در تدارکی انجام‌شده، قرار است که در 31 مارس 2015، تیم ملی ایران در یک دیدار دوستانه در " مجموعه فرندز " به مصاف تیم سوئد برود. این تدارک نه‌تنها خشم ایرانیان تبعیدی که به دلیل سرکوب رژیم ملاها مجبور به ترک وطن شده‌اند را برانگیخته است، بلکه سؤال‌های متعددی در مورد دلایل و ضرورت این‌چنین تدارکاتی را سبب شده است.
ایران در طی حاکمیت ملاها کشوری است که بیشترین شمار اعدامها را به‌تناسب شمار جمعیت، از آن خودکرده است. از زمانی که آخوند روحانی در ماه اوت 2013 به مقام ریاست جمهوری رژیم منتصب شد، بیش از 1100 نفر و بسیاری از تنها در ملاء عام اعدام‌شده است؛ یعنی اعدام حداقل 2 نفر در روز.
بر اساس آخرین گزارش شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد حداقل 500 نفر در فاصله ماه ژانویه و نوامبر 2014 حداقل 500 نفر به جوخه‌های اعدام سپرده‌شده‌اند. دبیر کل سازمان ملل متحد اخیراً گفت که روحانی نتوانسته است به وعده‌های انتخاباتی خود عمل کند. برعکس تجاوزات علیه حقوق بشر، به‌مانند سانسور و سرکوب رسانه‌ها در این کشور افزایش‌یافته است.
هفته گذشته احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، نیز نگرانی عمیق خود در مورد چند لایحه پیشنهادی جدید که به دولت اجازه بیشتری به دخالت در امور شخصی، جامعه و سازمان‌های سیاسی و حقوقی و درنتیجه "وخیم‌تر شدن اوضاع حقوق بشر " ابراز داشت.
قانون اساسی رژیم حاکم بر ایران زنان را به‌عنوان "جنس دوم " به شمار میاورد و مجازات سخت‌تری برای تنهائی که قوانین پوشش رژیم را مراعات نمی‌کنند، وضع کرده است. امروزه حقوق زنان برای شرکت در رقابت‌های ورزشی بین‌المللی تقریباً صفر است. ورود زنان به محل برگزاری محله‌ای ورزشی مردان ممنوع است؛ و بسیار محتمل است که رژیم حاکم بر ایران، در صورت پخش احتمالی تلویزیونی این دیدار، بخش‌های مربوط به تماشاگرانی را که قوانین " پوشش اخلاقی " رژیم را مراعات نمی‌کنند سانسور کند.
این سرکوب داخلی، باسیاست خارجی مخربانه اعلام‌شده به‌قصد صدور تروریسم بنیادگرائی تکمیل می‌شود. رژیم حاکم بر ایران نه‌تنها بزرگ‌ترین حامی تروریسم در جهان است بلکه هم از طریق حمایت‌های مالی و نظامی به رژیم بشار اسد در سوریه در کشتار مردم خود کمک می‌رساند. تنها همچنین نقش مخربی را در عراق، لبنان، فلسطین و یمن را علاوه بر تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای که خطر وخیم‌تر شدن اوضاع منطقه می‌شود به عهده‌دارند.
با توجه به این مسائل دیدار دوستانه با ایران در یک‌زمان به‌غایت نامناسب تدارک دیده‌شده و خطران می‌رود که به یک پیروزی تبلیغاتی برای وسطایی حاکم مبدل شود. این مسابقه به یکی از جنایتکارترین رژیم دیکتاتوری پلت فرمی مشروعیت اهدا می‌کند و به رهبران رژیم آخوندی این امکان را می‌دهد که خود را به‌جای سرکوبگر به‌عنوان منتخبین مردم معرفی کنند.
بنابراین، اتحاد انجمن‌ها برای ایرانم آزاد، به فدراسیون فوتبال سوئد توصیه می‌کند که انجام این مسابقه را متوقف کند. ما همچنین از دولت و وزارت خارجه سوئد می‌خواهیم که اعدامها در این ایران را که هرروزه حال افزایش است محکوم کند و به سرکوب زنان توسط ملاها، در راستای خط فمینیستی وزارت خارجه، اعتراض کنند.
