آرژانتینی‌های خشمگین در مقابل کاخ ریاست‌جمهوری با شعار «کریستینا قاتل»، رئیس‌جمهور خود را به قتل متهم می‌کنند. همة آنها متقاعدند که قاضی آلبرتو نیسمن خودکشی نکرده است؛ بلکه او بیش از حد (مجاز) اطلاعات داشته است.
یکی از تظاهرکنندگان می‌گوید: «همه خواهان عدالت برای قاضی نیسمن و سوءقصدهای 1994 هستند».
یک تظاهرکنندة دیگر گفت: «او می‌دانست چه کار می‌کند و به خود اطمینان داشت. به‌نظرم این هم یکی از «خودکشی‌هایی» است که ما در آرژانتین از زمان (کارلوس) منم با آن مواجهیم».
... این قاضی یک شب قبل از یک استماع تعیین‌کننده در مقابل کمیسیون تحقیق پارلمان، جان باخت. قرار بود او شواهد مداخلة رئیس جمهورفرناندز در قضاییه را در چارچوب پروندة آمیا... ارائه کند.
... حتی در میان اکثریت حاکم، صداهایی، نارضایتی خود را بیان می‌کنند.
... آلبرتو نیسمن این اواخر در مصاحبه‌های تلویزیونی، توافق فرناندز را برای مصونیت‌دادن به مظنونان (رژیم) ایران در برابر قراردادهای پرسود نفتی، افشا می‌کرد. این مظنونان به خونین‌ترین سوءقصد دهة 90 میلادی در بوئنوس آیرس مرتبطند که 85 کشته برجای گذاشت.
(نیسمن) هفتة گذشته به‌خاطر مداخله در قضاییه، تحقیقاتی را علیه رئیس‌جمهور گشوده بود. او می‌گفت، تماس‌های ضبط‌شدة تلفنی تکان‌دهنده‌یی در اختیار دارد؛ اتهاماتی که توسط دولت تکذیب شده است.
فرانس24 - 30 دی93

پاتریسیا بولریش نمایندة مجلس آرژانتین گفت، روز شنبه سه بار با نیسمن تماس تلفنی داشته؛ نیسمن به او گفته است که چندین بار تهدید شده است.
سایت بی بی سی -30دی93

سناتور مارکو روبیو و ایلیانا رزلهتینن رئیس کمیتة خاورمیانه و شمال آفریقا در کنگرة آمریکا، خواهان تحقیقات مستقل دربارة مرگ مشکوک آلبرتو نیسمن شدند.
ایلیانا رزلهتینن با صدور بیانیه‌یی، گفت: «دفتر من و خودم، ارتباطات مکرری با آلبرتو (نیسمن) داشتیم تا دربارة پروندة آمیا و تهدید (رژیم) ایران و عوامل حزب‌الله آن برای امنیت... گفتگو کنیم».
سناتور مارک روبیو نیز در یک بیانیة جداگانه، گفت: «من در پی یافتن راههایی هستم تا تضمین کنم، تحقیقات کامل دکتر نیسمن دربارة نقش (رژیم) ایران در آمیا و گزارش‌های مفصل او دربارة نفوذ (این رژیم) در آمریکای لاتین، از توجهی که شایستة آن است، برخوردار شود».
سناتور روبیو، اضافه کرد: «مقام‌های آرژانتین را فرا می‌خوانم که تضمین کنند، تحقیقات معتبر و شفافی دربارة مرگ (نیسمن) انجام بشود. من هم‌چنین از دولت فرناندز می‌خواهم، در مقابل تلاش‌ها برای سفیدسازی نقش واقعی (رژیم) ایران در بمب‌گذاری سال 1994 مقاومت نکند».
سایت فاکس نیوز-29دی93

روزنامة دیلی تلگراف انگلستان دربارة نتیجة تحقیقات و کالبدشکافی از جسد نیسمن گزارش داد: این تحقیقات سئوالات بیشتری از جواب دربارة مرگ او بر جای گذاشت. نیسمن تنها 5 روز پس از آن کشته شد که فرناندز رئیس‌جمهور و مقام‌های دیگر (آرژانتین) را متهم کرد، با (رژیم) ایران توافقی برای جلوگیری از مجازات احتمالی مقام‌های (رژیم ایران) به‌عمل آورده‌اند.
کورنلیا اشمیت لیرمَن نمایندة کنگرة آرژانتین گفت، به‌رغم فقدان نیسمن، جلسة کنگره در روز دوشنبه برگزار شد و بسیاری از اعضا اطلاعیه‌یی را در حمایت از تحقیقات کامل دربارة مرگ نیسمن امضا کردند.
خانم اشمیت لیرمن و دیگران که نیسمن را می‌شناختند گفتند، او بر سر جانش، در معرض تهدیدات مستمر از سوی مأموران رژیم ایران و فشار از سوی دولت آرژانتین بود.
دیلی تلگراف -30دی93

روزنامة گاردین گزارش داد، نیسمن از این‌که پروندة تحت مسئولیتش علیه (رژیم) ایران، ما به ازای نفت مورد مذاکره قرار گرفته خشمگین بود... خشم وی زمانی بیشتر شد که از طریق شنودهای الکترونیک دریافت، مذاکره‌کنندگان آرژانتینی جزییات مخفی تحقیقاتش را به (مأموران رژیم) ایران ارائه می‌کنند.
وی طی مصاحبه‌یی در این باره گفته بود: «(رژیم) ایران خودش اذعان می‌کند و به خود می‌بالد که حملة (سال 94) را انجام داده است».
سه شب بعد از این مصاحبه، وی جان خود را از دست داد...
گاردین اضافه کرد: «تعداد اندکی باور دارند که (نیسمن) دست به خودکشی زده است؛ اما این فرضیه‌یی است که دولت بلافاصله از آن حمایت کرد...
نیسمن به یک روزنامه‌نگار گفته بود، تاکنون فقط 5 درصد از یافته‌هایش را افشا کرده است.
گاردین -30دی93

پیش از این مقاومت ایران طی گزارشی از زد و بندها و سوء استفاده های رژیم از مقامات آرژانتینی برای پیش بردن پروژه اتمی و بدنبال آن سرپوش گذاشتن بر نقش سران دیکتاتوری آخوندی در انفجار تروریستی بوینس آیرس پرده برداشته بود:

برای روشنتر شدن ماجرا ی انفجار بوینس آیرس در سال 1373، به سال قبل تر از آن یعنی آخرین روزهای بهار 1370 بر می‌گردیم
خبرگزاری آسوشیتدپرس در 24خرداد سال 70 گزارش داد: ”آقای محمد محدثین در یک کنفرانس بزرگ مطبوعاتی اعلام کرد: در فروردین‌ماه سال 1369 دولت ایران 200 ملیون دلار به برنامه تسلیحات اتمیش که توسط پاکستان، چین و آرژانتین به آن کمک می‌شود اختصاص داده است“.
به‌دنبال این افشاگری، و در پی فشارهای جهانی، آرژانتین معامله تسلیحات اتمی خودش را با رژیم آخوندی فسخ کرد.
به مدد افشاگریهای مقاومت ایران قدم به قدم کلاف سردرگم انفجار تروریستی سال 1373 آرژانتین باز شد.
ماجرای ده میلیون دلار رشوه‌ای که رژیم برای سرپوش گذاشتن روی پرونده پرداخته بود را از روزنامه واشینگتن پست در دیماه 85 دنبال می‌کنیم.
کارلوس منم این اتهام را شدیداً تکذیب کرد. اما اعتبار خود را تا حدود زیادی از دست داد. خوان خوزه گالئانو (juan jose galeano) قاضی تحقیق در مورد بمب‌گذاری آرژانتین نیز به‌خاطر منحرف کردن روند قضایی و تخطئه پرونده متهم بازداشت گردید. او در یک مورد 400هزار دلار به یک شاهد پرداخته بود و صدها ساعت نوار ضبط شده و دیگر مدارک پرونده را از بین برده بود.
به‌دنبال این قضایا، آلبرتو نیسمن (Alberto Nisman) سرپرستی یک تیم تحقیق را به عهده گرفت.
واقعیتهای افشا‌ شده در پرونده آمیا گواه نیات رژیم ولایت‌فقیه برای توسعهٴ اتمی بهترین شواهد در مورد رد ادعای صلح‌آمیز بودن پروژه هسته‌یی رژیم را به دست می‌دهد:
در سال 1383روزنامه تریبیون دو ژنو فاش کرد که یک حساب بانکی به‌مبلغ 200 میلیون دلار در ژنو برملا شده که ممکن است هزینه 400 عملیات تروریستی در اروپا را تأمین کرده باشد. قاضی سوئیسی ژاک آنتنن تحقیق درباره این حساب را آغاز کرده است.
این حساب بانکی که سران رژیم اجازه برداشت از آن را داشتند، با کارلوس منم رئیس‌جمهور سابق آرژانتین ارتباط پیدا می‌کرد. به گفته روزنامه تریبیون دو ژنو این حساب بانکی دویست میلیون دلاری، برای تأمین هزینه 13 تروریستی که برای ترور دکتر کاظم رجوی به سوئیس اعزام شده بودند نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
به‌نوشته روزنامه تریبیون دو ژنو دو پرونده مهم قضایی یکی در ژنو و دیگری در لوزان سوئیس با این حساب بانکی ارتباط داشتند. تریبون دو ژنو می افزاید  سه نفر حق امضای این حساب را در دست داشتند. علی اکبر هاشمی رفسنجانی، احمد خمینی و علی فلاحیان وزیر اطلاعات در کابینهٴ علی اکبر هاشمی رفسنجانی.
بالاخره در چهارم آبان سال 1385، دادستانهای دولت فدرال آرژانتین رسماً علیه رفسنجانی و 7تن از وزیران و کارگزاران دوران ریاست‌جمهوری او اعلام جرم کردند و خواستار حکم جلب آنها شدند. در آبان ماه سال 1385 آلبرتو نیسمن موقع اعلام این موضوع اظهارات قابل توجهی داشت که مؤید افشاگریهای 12سال قبل مقاومت ایران در سال 73 بود.
آلبرتو نیسمن گفت: به ما ثابت شد که تصمیم حمله به ساختمان مرکز یهودیان در بوئینس آیرس را بلندپایه‌ترین مقامهای رژیم ایران گرفته و حزب‌الله لبنان را مأمور اجرای آن کردند.
این عملیات زمانی انجام شد که دولت آرژانتین تصمیم گرفت ارسال تکنولوژی هسته‌یی و مواد آن به رژیم ایران را متوقف کند.
درهر صورت، این پرونده حاشیه‌های بیشتری دارد و گوشه‌یی از پرونده بزرگتر رژیم آخوندی در مورد رویاهاش برای دست یابی به بمب هسته‌یی است. رویایی که برای رسیدن به آن از هر گونه کشتار و بحران و باج‌خواهی کوتاهی نکرده است و در راه تحققش سرمایه‌های مردم محروم میهنمان را در معاملات آشکار و پنهان تروریستی و تسلیحاتی تباه کرده است.