جلادان از صبح چهارشنبه به خانوادههای داغدار گفته بودند، به بی بی سکینه مراجعه کنند تا پیکر فرزندانشان را تحویل بگیرند. اما در محل ضمن حملة وحشیانه و ضرب و شتم مادران و همسران شهدا، خودشان پیکر آنان را دفن کردند. شاهدان گفتند: مأموران اطلاعات حتی اجازه ندادند خانوادهها مراسم مذهبی غسل و تدفین جگرگوشههایشان را طبق آداب دینی و عقیدتی خود بهجا بیاورند.
قدر دانی شهید راه آزادی حامد احمدی و دیگرشهیدان
از افشای خبرهای زندانیان اهل سنت و فشارهای دژخیمان
حامد احمدی زندانی سیاسی اهل سنت که بدست دژخیمان رژیم همراه با 5 زندانی سیاسی دیگر اهل سنت روز چهارشنبه 14اسفندگذشته اعدام شد، در یکی از تماسهایی که با خارج از زندان داشت از انتشار خبرهای مربوط به فشارهای دژخیمان به زندانیان قدردانی می کند:
اتفاقا امروز با یکی از بچه های بیرون صحبت میکردیم، گفت که مجاهد خلق بشدت اخبار شما رو پیگیری میکنند و پایه ثابت اخبارش شمایید،گفتم من خبر ندارم،نمیدونم، کار هرکیه، دستش درد نکنه و ممنونم، میگفت که مجاهدین پایه ثابتشان اخبار شما را ( منعکس میکنند) هم توی ایننترنت، هم توی سیمای آزادی گفت اخبار شما اول اخبار همه است، گفتم هر کی هست دستش درد نکته ، ممنونشیم،مدافع مظلومه دیگه، اینطوری و اونطوری، از طرف ما تشکر کن واینکه یار باوفای ما شده زحمت میکشن هرشب بطور ثابت. پیام دارند همه جمشید، جهانگیر وهمه تشکر میکنند.
گزارشها حاکیست که خانوادههای 6 زندانی اعدام شده کُرد در زندان گوهردشت کرج قرار بود شب گذشته در قروه کردستان بمانند و روز پنجشنبه 15 اسفند به طرف سنندج حرکت کنند؛ اما مورد محاصره مأموران جنایتپیشة اطلاعات قرار گرفتند. یک منبع مطلع گفت: «نیروهای اطلاعات قروه منزل مورد نظر را محاصره کردند و با حضور در پشت بامها و خیابانهای اطراف و محاصره کامل منزل، میزبان را تهدید و خانواده این 6 زندانی را مجبور به ترک فوری قروه و حرکت به سمت سنندج کردند، تا از مراسم یادبود برای اعدام شدگان ممانعت به عمل آورند».
دژخیمان خامنهای پیش از اعدام جنایتکارانة شش زندانی سیاسی کرد، ساعت 0630 صبح چهارشنبه با باتون و سلاح به بند زندانیان هجوم آوردند و در هر سه سالن را قفل کردند.
مأموران و سرکردگان زندان دالانی را شکل دادند؛ آنها زندانیان اهل سنت و کرد را تک به تک وارد این دالان میکردند، با کارت عکس دار مطابقت میدادند و به محوطة هوا خوری میفرستادند. اما برخی را بیرون کشیده به بیرون فرستادند.
احکام جنایتکارانة اعدام شش زندانی سیاسی از هموطنان اهل سنت در حالی بهاجرا در آمد که حتی با قوانین رژیم نیز در تعارض بود. رژیم تعدادی از این زندانیان سیاسی را به استناد مادة 186 قانون قدیمی باصطلاح مجازات اسلامی به «محاربه» متهم کرده بود؛ در حالیکه این ماده در سال 1392 حذف و تغییر داده شد.
همچنین رژیم ضد بشری آخوندی سه تن از این زندانیان سیاسی، حامد احمدی، کمال مولایی و جمشید دهقانی را به دستداشتن در قتل شیخالاسلام از اعضای سابق مجلس خبرگان ارتجاع متهم کرده بود؛ حال آنکه بنا به شهادت خود این زندانیان که عفو بینالملل نیز در گزارش خود به آن استناد کرده، دستگیری آنها دو ماه قبل از این قتل صورت گرفته است.
برادر شهید حامد احمدی طی مصاحبهیی در این رابطه، گفت:
در حالیکه اینها دو ماه بود تو زندان بودند؛ کسی که تو زندانه چهطور میتونه بیاد بیرون کسی دیگه رو بکشه؟ بعد یک سال تو زندان اطلاعات سنندج بودند، شش ماه اطلاعات همدان بودند، بعدش زندان اوین بردند و بعدش زندان رجاییشهر و قزلحصار با اون بحث اعتصابهای طولانیمدت، انتقالشون باز به رجاییشهر و الآن هم دیگه که حکم رو اجرا کردند. اینها اتهامشون ترور ماموستا شیخالاسلام بود، دو ماه! یعنی کسی که تو زندانه میتونه بیاد بیرون کس دیگه رو بکشه؟
شش فرزند دلیر مردم کردستان که روز چهارشنبه قهرمانانه به شهادت رسیدند، در دوران حبس خود، در چند نوبت در اعتراض به اعمال سرکوبگرانة حکومت آخوندی و صدور احکام جنایتکارانة اعدام، دست به اعتصاب غذا زدند؛ و بهرغم فشارهای ضد انسانی مزدوران رژیم و همچنین وضعیت وخیم جسمی به اعتصاب خود ادامه دادند.
آنها از جمله دو بار بمدت 75 روز و به مدت 40 روز دست به اعتصاب غذا زدند.
زندانی سیاسی اهل سنت حامد احمدی که در تاریخ 13 آبان 92 بیانیه اعتصاب غذای زندانیان سیاسی اهل سنت کرد را در زندان قزل حصار اعلام کرده است:
بنام تنها معبود برحق
امروز تاریخ 13.8.92، شش نفرا ز اسیران سیاسی مذهبی اهل سنت کرد، بنامهای حامد احمدی، جمشید دهقانی، جهانگیر دهقانی، کمال ملایی بچه سنندج، سیدهادی حسینی، صدیق محمدی بچه جوانرود که یک سال است برای اجرای حکم در زندان قزل حصار نگهداری می شویم، و طی این یکسال ، سه بار مرا برای اجرای حکم به انفرادی انتقال کرده اند، و بخاطر این مشکلات روحی و روانی، که اینجا بوسیله مسئولان زندان بر ما تحمیل می شود، و هر روز به بهانه ای ما را و خانواده ما را مورد اذیت و آزار قرار می دهند، در اقدام تازه خود .... رئیس زندان سید علی حسینی و مسئول فرهنگـی رجب علی آژیر و احمد مهرانی، و مسئول دارالقران و رئیس اندرزگاه ... که می خواهند ما را جابجا کنند به یک جای نامعلوم. و ما به همین خاطر دست به اعتصاب غذا زده ایم. و به احتمال زیاد و بنا به حرف مسئولین زندان قرار است، با زور ما را فردا به سلولهای انفرادی انتقال کنند. و ما نیز درخواستمان را برای شکستن اعتصاب این می باشد که دادگاهی در یک دادگاه علنی و عادلانه ، انتقال به زندان رجایی شهر، همچنین در این زندان زندانیان اهل سنت حق ندارند کتابهای فقهی و عقیدتی داشته باشند. یا وارد زندان کنند. که حتی این کتابها چاپ .... و زیر نظر وزارت ارشاد می باشد.
شمار زیادی از همبندیهای آنان نیز در همبستگی با آنها به اعتصاب غذا پیوستند و همزمان خانوادههای این زندانیان هم در مقابل زندان دست به تحصن میزدند.
شش شهید قهرمان، در روز اعدام خود نیز در اعتصاب غذا بهسر میبردند.
مقاومت ایران طی این مدت، در اطلاعیههای مکرر خود از جمله در دوران اعتصاب غذای این زندانیان سیاسی، از مراجع بینالمللی و ارگانهای حقوق بشری خواهان اقدام فوری و مؤثر برای نجات جان آنها شده بود.
منجمله در تاریخ 21 مهر 92 رئیس جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی، برای مقابله با اعدامهای وحشیانه زندانیان سیاسی اهل سنت توسط فاشیسم دینی حاکم برایران فراخوان داد. خانم رجوی، شورای امنیت، شورای حقوق بشر، کمیسر عالی حقوق بشر و دبیرکل ملل متحد، اتحادیه اروپا و دولت آمریکا را به اقدام فوری برای نجات جان این زندانیان و آزادی آنان فراخواند و از عموم مردم ایران به ویژه جوانان در مناطق مختلف کشور خواست به مخالفت با اعدام این زندانیان و حمایت از خانواده های آنها که دست به اعتراض زده اند، بپردازند.
اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت
احکام جنایتکارانة اعدام این زندانیان سیاسی در حالی بهاجرا گذاشته شد که سازمان ملل متحد و دیگر ارگانها و سازمانهای حقوق بشری بینالمللی مانند عفو بینالملل و همچنین گزارشگران سازمان ملل نیز نسبت به اعدام آنان هشدار و فراخوان به لغو آن داده بودند.
دبیرکل ملل متحد در تازهترین گزارش خود دربارة وضعیت حقوق بشر در ایران نسبت به احکام اعدام صادر شده از سوی رژیم آخوندی برای زندانیان سیاسی ابراز نگرانی کرده و نوشت: «حامد احمدی، کمال ملایی، جهانگیر دهقانی و جمشید دهقانی، همگی اعضای جامعة کردی، در پایان دور بررسی نوبهیی حاضر در معرض اعدام هستند. گزارش شده که آنها در سال 2010 بعد از دادگاههایی که ناقض استانداردهای بینالمللی دادگاه عادلانه بودند به اتهام محاربه (محکوم) شدند».
همزمان با شروع بیست و هشتمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو در روز دوشنبه گذشته، گزارشگران ویژة سازمان ملل متحد در گزارش خود به این اجلاس دربارة اعدام قریبالوقوع زندانیان سیاسی کرد به اتهام «محاربه» تأکید کردند: «بنا به اطلاعات دریافتی آقایان کمال ملایی، جهانگیر دهقانی، جمشید دهقانی و حامد احمدی تحت شکنجه و سوءرفتارهای دیگر قرار گرفتهاند. گزارشها حاکی است که آنها از دسترسی به وکیل قبل و بعد از محاکماتشان، منع شدهاند».
همچنین در 26 ژوئن 2014 (5 تیر 93) ناوی پیلای کمیسیونر عالی حقوق بشر ملل متحد در آن زمان، با ابراز نگرانی از اعدامهای گستردة حکومت آخوندی در شروع سال 2014 نسبت به اعدام قریبالوقوع زندانیان سیاسی کرد ابراز نگرانی و تأکید کرده بود که آنها بعد از محاکمههایی به «محاربه» متهم شدهاند که نقض استانداردهای محاکمات عادلانة بینالمللی بوده است.
عفو بینالملل در فراخوان خود برای نجات جان این زندانیان سیاسی در روز 3 مارس، خواهان توقف این اعدامها شده و گفته بود، مقامهای رژیم ایران به مدتی بیش از حد طولانی، جان این زندانیان را به بازی گرفته و باعث عذاب غیر قابل تصور خانوادههای آنها شده است؛ از جمله با چندین اعدام ساختگی و اعدامهای متوقفشده در دقیقة آخر. زمان آن است که (رژیم ایران) به این اعمال بیرحمانه پایان بدهد.
دژخیمان رژیم اما از هیچ اقدام سرکوبگرانه و فشار و جنایتی علیه این زندانیان سیاسی فروگذار نکردند و از جمله در یک اقدام ضد انسانی در خرداد ماه93 و همزمان با اعتصاب غذای زندانیان، آنها را در سلولهای انفرادی در لباس اعدام نگه داشته و بهطور مستمر آنان را تهدید به اجرای حکم اعدام میکردند.
در اقدامی نفرتانگیز، در بامداد یکشنبه 25 خرداد 93، دژخیمان 4 تن از این زندانیان سیاسی کرد را برای اجرای حکم اعدام به پای چوبة دار بردند و طناب دار را هم به گردن آنها انداختند، اما سپس به آنها گفتند که طی روزهای آینده اعدام خواهند شد.
این زندانیان سیاسی در پیامها و نامههای خود گوشههایی از فشارها و جنایتهای مزدوران علیه زندانیان سیاسی اهل سنت را افشا کرده بودند.
زندانی سیاسی تحت حکم اعدام جمشید دهقانی:
بازجو بهم گفت یک سری برگه هست باید امضا کنی؛ گفتم: چه برگههایی هست، چی نوشته؟ گفت تو کاریات نباشه به اینها. یکسری، برگه هست، اگه میخوای اینجا جون سالم به در ببری، چون اینجا هیچ کسی ازت خبر نداره. نمیفهمن که ما تو رو دستگیر کردهایم، نه کسی میفهمه که چه کسی تو رو دستگیر کرده، هیچ کسی ازت خبر نداره. اگه این برگهها رو امضا نکنی، سر به نیست میکنیم، همین جا هم جنازهات رو دفن میکنیم. بعد خانوادة منو تهدید کردند، گفت خانوادهات رو میآریم اطلاعات.
در تاریخ دوباره ده 92 حدود هفتاد و سه روز ما اعتصاب غذا کردیم. هفتاد و سه روز سر اینکه واسه چی حکم اعدام به ما دادند؟ اگه ما کاری کردیم، چرا نمییان دادگاه ما رو علنی کنند؟... در ایران، یکی کرد بودن، یکی سنی بودن خودش جرمه، چه برسه به این که بخواهی تبلیغ اهل سنت رو بکنی. اینها از اهل سنت بدشون مییاد، اینها از کرد بدشون مییاد، به خاطر همینه که ما اعدام گرفتیم، و اگر نه غیر از این دیگه هیچ کاری نکردیم. از تمام رسانهها، از تمام سازمانهای بینالمللی، از تمام سازمانهای حقوق بشری، از تمام مسلمانها تقاضامندم که نذارن خون امثال ما و ما بیگناه ریخته بشه، و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
بیانیة زندانیان اهل سنت زندان گوهردشت کرج
بهمناسبت شهادت 6 زندانی سیاسی کرد
زندانیان اهل سنت زندان گوهردشت کرج با صدور بیانیهیی ضمن تسلیت بهمناسبت شهادت 6 زندانی سیاسی اهل سنت، به مقاومت و اعتراض در برابر حکومت ولایت فقیه فراخواندند. در این بیانیه، از جمله آمده است: «ما زندانیان اهل سنت رجاییشهر، شهادت شش نفر از داعیان و مبلغین اهل سنت را که به وسیلة رژیم ایران، چهارشنبه 13 اسفندماه 1393، اعدام شدند به خانوادههایشان، علما، آزادگان و مسلمانان، مخصوصاً ملت غیور مسلمان کرد تسلیت و تبریک عرض میکنیم
زندانیان اهل سنت زندان گوهردشت کرج در بیانیة خود از مردم کردستان خواستند با حضور در مراسم زندانیان سیاسی شهید به رژیم آخوندی نشان بدهند در برابر ظالمان و حاکمان مستبد سر فرود نخواهند آورد.
زندانیان اهل سنت زندان در بیانیة خود خطاب به « مردم غیور و دلیر کردستان» تاکید کردند «از هیاهو و ممانعت رژیم نهراسید» و در برابر ظالمان ایستادگی کنید.
بیانیة زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج:
«ماشین اعدام هم چارهساز رژیم نیست»
جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج با صدور بیانیهیی به تاریخ 13 اسفند تحت عنوان «ماشین اعدام هم چارهساز رژیم نیست»، اعلام کردند: «رژیم این روزها با وحشیگری هر چه تمامتر ماشین اعدام را بهکار انداخته و فقط طی سه روز گذشته، بیش از 60 نفر را اعدام کرد که 6 نفر از آنها، زندانیان عقیدتی اهل سنت بودند.
دادرسی غیر عادلانه، شکنجه در حین بازجویی و صدور احکام در دادگاههای غیرعلنی و غیر منصفانه و بهویژه نحوة اعزام زندانیان برای سلولهای انفرادی پیش از اعدام و حلقآویز کردن زندانیان در نیمههای شب، از وحشیانهترین و ضد انسانیترین رفتارهای این حکومت ارتجاعی است».
زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج در بیانیة خود، میافزایند: «تردیدی نیست که شتاببخشیدن به اعدام، در شرایطی که رژیم محتاج ترحم غرب برای توافق در پروندة مشکوک و ماجراجویانة هستهیی است، فقط بهدلیل ترس و وحشت از خیزشهای مردمی، اختلافات درون حکومتی، بحرانهای اجتماعی و فروپاشی حکومت است. گمان باطل حکومت این است که اگر بر تعداد اعدامها بیفزاید، حتماً در گسترش اعتراضات مردمی تأثیر بازدارنده دارد. در حالی که، فشارهای بسیار شدید ناشی از فقر عمومی و سرکوب اجتماعی، به نقطة غیر قابل برگشت رسیده و در وضعیت کنونی، هر نوع رفتار خشونتآمیز از ناحیة رژیم، بهمثابة ریختن بنزین بر آتش است. به همین دلیل از همان ساعات اولیة انتشار خبر احتمال اعدام 6 زندانی عقیدتی، خانوادهها و برخی فعالین مدنی مخالف اعدام و شکنجه، روبروی زندان رجایی شهر (قتلگاه زندانیان) دست به اعتراض زده و ساعاتی پس از حلقآویز کردن گروهی از زندانیان، همبندیهای آنان در سالن 10 زندان با شعار اللهاکبر – مرگ بر خامنهای، لرزه بر اندام زندانبانان و قاتلان انداخته و همگی آنان در پشت در بند جمع شده و به فکر چارهجویی افتادند».
در بیانیة زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج همچنین، آمده است: گروههای مختلف اجتماعی که با هر نوع اعدام و شکنجه مخالف هستند و بر حقوق اساسی شهروندان بهویژه نفی هر نوع تبعیض و نابرابری جنسیتی تأکید میکنند، روز 17 اسفند با حضور در میتینگهایی که بههمین منظور و در تهران با دعوت زنان آزادیخواه و عدالتطلب در برابر کانون وکلا برگزار میشود شرکت خواهند کرد تا عملاً به حکومتگران نشان بدهند، سرکوب و اعدام، راهحل پاسخگویی بحرانهای ناشی از اندیشه و عمل خود آنها نیست و تمکین در برابر حقوق اساسی مردم، امری الزامی است».
منبع: اخبار سیمای آزادی
مصاحبه سیمای آزادی با حوری سیدی
سحرگاه روز گذشته شش تن از جوانان و فرزندان کرد و اهل تسننمون توسط رژیم اعدام شدند. تاریخ امر به این برمی گرده که چهار نفر از این زندانیها در سال 88 و دو نفر از اونها در سال 90دستگیر شدند. بنا به خبرهایی که همون سالها منتشر شده وزارت اطلاعات از این شش هموطن کرد خواسته که برگه یی رو زیر شکنجه و فشار امضا کنند و مسئولیت یک قتل رو به عهده بگیرن و بعد هم با استناد به همین موضوع حکم اعدام اونها رو صادر کردند. البته قتلی رو که رژیم مدعی بود این جوانان کرد انجام دادن، دو ما بعد از دستگیری آنها واقع شده بود. اونچه که طی 5 سال گذشته از این جوانان کرد هموطنمان در زندان شاهدش بودیم این بود که در برابر همة فشارهای رژیم ایستادگی کردند و تلاش کردند که به اشکال مختلف صدای خودشان را در پیوند با مقاومت سراسری به بیرون زندانهای مخوف رژیم برسانند. آنها طی دو نوبت دست به اعتصاب غذای طولانی یعنی 73روزه و 40روزه زدند و به این ترتیب موضوع خودشان را تبدیل به یک مسألة جهانی کردند که اون رو در کارزار جهانی هموطنانمون در کشورهای مختلف شاهدش بودیم. صحنة آخرین ملاقات این زندانیها با خانواده هاشون هم بسیار تکان دهنده و دردناک بود، چرا که آنها را با دست و پای به زنجیر کشیده شده و توی قفس برای یک ملاقات بسیار کوتاه با خانواده هاشون بردند. البته حتماً می دونین که این روزها علاوه بر این موج اعدامها با موج دستگیری هموطنان بهاییمون در شهرهای مختلف هم توسط ایادی رژیم مواجه هستیم. اجازه بدید که اشاره کنم که تنها توی چهار روز اول ماه میلادی یعنی ماه مارس رژیم 43اعدام رو خودش اعلام کرده که انجام شده در زندانها که به طور متوسط می شه روزی بیش از 11اعدام. علاوه بر این روز گذشته خبری هم بود که رژیم اقدام به درآوردن چشم یک نفر به عنوان قصاص در زندان قزلحصار کرج دست زده. اما من می خوام تأکید کنم که این فشارها و اعدامها و سرکوب وحشیانه و این که باهاش مواجه هستیم، بیانگر ضعف و درماندگی رژیم در برابر بحرانهای لاعلاج و بی درمانش هست در زمینة بحرانهای داخلی و همین طور به علت بحران اتمی و تحریمها. تحریمها مثل طناب دار راه نفس رژیم ولایت فقیه رو بسته و هر روز بر گردنش تنگتر می شه. به همین دلیل هم هست که رژیم دست و پا می زنه و چنین جنایتهایی را در ابعاد گسترده انجام می ده. متأسفانه در برابر این جنایتهای رژیم در رابطه با مردم ایران و جوانانمان انجام می دهد، ما با سکوت و مماشات از جانب جامعة جهانی مواجه هستیم و در همین روزها اتفاقاً پشت میز با رژیم می نشینند و به مذاکره ادامه می دهند. البته روشنه که مردم ایران با ایستادگی خودشان همراه و همدوش مقاومت سراسریشون و همراه با فرزندان مجاهد و اشرفیشان که در لیبرتی ایستادگی می کنند سرنگونی این رژیم رو محقق خواهند کرد و دور نیست روزی که طلیعة صبح پیروزی در ایران محقق بشه و مردم ایران به آزادی دست پیدا کنند.