خاطرمان هست که رئیسجمهور پیشین رژیم چاقو به دست در عربدهکشیهای مکرر خود، از آن قطعنامهها و تحریمها بانام ” کاغذ پاره “ یاد میکرد و بهاشتباه و لودگی آنها را به سخره میگرفت.
رابطه با ابعاد خسارات وارده به زیربناهای ملی سایت دنیای اقتصاد (27 فروردین 1394) مینویسد: «تحریمها باعث شده که صادرات نفتی ایران از سال 2011 تا 2013 به میزان دوسوم کاهش پیدا کند و ماهانه میلیاردها دلار درآمد بالقوه به دست این کشور نرسد. درنتیجه این تحریمها، تولید ناخالص ملی ایران کاهش پیداکرده، تورم تا 40 درصد افزایشیافته و خرید ضروریاتی از قبیل غذا و بنزین برای شهروندان هزینه بیشتری داشته است. همزمان سرمایههای خارجی از ایران خارجشده و نرخ بیکاری بالا رفته است. کشورهایی مانند هند و چین که میلیاردها دلار به ایران بدهکار بودند، اجازه پرداخت پول به ایران را نداشتند».
همچنین یک نماینده مجلس حکومتی در سخنانی (سایت حکومتی ایران خبر 27 فروردین 1394) در رابطه با ابعاد تأثیرات ” کاغذ پارهها “ و در پاسخ به این سؤال که اگر ایران توافق هستهای حاصل شود، چه تأثیری بر صنعت نفت و اقتصادی کشور خواهد گذشت، گفت: «ابتدا پولهای فروش نفت ایران که در بانکهای خارجی بلوکهشده است، به کشور بر خواهد گشت، و 14.5 درصد از این پول سهم وزارت نفت است».
رئیس کمیسیون انرژی مجلس رژیم سپس قدری این سخنان را ریزتر کرده و میافزاید: «بیش از 100 میلیارد دلار پول نفت کشور در بانکهای خارجی بلوکهشده است».
28 فروردین 1394