خامنه ای با استفاده از بی عملی جامعه جهانی به ویژه اتحادیه اروپا و آمریکا در مقابل جنایتهای آخوندها در خارج از مرزهای ایران به خط و نشان کشیدن پرداخت و گفت: توافق اتمی «چه تصویب بشود و چه نشود، اجازه خدشه در اصول اساسی نظام اسلامی به کسی داده نخواهد شد.... چه تصویب بشود, چه نشود, ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید, از ملت مظلوم فلسطین, از ملت مظلوم یمن, از ملت و دولت سوریه, از ملت و دولت عراق, از مردم مظلوم بحرین, از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین, همواره مورد حمایت ما خواهند بود... سیاستهای آمریکا در منطقه با سیاستهای جمهوری اسلامی 180 درجه اختلاف دارد».
او به این وسیله در اولین حضور عمومی بعد از توافق وین، در صدد بر آمد به رقبای داخلی و طرف حسابهای بین المللی چنین القا کند که قدرت و هژمونی او در درون نظام به خطر نیفتاده است.
وی در میان شعارهای فرمایشی «مرگ بر آمریکا»، «مرگ بر مجاهدین» که جیره خوارانش سر می دادند، در یک دروغ مضحک گفت: «میگن ما جلوی سلاح ایران را گرفتیم, سلاح هسته یی ایران ربطی به گفتگوی با آمریکا و غیر آمریکا ندارد، ما بر اساس حکم قرآن و شریعت اسلامی تولید سلاح هسته یی و نگهداری آن و به کار بردن آن را حرام می دانیم و به آن اقدام نمی کنیم».
اراجیف خامنه ای در حالیست که روحانی رئیس جمهور رژیم ایران، در کتاب خودش زیر عنوان «امنیت ملی و دیپلوماسی هسته ایی» اعتراف می کند «در سال 1379 سازمان انرژی اتمی به مسئولین قول داده بود که تا پایان 1381 با به کار انداختن54 هزار سانتریفیوژ قادر خواهد بود 30 تن سوخت 3.5 در صد تولید کند... نظر سازمان انرژی اتمی این بود که تأسیسات نطنز تکمیل و سپس به آژانس اطلاع داده شود» اما سازمان مجاهدین «ناگاه و با دستور آمریکا با ترتیب دادن یک مصاحبه مطبوعاتی و وارد کردن اتهامات واهی سر و صدای زیادی به راه انداختند».

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
27تیر 1394 (18ژوییه 2015)