نامه غلامرضا خسروی از بند 350 اوین20مرداد91:
راه رهایی، راه خدا و خلق، راه تکامل و تعالی
و نیل به جامعه‌یی آزاد و رها پر فراز است و پر نشیب
طی این مسیر پرمخاطره جز با فدای حداکثری میسر نمی‌گردد
هر زمان چیزی را باید فدا نمودپدر، مادر، همسر، فرزند
مال و دارایی و در یک کلام همه‌چیز را و سبکبال پرواز نمود
«بنام خدا و بنام آزادی. آن زمان که بنهادم سر به پای آزادی؛ دست خود ز جان شستم از برای آزادی. راه رهایی؛ راه خدا و خلق؛ راه تکامل و تعالی و نیل به جامعه‌ای آزاد و رها پر فراز است و پر نشیب؛ با رنجها و شکنج‌ها و مصائب بسیار؛ با گردنه‌ها و راه‌زنان و شب‌پرستان بی‌شمار. طی این مسیر پر مخاطره جز با فدای حداکثری میسر نمی‌گردد. فدایی مستمر و مداوم؛ هر زمان چیزی را باید فدا نمود؛ پدر، مادر، همسر، فرزند، مال و دارایی و در یک کلام همه‌چیز را و سبکبال پرواز نمود؛ پروازی بلند و با چشم‌اندازی وسیع و پهناور تا هماره تاریخ. و من المؤمنین الرجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلاً. و از مؤمنان کسانی هستند که بر عهد و پیمانی که با خدا دارند صادق و استوارند پس از آنان کسانی بر عهد و پیمان خود وفا نموده (تا شهادت) و کسانی نیز منتظر آن لحظة شگفت‌انگیزند بدون آنکه تغییر و تبدیلی در عزم و ارادةشان ایجاد گردد. امیدوارم همواره سربلند و سرفراز و پرتلاش باشید. (برادرکوچک شما غلامرضا خسروی 20/5/91 بند 350 - زندان اوین.»
مجاهد قهرمان و اشرف‌نشان غلامرضا خسروی در دوران اسارت در سیاه‌چال‌ها و شکنجه‌گاه‌های دیکتاتوری آخوندی، به‌رغم جو سرکوب و اختناق حاکم بر زندان و فشارهای ضد انسانی دژخیمان خامنه‌ای، کاردستی‌هایی را به‌عنوان نمادهایی از استمرار مقاومت برای همبندانش درست می‌کرد. این کاردستی‌ها به‌تازگی به‌دست مقاومت رسیده است.
