بازداشت خانم محمدی در حالی صورت گرفت که او در روز ۱۳ اردیبهشت در «دادگاه انقلاب» آخوندی به ریاست سردژخیم صلواتی به اتهامهای «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی و تشکیل و عضویت در گروه غیرقانونی» مورد محاکمه قرار گرفته بود؛ اما این محاکمه نمایشی به خاطر اعتراض وکلای او به روند رسیدگی به این پرونده و این که در مراجعات مکرر خود به «دادگاه» اجازه مطالعه پرونده به آنها داده نشده بود، به جلسه بعدی دادگاه موکول شد.
نرگس محمدی به خاطر این که اتهامهای او «اتهامهای یک فعال مدنی است که باید در محاکم عمومی به آنها رسیدگی شود و نه در دادگاه انقلاب»، برای رسیدگی به اتهامهای خود درخواست برگزاری دادگاه علنی را کرده بود.
او که مادر دو فرزند است، در خرداد ۸۹، بازداشت و به شش سال حبس محکوم شد؛ اما بر اثر شکنجه و شرایط وخیم زندانهای رژیم، در دوران بازجویی دچار بیماری اعصاب و فلج عضلانی شد و به دنبال آن، به خاطر وخامت حالش با حکم «عدم تحمل کیفر» با وثیقه سنگین از زندان آزاد شد.
جمعی از مادران و خانواده های شهدای قیام، به دنبال انتشار خبر دستگیری خانم محمدی، در مقابل زندان اوین تجمع کرده و به دستگیری او توسط دژخیمان خامنه ای اعتراض نمودند.
خانم سروناز چیت ساز، مسئول کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، مراجع بین المللی حقوق بشری و ارگانهای مدافع حقوق زنان را فراخواند که ضمن محکوم کردن دستگیریهای خودسرانه در رژیم آخوندی، اقدامی مؤثر برای آزادی خانم نرگس محمدی و دیگر زنان زندانی سیاسی به عمل آورند.

کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران
۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۴ (۶ مه ۲۰۱۵)