1-نقض تعهدات و موافقتنامه های مکتوب و زیرپاگذاشتن کلیه التزامات قانونی و بین المللی از جانب دولت آمریکا برای مجاهدان اشرفی تازگی ندارد مگر اینکه این دولت قانون مصوب کنگره را نکته به نکته و مو به مو به اجرا بگذارد و از آن به هیچ بهانه طفره نرود و خیانتهای پیشین را برای استمالت از خلیفه ارتجاع و بانکدار مرکزی تروریسم در رژیم ولایت فقیه بازتکرار و باز پخش نکند
2-درخواست نفی عضویت برای انتقال به آمریکا همچنانکه برجستهترین شخصیتهای سیاسی آمریکایی خاطر نشان کردهاند یک درخواست پست و انزجارآور است که هیچ مجاهدی به آن تن نداده و تن نخواهد داد ولو اینکه مانند سال 1367 به فتوای خمینی، 30 هزار تن از آنان که حاضر به زانو زدن و تسلیم و نفی عضویت خود و نوشتن انزجار نامه و تنفر نامه نشدند بر سر دار بروند. شایان توجه است که خانم جین لوت نماینده ویژه دبیرکل برای بازاسکان مجاهدین تا کنون هنری جز سفر به نزد ملایان و منت کشی از آنها برای اینکه مجاهدین را بپذیرند نداشته است که البته در انظار ملت ایران جز لکة ننگ و عار بر پیشانی ملل متحد نیست
3-جواب روضههای خطر در مورد مجاهدان پایدار اشرفی در لیبرتی که سازمان ملل و آمریکا و شرکا دائماً پیرامون آن دود و دم میکنند به شرح زیر است:
-اکنون که از برگرداندن 17500 تی وال حفاظتی و فشار به حکومت عراق به این منظور ابا میکنید و یونامی و دبیرکل و نماینده ویژهاش در این باره سکوت پیشه کردهاند،
-اکنون که از برگرداندن کلاه و جلیقههای حفاظتی مجاهدین از اشرف خودداری میکنید و آمریکا و سازمان ملل در این باره سکوت پیشه کردهاند،
-اکنون که از حداقل اقدامات حفاظتی در لیبرتی حتی خرید کیسه شن و حتی یک موبایل و کامپیوتر ممانعت میشود،
-دولت آمریکا اگر دست در دست خلیفه ارتجاع در تهران ندارد و اگر نمیخواهد مجاهدین کشته شوند دست کم باید 10 درصد از سلاحهای حفاظت انفرادی مجاهدین را پس از سلسله حملات زنجیره ای زمینی به اشرف به آنها بازگرداند تا ببینیم چه کسی جرأت حمله و هجوم به لیبرتی خواهد داشت. دولت آمریکا طبق اسناد امضا شده 20 هزار سلاح سبک از مجاهدین ما به ازای تعهد حفاظت توسط نیروهایآمریکایی گرفته است که 17 هزارقطعه آن سلاحهای حفاظت انفرادی است و سند آن موجود است.
سخنگوی مجاهدین افزود: اگر نیروهای آمریکایی به وظیفة حفاظت خود از مجاهدان اشرفی در لیبرتی عمل نمیکنند، اگر سازمان ملل از اختصاص دادن یک دسته نیروی کلاه آبی به هزینه مجاهدین برای حفاظت از مجاهدان اشرفی در لیبرتی خودداری میکند، اگر آمریکا و سازمان ملل دولت عراق را وادار نمیکنند که بگذارد مجاهدین خودشان شرکت حفاظتی خصوصی با هزینه خود استخدام کنند،
اگر کمیساریای پناهندگان ملل متحد در ترس از رژیمهای ایران و عراق جرأت اعلام لیبرتی را به عنوان کمپ پناهندگی ندارد،
اگر یونامی و مانیتورهای آن برخلاف قرارداد حضور 24 ساعت در شبانه روز و 7 روز هفته برای مراقبت در لیبرتی، بمحض استشمام بوی کمترین خطر در دوردست، لیبرتی را ترک نموده و مانند تابستان گذشته به اربیل میگریزند، تنها راهی که برای حفاظت شخصی و انفرادی باقی میماند برگرداندن 10 درصد از سلاحهای حفاظت شخصی توسط آمریکاست. ما از آمریکا جز آنچه متعلق به خودمان بوده و اسناد خرید آنهم از ارتش عراق و سایر منابع، بارها به مقامات آمریکایی ارائه شده و بسیاری از آنها هم منتشر شده است، چیزی نمیخواهیم.
سخنگوی مجاهدین یادآوری کرد: در تمام کشورهای جهان نیز، کسانی که جانشان در خطر است بویژه در محل اقامت خود از حق گرفتن جواز سلاح حفاظت شخصی برخوردار هستند و این حقی است که از مجاهدین دریغ شده است.
از سوی دیگر حکومت عراق مدعیست که از حمله و هجوم 10 شهریور 92 به اشرف هیچ اطلاعی نداشته و مطلقاً دست اندرکار نبوده است. این ادعای ابلهانه و سخیف از جانب مالکی و ایادی او البته مرغ پخته را هم به خنده میاندازد اما اگر حکومت عراق راست میگوید که از حمله اطلاعی نداشته به طریق اولی باید مانع برگرداندن سلاحهای حفاظت انفرادی به مجاهدان اشرفی در لیبرتی توسط آمریکا نشود بلکه خود خواستار و مشوق آن باشد، زیرا صراحتاً اذعان میکند که از آنچه در اشرف با حصارهای متعدد نظامی و امنیتی آن میگذشته بی اطلاع بوده است. پیشنهاد مجاهدین بسیار ساده و قابل فهم است. فقط 10 درصد از سلاحهای حفاظت شخصی و انفرادی را که مجاهدین خود خریدهاند برگردانید تا ببینیم چه کسی جرأت حمله و هجوم زمینی به لیبرتی پیدا میکند. در مورد حملات هوایی نیز با برگرداندن 4 دوشکا و ضد هواییهای خود مجاهدین خطر حمله هوایی از جانب کسانی که دولت عراق میگوید هرگز آنها را نشناخته و نمیداند چه کسانی هستند به حداقل میرسد و مجاهدین به آنها درسی خواهند داد که الگویی برای امنیت تمام عراق خواهد شد.
4 دی 1393