای عربی و رژیم ایران وجود دارد، دشوارتر می‌شود. و اعمال رژیم ایران این شرایط را وخیم‌تر کرده است، از جمله عملکرد آن در سوریه و عراق. بنابراین، من از این جمع می‌خواهم که علاوه بر مسائل داخل ایران، نسبت به تأثیرات مخرب سیاست رژیم ایران در منطقه نیز آگاه باشد. مجدداً از دعوت شما سپاسگذارم و روز حقوق بشر را به شما تبریک می‌گویم.

جودی چو-نماینده کنگره امریکا
با تشکر از شما برای دعوت من به این جلسه بسیار، بسیار مهم. وقتی روحانی در سال 2013 انتخاب شد گفت که مذاکرات جدی با غرب را آغاز می کند و گفت به حقوق بشر رسیدگی می کند، اما بیش از یک سال بعد، مذاکرات از یک تمدید به تمدید دیگر کش پیدا کرده، در حالی که نقض حقوق بشر بدتر و بدتر شده است. آزادی های اساسی ارائه نشده، و کسانی که حرفشان را می زنند زندانی و یا حتی بدتر از آن شده اند.
اما نقض حقوق بشر در ایران فراتر از زندان گسترش دارد. براساس گزارش اخیر توسط نماینده سازمان ملل متحد برای حقوق بشر، رژیم ایران دارای بالاترین تعداد اعدام ها در خاورمیانه، و تنها بعد از چین در جهان است. سازمان ملل متحد قطعنامه ای با اشاره به تعداد بالای هشدار دهنده در افزایش مجازات اعدام در ایران تصویب کرد. و در ماه نوامبر افتخار می کنم که از قطنامه  HR 754  (کنگره امریکا) برای محکوم کردن نقض حقوق بشر در ایران حمایت کردم.
اما باید به یاد داشته باشیم که مبارزه تمام نشده است همانطور که آنهایی که در کمپ لیبرتی زندگی می کنند به خوبی می دانند. ایرانیان در سراسر کشور صرفا بخاطر مخالفت با رژیم حاکم دستگیر و کشته می شوند. و ما قطعا باید به شرایط در کمپ لیبرتی توجه کنیم. من درک می کنم که تجهیزات پزشکی وارد نمی شود و افراد مریض تر و مریض تر می شوند، و این که کمیته نظارت بر کمپ لیبرتی در وظیفه خود شکست خورده است و واقعا نیاز به برخی از تغییرات است. تهدیدها علیه ساکنان لیبرتی قطعا واقعی است.
ما باید مطمئن شویم که جانهای بیشتر بی گناهان از دست نرود. بنابراین از شما تشکر می کنم برای دعوت من، با تشکر از شما برای این جلسه، و با تشکر از شما برای حمایت خستگی ناپذیرتان.

ایلیانا رزلهتینن-رئیس زیر کمیته خاورمیانه و شما افریقا در کنگره امریکا
از شما بسیار سپاسگزارم. از شما بسیار متشکرم. من خوشوقت و مفتخرم که در اینجا در چنین رویداد مهمیباشم و فکر می کنم که عنوان برنامه همه چیز را می گوید. مذاکرات هسته ای هیچ بهانه ای برای چشم پوشی از نقض حقوق بشر در ایران نیست. و در حقیقت اینآن چیزی است کهدر حال حاضر در جریان است. اینچیزی است کهاز زمانی که ما فرض کردیم شما در واقع می توانید با یک دیکتاتوری بی رحم مانند آن که در ایراناست بچرخید و معامله کنید و صحبت و تعامل و مذاکره کنید در جریان بوده است. چه شرم آور است که ما در حال مذاکره با این رژیم قاتل هستیم که نه تنها می خواهد تمام ساکنان کمپ لیبرتی،کمپ اشرف سابق را از بین ببرد، نه تنها افرادی که با آن اختلاف نظر دارند را زندانی می کند، نه تنها هر مذهبی را که در همراهی با رژیم نیست اذیت و آزار می کند،بلکه هر کاری را که رهبر عالی آن می گوید انجام می دهد. روحانیرهبر رژیم ایرانبیش از هر کس دیگری نیست. ملاها، کسانی هستند که مردم ایرانرا در مشت آهنین خود نگه داشته اند و رها نمی کنند. و ریاکارانه و بطور خطرناکی احمقانه و ساده لوحانه است که ما با یک رژیم قاتل مثل این(رژیم) مذاکره کنیم.
و در حالی که ما در حال مذاکره هستیم، چه تعداد سانتریفیوژ می خواهیدباقی بماند، چون دیگر ما نمی گوییم هیچ سانتریفیوژی، در حال حاضر ما در حال مذاکره روی تعداد هستیم. و حالا داریم مذاکره می کنیم که آیا آنها موشک هایبالستیک قاره پیما، توانایی انتقال سلاح های هسته ای با این موشک های بالستیک را داشته باشند. در حالی که آنها در حال انجام همه این کارها هستند طوری وانمود می کنندکه انگار با حسن نیت مذاکره می کنند، چه چیزی در جریان بوده است؟سانتریفیوژها هنوز هم در حال چرخش هستند، نقض حقوق بشر بدتر و حاد تر شده است. و ما تنها کافی بود صفحه نمایش وحشتناک که شما در سالن ریبرن امروز داشتید را ببینیم که در آن در مورد زنانی که قربانی اسید پاشی بودند، وبلاگ نویسانی که زندانی شده اند، کودکانی که اعدام شده اند، کشتار بسیاری در کمپ اشرف و محاصره پزشکی برای ساکنان کمپ لیبرتی صحبت می شد.  رژیم ایران در حال حاضر این است. بزرگترین حامی تروریسم دولتی است. هیچ کس دیگریبیشتر از رژیم ایران مسئول کشتار انسانها نبوده است. و ما در حال مذاکره با این رژیم هستیم.
بنابراین من در هدف شما به شما می پیوندم. من از شما سپاسگزارم که هرگز هدفی که برای کشور ما عزیز است، برای قلبهایمان عزیز و نزدیک است را رها نمی کنید، و آن آرمان حقوق بشر است. امروز روز جهانی حقوق بشر در سطح بین المللی است. من نمی خواهم حتی در مورد اینکه چگونه روز حقوق بشر در ایران گرامی داشته می شود، چگونه بسیاری از مردم مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، چگونه بسیاری از مردم تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند، چگونه بسیاری از مردم ناپدید شدند، چند روزنامه نگار را آنها به زندان انداختند، چند نفر را حلق آویز کردند فکر کنم. بنابراین من به شما در آرمانتان می پیوندم و ما با هم مبارزه خواهیم کرد به طوری که روز حقوق بشر بعدی بتوان گفت که واقعا در ایران آزاد هم جشن گرفته خواهد شد. با تشکر از شما.

لورتا سانچز-نماینده کنگره امریکا
سلام به همگی. به کنگره ایالات متحده خوش آمدید. با تشکر از آمدن شما. با تشکر از شما برای، اول از همه، نشان دادن چهره خودتان در اینجا.
بعد به ایران نگاه می کنیم و واقعا یک رژیم سرکوبگر در رابطه با حقوق بشر را می بینیم که آنجا نشسته است.  و بنابراین ما باید،به نوعی، راهی جدید برای درمان آن، برای درمان سرطانی که در داخل آن کشور از نظر حقوق بشر و مردم آن می بینیم پیدا کنیم. من می خواهم امروز به شما بگویم که یکی از بزرگترین مسائلی که من به تازگیدر مورد آن فکر می کنم موضوع کسانیاست که در کمپ لیبرتی هستند، چرا که واقعیت این است که به طرق مختلف ما در ایالات متحده آیندهآنها را زیر نظر داریم. منظور من این است که گفتیم یک دولت جدید داریم و امیدواریم تغییر جدید داشته باشیم،یک جنبش متحد جدیدکه در عراق پیش می رود برایمردمی که فراتر ازتقسیمات قومیآنها را نمایندگی کند با این حال آنچه در کمپ لیبرتی اتفاق می افتد تغییر نکرده است. اگر چیزی تغییر کرده، بدترشده است. من نگران آن دسته از افرادی هستم که ما گفتیم تحت کنوانسیون ژنو بایدتوسط جهان محافظت شوند.
بنابراین من یک بار دیگراز دولتمان می خواهم که تمرکز کند، کانون توجه را در آنچه در کمپ لیبرتی اتفاق می افتد بگذارد. و به این ترتیبمن امروز به شما میگویم ما قصد داریم(تلاشمان را)  دو برابر کنیم و سعی کنیم بسیار سخت تر کار کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که ما این افراد را جابجا می کنیم،
بنابراین آرزوی من این است که ما یک مجموعه ای جدید از افراد را آنجا داشته باشیم که کمپ لیبرتیرا اداره کنند، و یک راه حل نهایی پیدا کنیم که چگونه آنها را از گزند آسیب بیرون بیاوریم. بنابراین در روز جهانی حقوق بشر ما به کسانیفکر می کنیم که زندگی خود را به خاطر حقوق بشر داده اند، کسانی که راه را برای حقوق بشر هموار کرده اند، و کسانی که هنوز رنج می برند. و می خواهم به همه شما بگویم متشکرم. تشکر از شما بخاطر کنار نرفتن. تشکر از شما که کنار نمی روید و بگویید خوب ما نمی توانیم کاری در مورد آن بکنیم. این روزی است که ما کسانیرا که واقعا می ایستند و بسختی در مورد این مسائل بسیار، بسیار دشوار کار می کنند گرامی می داریم. تشکر از شما برای این که بخشی از روز جهانی حقوق بشر در اینجا در کنگره هستید. با تشکر از شما برای همه کارهایی که می کنید.

شیلا جکسون لی، عضو ارشد کمیسیون قضایی کنگره
اول از همه، به تعهد، شجاعت و ارادة شما افتخار می‌کنم. و نیز نسبت به درد و رنج شما احساس هم‌دردی و هم‌دلی دارم. امروز، در حالی‌که ما صحنه‌های بسیار تکان‌دهنده‌یی از وحشی‌گری در قبال زنان را مشاهده کردیم، من به شما و هم‌صدا با شما می‌گویم که دشمن دشمن من، دوست من نیست. این پیامی است که من حامل آن خواهم بود درحالی‌که ما به بحث جدا و مستقل بر سر حل بحران هسته‌یی ادامه می‌دهیم؛ این‌که نقض حقوق بشر و اعمال رژیم ایران نمی‌توانند نادیده گرفته شوند و هرگز نمی‌توان آنها را توجیه کرد.
می‌خواهم جملاتی از طرف مجمع عمومی سازمان ملل را برای شما بازگو کنم، زمانیکه این ارگان این روز یعنی دهم دسامبر را در سال 1950 به‌عنوان روز حقوق بشر نام‌گذاری کرد. «برای جلب توجه مردم دنیا نسبت به اعلامیة جهانی حقوق بشر، به‌عنوان استاندارد عمومی دستاوردها برای تمامیت بشر و تمامی کشورها».
شعار امسال، حقوق بشر 365 است، به این معنی که هر روز از هر سال، روز حقوق بشر است، و این ایدة اساسی در اعلامیة جهانی حقوق بشر را در بر می‌گیرد که هر یک از ما در هر کجا و در هر زمانی شایسته برخورداری از تمامی جوانب حقوق بشر هستیم، این‌که همة ما به‌طور برابر برخوردار از حقوق بشر هستیم و حقوق بشر، همة ما را در قالب جامعه جهانی، با ایده‌ها و ارزش‌های جهان‌شمول، متصل می‌کند. من نمی‌توانم درک کنم که چرا در رابطه با (رژیم) ایران که دارای کرسی در سازمان ملل است، موضوع حقوق بشر به‌عنوان مهم‌ترین موضوع و مسئلة مربوط به احترام و شأن ملت ایران در اولویت قرار نمی‌گیرد. حقوق بشر آنها کجا است؟
وقتی اکنون به کمپ لیبرتی نگاه می‌کنیم به‌نظر من، مهم است این پیام ارائه شود که رفتار با ساکنان کمپ لیبرتی و کمیته‌یی که علیه کمپ اشرف و حالا مجدداً علیه کمپ لیبرتی به‌کار گرفته می‌شود، و اجازة ورود پزشکان و دارو داده نمی‌شود، نقض آشکار حقوق بشر است.
و بنابراین امروز ما گردهم می‌آییم تا درد و رنج آنها را حس کنیم، و هم‌چنین درک کنیم که همة ما زیر چتر حمایت از شرافت تمام انسان‌ها هستیم. من از قطعنامة شمارة 754 قویاً حمایت می‌کنم که هم به درد اشاره می‌کند و هم به چاره و نقشة مسیر. می‌خواهم به شما یادآوری کنم که این یک مدرک حاوی جزئیات زیادی است و به باور من، باید از قدرت کنگره برخوردار باشد و به امضای رئیس‌جمهور ایالات متحده برسد، زیرا خواستار دولتی در ایران است که به تمامی تعهدات داخلی و بین‌المللی خود پایبند باشد، یعنی احترام به حقوق بشر و آزادی‌های مدنی،از جمله آزادی تجمعات، آزادی بیان و آزادی مطبوعات. من از رژیم ایران می‌پرسم که آیا این آزادی‌ها اکنون وجود دارد؟ این قطعنامه افزایش چشم‌گیر اعدامشهروندان ایرانی را به‌دست مقامات حکومتی از زمان روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید رژیم در ژوئن 2013، به دید انزجار می‌نگرد. من می‌پرسم که آیا در حال حاضر بی‌گناهان را اعدام نمی‌کنید؟ این قطعنامه به‌طور مشخص اعدام وحشیانة خانم جباری یک زن ایرانی که متهم به کشتن مردی شده بود که به گفتة او، بعد از تلاش آن مرد برای تعرض به خودش، او را کشت، محکوم می‌کند. من از رژیم ایران می‌پرسم، آیا اجازه می‌دهید زنان مورد تعرض قرار بگیرند و هیچ کاری نمی‌کنید؟ شما حقوق بشر را نقض می‌کنید. این قطعنامه اذیت و آزار رژیم ایران را نسبت به اقلیت‌های مذهبی از جمله سلب آزادی‌ها، حیات و املاک آنها، محکوم می‌کند. من از رژیم ایران می‌پرسم، آیا شما هیچ‌گونه فرصتی برای اقلیت‌های مذهبی ایجاد کرده‌اید؟
این قطعنامه به‌طور مشخص رژیم ایران را به خاطر اذیت و آزار بی‌وقفة اقلیت بهایی محکوم می‌کند. من از رژیم ایران به‌طور مشخص می‌پرسم، آیا این مربوط به گروه‌های ویژه و منحصر به فرد مانند کسانیکه در کمپ لیبرتی ساکنند و به‌دنبال آزادی هستند نمی‌شود؟ این قطعنامه از رژیم ایران می‌خواهد، تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزاد کند. این قطعنامه توجه دارد به این موضوع که دولت آمریکا تنها یک مقام حکومتی را به‌خاطر نقض جدی حقوق بشر نامگذاری کرده،طبق قانون جامع تحریم و عدم سرمایه‌گذاری در ایران. و من خواستار آن هستم که ما تعداد این افراد را افزایش دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که رژیم ایران شأن و احترام تمامی افراد را درک خواهد کرد. این قطعنامه از رئیس‌جمهور آمریکا می‌خواهد که از تمامی اختیارات استفاده کند،از جمله قانون جامع 2010 تحریم و عدم سرمایه‌گذاری در ایران، تا مقامات رژیم ایران و کسانیرا که مستقیماً مسئول نقض حقوق بشر هستند، تحریم کند. خشونت و وحشی‌گری باید دارای عواقب باشد.
و من از دولت آمریکا می‌خواهم که از این قطعنامه حمایت کند من در اینجا به‌عنوان یکی از اعضای کمیتة حقوق بشر کنگره ایستاده‌ام و می‌خواهم به کارمان ادامه دهیم تا در هرکجا و در هر زمانی موضوع آزادی مذهب و عقاید و حقوق بشر بخشی از مذاکرات چندجانبه و دوجانبه با رژیم باشند. گفتگوهای مربوط به موضوع هسته‌یی باید شامل این عناصر اساسی، یعنی زندگی، آزادی، حقوق بشر و شأن انسانی باشد. باید به‌طور عمومی و پی در پی و در بالاترین سطوح در رابطه با نقض شدید آزادی مذهب در ایران صحبت شود. این رژیم نباید فکر کند که حالا که پشت میز صلح و همکاری در موضوع هسته‌یی نشسته، می‌تواند اعمال خود را با مصونیت ادامه دهد.
من امروز آمده‌ام تا بگویم، از آن‌چه طی یک دهه با هم مشاهده کرده‌ایم رنج کشیده‌ام، از کسانی شنیده‌ام که موضوع را درک می‌کنند، خانواده‌هایی که ترک شده‌اند و کسانیکه در کمپ لیبرتی هستند و یا در سراسر ایران رنج می‌کشند. به باور من مهم است که خواهر ما که می‌خواهد در وطن خود باشد و رهبری ایران را به‌عهده بگیرد،کسی که اکنون از پاریس فرانسه سکان رهبری را به‌دست گرفته،به حمایت از مسائلی مانند آزادی و شرافت انسانی و (روشنگری)علیه کشتار وحشتناک و بی‌توجهی به جان (انسان‌ها) ادامه بدهد. شما امروز دور هم جمع شده‌اید و من میتوانم به شما بگویم که تنها نیستید. به من خبر رسیده که کمپ لیبرتی باز هم از حیث خدمات پزشکی و دارویی مورد محاصره قرار گرفته است. بنابراین من در اسرع وقت با وزارت خارجة آمریکا تماس خواهم گرفت تا ببینم، چرا به‌رغم تمام تلاش‌های ما در رابطه با کمپ لیبرتی و به‌رغم وعده‌های صلح و آرامش در عراق، وضعیت هنوز این‌گونه است؟ به باور من، این قطعنامه در دوران مذاکرات هسته‌یی حیاتی است،میز مذاکرات بایدشامل نقض وحشتناک حقوق بشر تمام مردم (ایران) باشد.
بنابراین اجازه بدهید به‌خاطر دعوت از من در اینجا از شما تشکر کنم. من تعهد خود را به نظارت پیگیر مسئلة کمپ لیبرتی اعلام می‌کنم. البته شما کسانی هستید که این درک و فهم مهم(از شرایط) را به ما ارائه می‌دهید و اجازه می‌دهید خواستار آن بشویم که در راستای انسانیت همة ما، اذیت و آزار فوراً خاتمه یابد، محاصرة پزشکی فوراً لغو شود و به افراد بیمار کمک‌رسانی گردد. ما باید قیام کنیم تا حقوق بشر جهانشمول شود و هیچ‌گاه از بین نرود و کسانیکه حقوق بشر را نقض می‌کنند، باید با عواقب اعمال خود از طرف خانوادة جامعة بین‌المللی مواجه شوند که به شرافت انسانی اعتقاددارد. از همة شما بسیار متشکرم که امروز در اینجا حضور یافتید.

بروس مک کولم

اگر شما بخواهید در باره (کشتار) سال 1988 بخوانید، شورای ملی مقاومت ایران یک کتابچه فوق العاده ای دارد که وارد برخی از ابعاد وحشتناک آن دوره میشود. با این مکالمه شگفت انگیز که برخی از خود آخوندها به قضات شرع خودشان مینویسند: "شما تازه این زن را بازداشت کرده اید، اگر شما این زن را اعدام کنید، فرزندان او یتیم خواهند بود. " و به آنها پاسخ داده می شود که "به ما ربطی ندارد، این قانون است." و این مکالمه، که شما دیگرآنرا در ایران نمیخوانید، بین سران رژیم مذهبی که تلاش  میکردند به این سرکوب شگفت انگیز که مخالفان را در آن زمان نابود کرد واکنش نشان دهند، اما هماانطور که میدانیم، مخالفان نابود نشده اند. زیرا که در طی دو سال گذشته رژیم تلاش های خود را برای درهم شکستن سازمان مجاهدین خلق به اوج رسانیده است. ناگهان دو سال پیش شما این کارزار شگفت انگیزرا دیدید، که البته  داخلی ایران است و، نه فقط از خارج، جایی که  نگران بودند که ظهور مجدد سازمان مجاهدین خلق آنها را دوباره تهدید خواهد کرد.  روز از نو روزی از نو
و روحانی، بدم می آید که اینطور بگویم، ولی او بدتر از احمدینژاد است. گفتن این عجیب بنظر میرسد، اما حقیقت دارد. بلحاظ آماری، گذشته از هر چیز دیگر، هیچ گشایشی وجود ندارد، حتی یک مقدار کمی گشایش رسانه ای وجود ندارد، هیچ مقدار کمی گشایش در دانشگاه ها وجود ندارد. این رژیمی است که واقعا ترک خورده، اما لباس خوب پوشیده است.
به هر حال، دو چیز است که شخص باید انجام دهد. کمپ لیبرتی، من می خواهم این را بگویم من در یک کلیسای پروتستان دو هفته پیش گفتم، و یک چیز که من به آن اشاره نکردم و یاد آوری نکرده ام، و من همیشه در رابطه با موضوع کمپ لیبرتی آنرا فراموش میکنم، اینست که توجه داشته باشید، که در کمپ لیبرتی، مردم خرج زندان خود را  میپردازند. خرج مواد غذایی، کامیون برای دفع زباله، و همه چیز از این دست را ساکنان کمپ لیبرتی پرداخت می کنند. سازمان ملل متحد آنرا نمی پردازد. دولت عراق آن را پرداخت نمی کند. و ایالات متحده آن راپرداخت نمی کند. و من فکر می کنم شاید ایالات متحده باید خرج آنرا بدهد. اما این چیزی است که ما باید به یاد داشته باشیم، آنها برای زندانی کردن خود هزینه میکنند.
این یک کمپ پناهندگان است. من هرگز از کمپ پناهندگانی که شما در آن برای محافظت آنها سلاح های خود را بسوی آنها بگیرید، نشنیده ام. و دوم اینکه وضعیت پزشکی وحشتناک است، منظورم اینست که واقعا وحشتناک است. و آن را عمدا اینطور کرده اند. دولت عراق اجازه رفتن بیماران به بیمارستان را نمیدهد، و یا آنها را بقدری معطل میکند که پزشکان به خانه بروند. بنابر این، این یک روش سیستماتیک است و به جان باختن افراد در کمپ ، همین حالا که ما صحبت می کنیم، منجر میشوند.
بنابراین تمام  آنچه که من به شما میگویم این است که کمک کنید تا کسانی که در مجلس نمایندگان هستند، این لوایح را تصویب کنند تا روی این پیام تأکید شود که لازم است که ما باید برای حقوق بشر در ایران بایستیم،چیزی که ما برای سالیان انجام نداده ایم،.

لیندا چاوز، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید:
من مدت زیادی در واشینگتن بوده‌ام، اولین شغلم را در همین ساختمان در سال 1972 کسب کردم، آن زمان برای کمیتة قضایی کنگره کار می‌کردم. به‌عنوان علامتی از حمایت دو حزبی که امروز شاهد آن بودیم، خودم هم به‌نوعی یک فرد دو حزبی هستم. کارم را در زیرکمیتة حقوق مدنی و قانون اساسی کمیتة قضایی شروع کردم و آن زمان برای اکثریت دموکرات کار می‌کردم. این یکی از سالنهای استماعی بود که استفاده می‌کردیم. یکی از نکاتی که به‌طور خاص مدتی است در واشینگتن دریافته‌ام این است که ماهیت حمایت دوحزبی و همکاری با هم در راستای منافع کشورمان از هم پاشیده و افراد دیگر با هم صحبت نمی‌کنند. توافقی برای همکاری جهت حل مسائل وجود ندارد. اما امروز افرادی را از هر دو حزب دیدیم، عضو ارشد کمیتة روابط خارجی را دیدیم که خواهان حضور و سخنرانی در مقابل این گروه بود، نمایندگان  جدیدتر را دیدیم، افرادی را دیدیم که مدت کوتاهی است اینجا هستند و افرادی که مدت زیادی است حضور دارند؛ مرد و زن. سفیر پیشین آمریکا(درسوریه) را دیدیم و نیز یک مدافع حقوق بشر که عمر کاری خود را به مطالعة حقوق بشر در سراسر جهان اختصاص داده است. و آنها به‌یمن شما اینجا هستند، به‌یمن جوامع ایرانیان مقیم آمریکا.
باید در جامعة خودتان فعال باشید، یعنی همین کاری که الآن انجام می‌دهید، و فکر می‌کنم امروز واقعاً شاهد یک گواهی بودیم از حمایتی که شما در کنگره از آن برخوردارید، حمایتی که منجر به تغییر خواهد شد. این برای همة ما مهم است. ما خواهان دسترسی آنها به درمان پزشکی هستیم... باید مطمئن شویم که آنها درمان پزشکی مورد نیازشان را دریافت کنند
. باید به‌رسمیت بشناسیم که کمپ لیبرتی طبعاً یک کمپ پناهندگی است و باید تحت نظارت کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد باشد.. باید اطمینان یابیم که دولت عراق به توافق خود پایبند باشد، کسانی که با این موضوع آشنا هستند می‌دانند که کمپ اشرف فقط یک کمپ کوچک پناهندگی در میان صحرا نبود، بلکه یک شهر پویا بود، شهری که یک زندگی پویا و فرهنگی در آن در جریان بود و تأسیسات پیشرفته‌یی داشت؛ وقتی ساکنان مجبور به انتقال از اشرف به لیبرتی شدند، به آنها قول داده شد که همة اموال منقول و غیر منقولشان فروخته خواهد شد و پول ناشی از آن برای پشتیبانی از ساکنان در کمپ لیبرتی استفاده خواهد شد. این اتفاق نیفتاد. لذا باید در این رابطه تلاش کنیم. اما بیش از هر چیز باید در پی دورانی باشیم که دیگر آخوندها بر ایران حکومت نکنند. باید به افرادی بنگریم که در پی تحقق آزادی مردم ایران بوده‌اند، هم‌چون خانم رجوی؛ مقاومت ایران به جدایی دین از دولت متعهد بوده و نه اعمال یک حکومت مذهبی؛ بلکه امکان پیروی آزادانه از همة ادیان و این‌که مردم بتوانند آزادی اعتقاد شخصی داشته باشند. آنها به برابری کامل جنسی اعتقاد دارند و برای من عجیب نیست که بسیاری از سخنرانان امروز از اعضای کنگره، زن بودند. چون آن‌چه به‌خوبی دربارة حکومت ایران می‌دانیم این است که (این حکومت) همة مردم خود را سرکوب می‌کند، اما با شدت بسا بیشتری از دیگران، دست به سرکوب زنان می‌زند. جنبش مقاومت ایران به برابری جنسی معتقد است.