رژیم ضد بشری آخوندی در مواجهه با بحرانهای گسترده داخلی و خارجی و بخصوص پس از یک گام عقبنشینی در مذاکرات اتمی و همزمان با گسترش اعتراضات معلمان و کارگران و دیگر اقشار جامعه، در وحشت از بالا گرفتن قیامهای مردمی، در روزهای اخیر به نحو بیسابقهای بر ابعاد اعدامها افزوده است. بیش از 70 درصد اعدامها بهصورت مخفیانه صورت گرفته و رژیم آخوندی از انتشار کمترین اطلاعات در مورد این جنایتها خودداری کرده است.
دژخیمان در هفته گذشته (روزهای 23 تا 29 فروردین) دستکم 65 زندانی را اعدام کردند. 45 تن از آنان در زندانهای شهر کرج به دار آویخته شدند. در روز 24 فروردین هشت زندانی در زندان مرکزی کرج و 13 زندانی دیگر در زندان قزلحصار اعدام شدند. روز پسازآن 19 زندانی در زندان گوهردشت به دار آویخته شدند. در روز 26 فروردین نیز دژخیمان 5 زندانی را در زندان گوهردشت اعدام کردند. جواد صابری که در میان اعدامشدگان بود در هنگام دستگیری کمتر از 18 سال داشت.
در این فاصله همچنین یک زندانی در روز 23 فروردین در مهریز (استان یزد)، هشت زندانی در روزهای 23 و 26 فروردین در اراک، 3 زندانی در روزهای 25 و 26 فروردین در شیراز، چهار زندانی در روز 24 فروردین در اصفهان و چهار تن دیگر در روز 29 فروردین در زندان زاهدان به دار آویخته شدند. دو تن از اعدامشدگان در مهریز و شیراز درملأعام حلقآویز شدند.
شمار قابلتوجهی از زندانیان اعدامشده جوانان زیر 30 سال و از زندانیانی بودند که در مردادماه گذشته در اعتراض به امواج اعدامهای جمعی در زندان قزلحصار دست به اعتراض زده بودند. تعدادی از زندانیان که به بهانه قاچاق مواد مخدر اعدامشدهاند به گفته خانوادههایشان هیچ پروندهای در این زمینه نداشتهاند.
زندانیان در زندانهای کرج در روز 23 فروردین به دنبال انتقال همبندانشان به سلولهای انفرادی برای اجرای احکام جنایتکارانه اعدام با فریادهای «نمیگذاریم ما را بکشید» دست به اعتراض زدند. خانوادههای زندانیان در آستانه اعدام نیز در مقابل زندانهای دست به تجمع زده و فریاد میزدند «نمیگذاریم اعدامشان کنید».
گفته میشود رژیم آخوندی درصدد است در هفتههای پیش رو 200 زندانی محکومبه اعدام را در زندانهای گوهردشت و قزلحصار کرج حلقآویز کند. از خانوادههای بسیاری از زندانیان خواستهشده که برای ملاقات آخر با عزیزانشان به زندان مراجعه کنند. رژیم آخوندی در وحشت از شورش زندانیان، محکومان به اعدام را برای اجرای حکم به زندانهای شهرهای مجاور ازجمله زندان تهران بزرگ در جاده حسنآباد ورامین و زندان مرکزی قزوین منتقل کرده است.
مقاومت ایران، عموم مردم بهویژه جوانان را به اعتراض علیه این اعدامهای جنایتکارانه و همدردی و همبستگی با خانوادههای قربانیان فرامیخواند و تأکید میکند سکوت و بیعملی جامعه جهانی در قبال روند فزاینده اعدامهای جمعی و خودسرانه به بهانه مذاکرات اتمی معنایی جز تشویق این جانیان به کشتار بیشتر مردم ایران و درعینحال ادامه پروژه دستیابی آنها به بمب اتمی ندارد.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
30 فروردین 1394 (19 آوریل 2015)