«رژیم ضد بشری آخوندی، طی روزهای دوشنبه و سهشنبه دستکم 31 زندانی را در شهرهای کرج و اراک اعدام کرد. در روزهای شنبه و یکشنبه نیز 13 تن در شهرهای کرج و مهریز اعدام شدند. 12 تن از زندانیانی که از زندان قزلحصار به زندان گوهردشت منتقل شده بودند، به همراه هفت تن از زندانیان، صبح سهشنبه توسط دژخیمان خامنه ای اعدام شدند. صبح دوشنبه 8 زندانی در زندان مرکزی کرج و چهار زندانی در اراک اعدام شدند».
روند بی سابقه اعدامها آنهم تنها چند هفته از گذشت سال جدید مبین واقعیت پنهانی در زیرپوست شهرهای میهنمان است. موج اعتراضات اقشار مختلف مردم، کارگران بهجانآمده، دانشجویان و بهویژه معلمان طی دو هفته اخیر، نظام آخوندی را بهشدت هراسان نموده است. همچنین شقه و شکاف در رأس هرم حکومت و شکست سیاستهای استراتژیک ولیفقیه در پرونده اتمی و منطقه بحرانی خاورمیانه که ابعاد آن با تمامی سیاستهای سرکوبگرانه و سانسور گسترده برای مردم کوچه و بازار بهخوبی قابلدرک است، شرایط نوین و چشمانداز روشنی را برای به حرکت درآمدن عنصر اجتماعی فراهم نموده است. با این منطق هراس و وحشت دیکتاتوری ولیفقیه از باز شدن سرکلاف در جامعه جوشان و پویای ایران است. بنبست و شکست خامنه ای در سیاستهای کلی نظام و همچنین تضعیف موقعیت بهشدت ضربه خورده و لرزان ولیفقیه، برای وی تنها یکراه حل باقی گذاشته است و آن افزایش سرکوب و راهاندازی موج اعدامها در شهرهای مختلف میهنمان است.
26 فروردین 1394