مجله مزبور نوشت: سازمانی در تورنتو که خودش را به عنوان یک مرکز غیر حزبی فرهنگی و بورسیه ایرانی توصیف می کند، توسط یک دیپلومات با نفوذ ایرانی تاسیس شده و توسط سفارت ایران در اتاوا تامین مالی می شود.

مرکز مطالعات ایران، واقع در شماره 290 خیابان شپرد غربی، در ژانویه 2008 تاسیس شده است. یکی از سه مدیرش در ان زمان فاضل لاریجانی بود که وابسته فرهنگی وقت ایران در اتاوا بود. او برادر علی لاریجانی رئیس مجلس ایران و آیت الله صادق لاریجانی رییس قوه قضائیه است. مهدی شاهرخی، که در مرکز کار می کند، می گوید این (مرکز) هنوز از سفارت ایران پول می گیرد ولی توسط آن کنترل نمی شود.

دخالت سفارت ایران در وب سایت مرکز عنوان نشده است که ادعا می کند اهدافش مطالعه و تحقیقات است. (این وب سایت) می گوید به دانشگاهها کمک می کند سمینار و کارگاه ترتیب دهند اگرچه شاهرخی نتوانست مثال مشخصی ارائه بدهد که این کار چه زمانی صورت گرفته است.

وب سایت بخشی دارد که تحت عنوان "چه کسی چکاره است؟" می باشد که شامل بیوگرافی سه آکادمیسین کانادایی که ایران را مطالعه می کنند و مدیر و هنرپیشه کانادایی ایرانی سهیل پارسا می باشد. بحث این است که اینها درگیر مرکز هستند.

مک لینز به دونفر از چهار نفر وصل شد، ریچارد فولز استاد کنکوردیا و سهیل پارسا. هر دو می گویند ارتباطی با مرکز ندارند و پارسا نامه نوشته که اسمش را از روی وب سایت بردارند.

این هفته هشت آکادمیسین برجسته ایرانی در تورنتو، منجمله رامین جهانبگلو استاد دانشگاه تورنتو که در سال 2006 چهار ماه در ایران زندانی بود، یک نامه سرگشاده نوشته و اهداف و انگیزه های مرکز را زیر سوال بردند.

آنها نوشتند: "ما اطلاعی نداریم که هیچیک از همکاران ما در فعالیتهای این مرکز دخیل باشند. با اینحال عوامل مرکز به طور منظم با گروههای دانشجویی ایرانی با قول مساعدت تماس می گیرند و کلاسهای فارسی و یا برنامه های فرهنگی را تامین مالی می کنند.

ما می خواهیم که مرکز اسامی موسسین آنطور که در وب سایت صنایع کانادا آمده، مدیران و مشاورینش که در فعالیتهایش دخالت دارند و بالاتر از همه منابع مالیش در داخل و خارج کانادا را منتشر کند".