آندرانیک آساطوریان یکی از والامقام‌های موسیقی ایران‌زمین، استاد نظم و هماهنگی، خالق زیباترین موسیقی‌ها بود. هر نتی که او ساخت و نواخت خروشی بود علیه ظلم و بی‌عدالتی و پیامی بود. مملو از امید و شادی برای منتظران راه آزادی و آبادی.
پیوستنش به شورای ملی مقاومت ایران و حمایت بی‌دریغ او از سازمان مجاهدین خلق ایران و ارتش آزادی‌بخش از مهم‌ترین تصمیمات زندگی آندرانیک بود که با همدلی بسیار صادقانه آیدا یاور همیشه مؤمن وی همراه بود. درخشش آندو و طلوعش در حیطه انسانیت را در حمایت  صادقانه و شرافتمندانه و بی‌دریغ او از اشرف و اشرفیان می‌توان دید.
آندو عاشق آزادی و آبادی، برابری اجتماعی، برابری زن و مرد و عدالت اجتماعی بود و رسیدن به آن را تنها در حمایت بی‌دریغ از آرمان مسعود و مریم می‌دانست.
مسعود در نگاه آندو نه‌تنها راهبر پاکان و دلیران اشرف و لیبرتی که هنرمندی است که تاریخ یک‌صد ساله جنبش آزادیخواهان ایران را با ًگًل سرسبد آن مصدق، به امروز و فردای ایران‌زمین پیوند داده و نبرد بزرگ آزادی را به تصویر کشیده است.
آندو در آخرین روزها هر آنچه را که گفته بود به اثبات رساند، هیچ لحظه‌ای نگران خودش نبود، نگران قهرمانان لیبرتی بود نگران مسعود بود و دائم به همه می‌گفت:" قهرمانان لیبرتی چه می‌کشند و چه می‌کنند".
آندو و راهش نه‌تنها برای هنرمندان ایران‌زمین بلکه برای همه آزادیخواهان از هر دین و قومی باعث مباهات و افتخار خواهد بود.
درود خدا و خلق خدا بر او که راه و ارمان آزادیخواهی پیشه کرد و سرانجام در اوج، جان به جان‌آفرین سپرد.
جامعه جنوب کالیفرنیا برای دمکراسی در ایران