در ورای بحران درونی رژیم و جنگ گرگهای هار و گرسنه از دو باند حاکمیت برسر مذاکرات اتمی و هراس آنها از این که بادکنک قدرتنمایی آخوندهای اتمی به ضرب اعدام وسرکوب، به قول خودشان «به تلنگری» فرو بریزد، سطور فوق الذکر حاوی اعترافی صریح در ارگان خامنه ای است، به این واقعیت که در مذاکرت اتمی نیز در طی سالیان، مهمترین درخواست رژیم ارتجاعی از طرفهای استعماری، چه در اروپا و چه درآمریکا برچسب زدن به مجاهدین بوده است. درخواستی از سر ترس و ذلت پیوسته از جانب رژیم روی میز بوده و حالا ارگان ولی فقیه ارتجاع در بحبوحه جنگ گرگها ناگزیرشده با این وضوح به آن اعتراف کند؛ اما واقعیتی که عمدا کتمان شده، این است که شکست رژیم دراین درخواست و در واقع در توطئه برچسب زدن و منهدم کردن مجاهدین و مقاومت سازمانیافته مردم ایران، نه به خاطر اصول یا تعهدات طرفهای استعماری، بلکه تماما و صد روی صد، حاصل پایداری مجاهدین و دهها حکم قضایی درعالیترین دادگاههای اروپا و آمریکا و حاصل کارزار جهانی مجاهدین و ایستادگی اشرفیها و اشرف نشانها و حامیان شریف مقاومت ایران بوده است.
در این باره در بیانیه سالانه شورای ملی مقاومت ایران در 15 مرداد سال 1384 چنین آمده است:
«به‌رغم روشنگریهای منحصر‌به‌فرد مقاومت ایران دربارة خطر مسلح‌شدن دیکتاتوری تروریستی به سلاح اتمی که خدمتی بیسابقه نه فقط به ایرانیان بلکه به صلح جهانی و پیشرفت نوع‌بشر است، سیاست مماشات کشورهای اروپایی و مشخصاً مذاکرات سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و انگلستان) نه فقط به آخوندها بیشترین زمان را برای پیشبرد نقشه‌هایشان در جهت دستیابی به سلاح اتمی داد، بلکه در آبانماه گذشته با معاملة ننگین برسر نگه‌داشتن نام سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست تروریستی اتحادیة اروپا در ازای وعدة آخوندها به همکاری در زمینة هسته‌یی، لکة ننگ فراموشی‌ناپذیری را در تاریخ حقوق بین‌الملل به‌جاگذاشت که ازسوی مدافعان حقوق‌بشر و حقوقدانان جهان به عنوان ”تحقیر تمامی پرنسیپهای حقوق بین‌الملل” وسیعاً محکوم شد...در محکومیت این معاملة ننگین، فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر، لیگ حقوق‌بشر فرانسه و جامعة دفاع از حقوق‌بشر در ایران در روز 7 آبان (28 اکتبر 2004) به انتشار بیانیه‌یی در پاریس با عنوان ”ایران ـ مذاکرات اتمی ـ یک معاملة غیر‌قابل‌قبول” مبادرت کردند. این بیانیه که سندی روشن و ماندگار در محکومیت این معامله ننگین است و تاکنون ازسوی برجسته‌ترین حقوقدانان و شخصیتهای سیاسی واجتماعی در اروپا مورد تأیید قرار گرفته، به شرح زیر است: فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و انجمنهای وابسته به‌آن، لیگ حقوق‌بشر و جامعة دفاع از حقوق‌بشر در ایران، با قرائت یک خبر خبرگزاری فرانسه به‌تاریخ 21اکتبر 2004، که هرگز تکذیب نشده و بر‌اساس آن فرانسه و دو کشور دیگر اتحادیة اروپا به‌دولت ایران پیشنهاد می‌دهند که در ازای اتخاذ تدابیر مختلف برای محدود‌کردن برنامة هسته‌یی خود، سرکوبی تروریسم را «در احترام به‌قوانین طرفین» پیگیری نموده و سازمان مجاهدین خلق ایران را در لیست سازمانهای تروریستی نگه دارند، ابراز شگفتی می‌نمایند. ضمن تأکید مجدد بر ضرورت جلوگیری، در هر‌کجا، از گسترش سلاحهای کشتار‌جمعی، اعلام می‌کنیم که چنین معامله‌یی بیانگر تحقیر تمامی پرنسیپهای حقوق بین‌الملل است. “احترام گذاشتن“ به‌قوانین دولت ایران، یعنی، از جمله، رضایت دادن به فقدان دموکراسی، دستگیریهای خودسرانه، بستن روزنامه‌ها، حکم اعدام یا شکنجه، که به‌صورت قاعده در آمده است. طراحان این پیشنهاد، با مبادله نمودن حفظ یک سازمان ـ مستقل از هر قضاوتی که در مورد آن وجود داشته باشدـ در لیست سازمانهای تروریستی، در ازای یک تحول سیاست هسته‌یی ایران، ثابت می‌کنند که این لیست دارای خصلتی خودسرانه بوده و صرفاً از تصمیم سیاسی دولتها ناشی می‌شود...».
سه سال بعد، وقتی که برچسب تروریستی با کارزار مجاهدین و مقاومت ایران وحامیانشان در انگلستان درهم شکست، وال استریت ژورنال مورخ 19 اردیبهشت 87 نوشت: «به گفته چندین دیپلومات که در گفتگوها با رژیم ایران حضور داشتند، مقامات رژیم ایران سالهاست که در مذاکره با دولتهای غربی بر سر برنامه هسته‌یی، سرکوب مجاهدین خلق را در صدر اولویتهای خود خود قرار داده‌اند».
وال استریت ژورنال، این مطلب را درست در فردای روزی نوشت که دادگاه استیناف انگلستان به ریاست لرد فیلیپس، قاضی‌القضات این کشور در 18 اردیبهشت 87 حکم تاریخی خود را درباره لغو نامگذاری تروریستی سازمان مجاهدین خلق ایران صادر نمود و حق فرجامخواهی را هم از دولت انگلیس سلب کرد. وال استریت ژورنال (19 اردیبهشت 87) دراین باره نوشت:
«یک سخنگوی وزارت کشور انگلستان اعلام کرد دولت انگلستان نام مجاهدین خلق را از لیست تروریستی خارج خواهد کرد. یک دیپلومات اروپایی نیز گفت: ادامه نامگذاری تروریستی سازمان مجاهدین خلق ایران توسط اتحادیه اروپا در بررسی مجددی که در تابستان امسال صورت خواهد گرفت، بسیار دشوار به‌نظر می‌رسد. دولت انگلستان در یک نبرد طولانی برای حفظ نام گروه مخالفان ایرانی در لیست تروریستی شکست خورد. رفع این اتهام از مخالفان ایرانی می‌تواند پیامدهایی در رفتار با این گروه در نقاط دیگر و هم‌چنین پیامدهایی در روابط بحرانی غرب با رژیم ایران داشته باشد».
درسالهای بعد، کارزار سیاسی وحقوق مجاهدین و مقاومت ایران و اشرفیها و اشرف نشانها روز به روز و سنگر به سنگر ادامه یافت تا اینکه برچسب آخوند ساخته و استعمار پرداخته، هم در اتحادیه اروپا و هم در آمریکا، درهم شکست و در روز پیروزی مریم رجوی، درسخنرانی خود خطاب به هموطنان در 8 مهر 1391، ازجمله گفت:
«نبرد با این نامگذاری، از نظر زمانی 15 سال طول کشید؛ اما از نظر رنج و شکنج نهفته در آن به اندازه یک عمر به درازا کشید. در حقیقت این تاریخ به خون نوشتة ملتی است که بارها قیام کرد و به کسب آزادی نزدیک شد؛ اما هر بار راهش را سد کردند و عمر فاشیسم دینی را طولانی و طولانی‌تر کردند... با این همه، مقاومت ملت ایران چگونه از این هفت خوان گذشت و چگونه رسالت تاریخی خود را به انجام رساند؟ از این پیشتر مسعود گفته بود که” نیروی وجدان و مقاومت ملت ایران سرانجام پیروز می‌شود”».
مریم رجوی تأکید کرد «لیست‌گذاری تلاشی برای تخطئة مبارزه و آزادی بود و اشرفیها با پایداری دهسالة خود، مولد ارزشهای آزادیخواهانه و مبشر برابری و دموکراسی بودند. اشرف را با انواع روشها محاصره کردند اما از قلب همین محاصرة بیرحمانه، اشرفیها توانستند محاصرة جنبش آزادی ملت ایران را درهم بشکنند».
