گزارش سالانه بانکی‌مون در مورد نقض حقوق بشر در ایران

بان کی‌مون دبیرکل سازمان ملل متحد گزارش سالانه خود را در مورد نقض حقوق بشر و روند فزاینده اعدامها در ایران تحت حاکمیت رژیم آخوندی به شورای حقوق‌بشر ارائه کرد.

در فاصله دیماه 92 تا دیماه 93 دست کم 500 تن اعدام شده‌اند اما برخی منابع می‌گویند این آمار بطور چشمگیری بالاتر است. اکثر اعدام شدگان از محاکمه‌ عادلانه برخوردار نبودند.
تعداد بالای اعدام علنی کماکان یک موضوع نگرانی است. شمار اعدامها در 2014 افزایش یافته و گفته میشود حداقل 50 اعدام علنی از ماه ژانویه 11دی ماه 92 تا پایان نوامبر، 9 آذر93 اجراء شدند و اکثر این موارد دارای تماشاچیان زیادی از جمله کودکان بود. تصاویر اعدام توسط رسانه‌ها پخش میشود، که این روشی است که تا سال 2014 منع شده بود
گزارش می‌افزاید: دبیرکل سازمان ملل عمیقاً نگران تعداد بالای اعدامها در ایران از جمله اعدام زندانیان سیاسی و افراد زیر 18 سال است.
دبیر کل همچنین پیرامون تعدادی از پرونده‌های حکم مرگ در ابعاد سیاسی نگران است. در 20 ژوئیه 2014، ارژنگ داوودی، نویسنده و شاعر، بدلیل ارتباط او با عضویت و حمایت ادعا شده از یک گروه مخالف رژیم ایران، به اتهام محاربه (دشمنی با خدا) به اعدام محکوم شد.
در مهر 93 ریحانه جباری، که بدلیل قتل ادعا شدة مرتضی عبداللهی سربندی، یک کارمند سابق وزارت اطلاعات ایران، به مرگ محکوم شده بود، باوجود درخواستهای مکرر توسط مکانیزمها و فعالیتهای  حقوق بشری ملل متحد اعدام گردید
گزارش دبیرکل سازمان ملل متحد که درست در روز انتقال شش زندانی سیاسی اهل سنت برای اعدام منتشر شد، درباره این شش زندانی که یک روز بعد توسط جلادان رژیم اعدام شدند، نوشته است: حامد احمدی، کمال ملایی، جهانگیر دهقانی و جمشید دهقانی، همگی اعضای جامعه کردی، در معرض اعدام قرار دارند. گزارش شده است آنها در 2010 بعد از دادگاههایی که ناقض استانداردهای بینالمللی دادگاه عادلانه بودند به اتهام محاربه و مفسد فیالارض محکوم شدند
گزارش می‌افزاید، وعده‌های حسن روحانی تحقق پیدا نکرد و کسانی که در جستجوی به رسمیت شناخته‌شدن حقوق فرهنگی و زبان خود هستند با خطر مجازاتهای سخت، از جمله مجازات اعدام روبه‌رو هستند.
بانکی‌مون در گزارش خود به ادامه سرکوب اجتماعی و آزادی بیان اشاره کرده و از جمله نوشته است: رژیم ایران پنج میلیون وبسایت را مسدود و خبرنگاران را زندانی کرده است، ممنوعیت کار وکلای مدافع  حقوق‌بشر و آزار فعالان باعث ایجاد عقب‌گردی در مقیاس کلی در کشور شده است. افراد مورد سوظن، شکنجه شده و مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند، ماهها در انفرادی نگهداری می‌شوند بدون این که به وکیل دسترسی داشته باشند و برای اتهامهایی مانند فساد فی‌الارض و محاربه با خدا با خطر مرگ روبه‌رو هستند.
گزارش دبیرکل سازمان ملل متحد تأکید می‌کند که رژیم ایران از بازرسان سازمان ملل در زمینه حقوق‌بشر دعوت نکرد و پرسش‌نامه‌های این سازمان را  پیرامون موارد ویژه بی‌پاسخ گذاشت.  
سایت سازمان ملل متحد -12اسفند93