هراس خامنه ای از خیزش های اجتماعی و بویژه فعالیت های نوجوانان بویژه در قیام مردم در سال 88 که همواره رژیم از آن بعنوان خط « قرمز » نظام سخن می گوید، خود بهترین گواه بر جوش و خروش بخش بزرگی از جامعه علیه دیکتاوری حاکم است.
در این رابطه رئیس اداره حقوقی پلیس سرکوبگر آگاهی ناجا گفت: «تشکیل پلیس ویژه کودکان و نوجوانان که از نوآوری های قانون آیین دادرسی کیفری جدید است، در تیر ماه امسال اجرایی می شود». این گزارش در ادامه می افزاید: «به منظور حسن اجرای وظایف ضابطان در مورد کودکان و نوجوانان، پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در ناجا تشکیل و مشغول به کار می شود».
وی در ادامه به اهداف اصلی این ارگان سرکوبگر اشاره کرده (خبرگزاری حکومتی مهر 16 خرداد 1394) و می افزاید: «با اختصاصی شدن مراجع رسیدگی به جرایم کودکان و نوجوانان در قانون آیین دادرسی کیفری جدید، این امر مستلزم آن است که بازوهای اجرایی این مراجع نیز آموزش های لازم را دیده باشند. پس از اجرایی شدن قانون آیین دادرسی کیفری، پلیس با کمک قوه قضائیه به جرایم کودکان و نوجوانان رسیدگی می کند».
سرکوب کودکان و نوجوانان در حاکمیت آخوندی ریشه در افکار ارتجاعی حاکمیت ولایت فقیه دارد. مجازات و اعدام کودکان و نوجوانان در ایران از مواردی است که همواره مورد اعتراض مجامع بین المللی و سازمان های مدافع حقوق بشر و سازمان های مدافع حقوق کودکان قرار گرفته است. برای نمونه (دانشنامه ویکی پدیا): « در قوانین ایران «سن مسئولیت کیفری» تعریف نشده است و قاضی‌ها با برداشت خود از فقه و مادهٔ ۱۲۱۰ قانون مدنی، دختران بالای ۹ سال قمری و پسران بالای ۱۵ سال قمری را بالغ دانسته و برایشان مانند بزرگسالان حکم صادر می‌کنند. بر اساس مادهٔ ۴۹ قانون مجازات، طفل کسی است که به حد بلوغ نرسیده باشد. مواردی از اعدام کودکان و یا اعدام افرادی که جرمی را پیش از ۱۸ سالگی مرتکب شدند دیده می‌شود، مانند دلارا دارابی و بهنود شجاعی».
17 خرداد