دیوید جونز: حسابرسی از رژیم ایران به‌خاطر نقض نهادینة حقوق بشر
به‌مدت بیش از سی سال، رژیم ایران یکی از بدترین ناقضان حقوق بشر بوده است. نقض حقوق بشر آن شامل کشتار 30000 زندانی سیاسی در تابستان 1988 و همین‌طور یک جنگ سیستماتیک علیه مخالفان، زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی بوده است.
طی سال گذشته، کاهش احترام به حقوق بشر به‌طور قابل ملاحظه‌یی شدیدتر شده و به نقطة بحرانی رسیده است.
در کنفرانس اخیر در پارلمان (انگلستان)، من به ده‌ها تن از همکارانم از هر دو مجلس ملحق شدم تا به سیاست‌گذاران بین‌المللی از جمله وزیر خارجة خودمان فیلیپ هاموند و نمایندة عالی امور خارجی اتحادیة اروپا فدریکا موگرینی فراخوان بدهیم که در روز جهانی حقوق بشر مردم ایران را به‌خاطر داشته باشند و در کنار آنها بایستند.
طی چند سال اخیر، توجه جهان بر روی پاسخ بین‌المللی به جاه‌طلبی‌های اتمی (رژیم) ایران متمرکز بوده است و سیاست‌گذاران سیاست تعامل و مذاکره را با رژیم ایران دنبال کرده‌اند. اما آن‌چه به‌طور مداوم در این گفتگوها نادیده گرفته شده، مردم ایران و خواست‌های منطقی آنها برای آزادی، کرامت و تغییر بوده است.
مردم ایران در تمایل خود برای تغییر دموکراتیک ثابت‌قدم مانده‌اند؛ تمایلی که جهان آن‌را در اعتراضات سال 2009 مشاهده کرد. خواست آنان تحت هیچ عنوانی از بین نرفته است، ولی رژیم در پاسخ به آن، به کارزار نهادینة سرکوب علیه مردم برای حفظ قدرت و نابود کردن مخالفان متوسل شده است. این کارزار در دورانی دنبال شده که رژیم در تلاش است یک چهرة جدید مدره از خود به جامعة بین‌المللی ارائه دهد. از زمانی که حسن روحانی به قدرت رسیده است صدها نفر در ایران اعدام شده‌اند.
اپوزیسیون ایران به‌صورت خستگی‌ناپذیر کار کرده تا توجه جهان را به این موضوعات جلب کند. خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیدة شورای ملی مقاومت ایران از سیاستی دفاع کرده که شامل افزایش تحریم‌ها و انزوای رژیم ایران به‌دلیل نقض حقوق بشر است. رجوی، رژیم را به‌دلیل هدایت یک جنگ هدفمند علیه زنان محکوم کرده است؛ (جنگی که با) انگیزة زن‌ستیزی و سرکوب صورت می‌گیرد. او می‌گوید، زنان بزرگترین تهدید این رژیم و سران آن هستند.
همان‌طور که رجوی اشاره کرده است، جامعة بین‌المللی باید سیاستی را در پیش بگیرد که از رویارویی نظامی اجتناب می‌کند، ولی در عین حال فشار را بر (رژیم) ایران حفظ می‌کند و هم‌زمان به ترویج حقوق بشر می‌پردازد. راه حل بادوام برای تهدید اتمی، راه حلی است که از تغییر دموکراتیک در ایران حمایت کند.
زمان آن است که جامعة بین‌المللی، رژیم ایران را به‌دلیل نقض نهادینة حقوق بشر مورد حسابرسی قرار دهد. ضروری است سیاست‌گذاران حقوق بشر را در اولویت قرار دهند و به این مسئله در چارچوب گفتگوهای اتمی که اکنون از سر گرفته شده، بپردازند. مذاکره‌کنندگان بین‌المللی باید برای رژیم ایران روشن سازند که جهان حاضر نیست برای کسب یک توافق اتمی، چشمانش را بر روی درد و رنج‌های مردم ایران ببندد.
کانسرواتیو هوم - 14دی93
