آخوندروحانی در سخنرانی خود باند رقیب را به خیانت متهم کرد و ازجمله گفت: «هیچ خیانتی بالاتر از خیانت پشت جبهه نیست. امروز هم آنها که در میدان دیپلوماسی مشغول مبارزه هستند، همه ملت بزرگ ما و راهبر بزرگ این انقلاب از این جبهه پشتیبانی می‌کنند. امروز تنها دشمنان این ملت با میز مذاکره مخالفند».
وی هم‌چنین استیصال رژیم در برابر تحریمهای بین المللی و تنگنای رژیم بخاطر این تحریمها را برملا کرد و گفت: «آنچه ما دنبال آن در مذاکرات هستیم رسیدن به تفاهم مشترک برد برد است. به این معنا که ایران شفافیتش را برای فعالیت صلح‌آمیز هسته‌یی در چارچوب مقررات بین‌المللی انجام می‌دهد و طرف مقابل باید به تحریمهای غلط و ضدانسانی و غیرقانونی خود پایان دهد... ».
او در عین حال با شیادی تأثیر خفه‌کننده تحریمها  که دیکتاتوری آخوندی را مجبور به آمدن پای میز مذاکره کرده است را انکار کرد و گفت: «این‌که آنها می‌گویند ایران به‌خاطر تحریم پای میز مذاکره آمده است، دروغ می‌گویند. ایران به‌خاطر فشار تحریم پای میز مذاکره نیامده».