اعتصاب غذای زندانیان در زندان مرکزی تهران

اعتصاب غذای زندانیان زندان مرکزی تهران (فشافویه) در اعتراض به اعمال فشارها و شرایط قرون وسطایی این زندان که از 8 مرداد شروع شده بود همچنان ادامه دارد. اعتصاب کنندگان از جمله زندانیانی هستند که به تازگی از زندان اوین به فاز 4 این زندان انتقال یافته اند.

این اعتصاب پس از آن آغاز شد که دژخیمان گارد زندان، یک زندانی به نام عباس آهونبر(ahoonabar) ، را که دست به اعتصاب غذا زده بود، به شدت مورد ضرب و جرح قرار دادند و موهای سر او را تراشیدند. این وحشیگریها که برای زهرچشم گرفتن از زندانیان و تشدید فضای ارعاب در زندان صورت گرفت، به اعتصاب غذای 500تن از زندانیان فاز چهار زندان مرکزی تهران منجر شد.
زندان مرکزی تهران که به تازگی در بیابانهای جاده تهران-قم ساخته شده شرایطی قرون وسطایی دارد. دژخیمان زندانیان را در هوای گرم تابستان از ساعت 9صبح تا یک بعد از ظهر به محوطه زندان و زیر آفتاب می فرستند. وضعیت بهداشتی این زندان اسفبار است، بخش زیادی از زندانیان محلی برای استراحت ندارند و شبها مجبورند کنار توالتها و راهروهای بند بخوابند. فقدان رسیدگیهای درمانی، قطع مکرر گاز و آب و نبودن وسایل سرمایش، زندانیان را به شدت تحت فشار قرار داده است. هرگونه اعتراض زندانیان به این شرایط وخیم به شدت توسط گارد زندان سرکوب می شود.
در این زندان که به زندان فشافویه یا حسن آباد قم نیز شناخته می شود از زندانیان بیگاری کشیده می شود. در هر شیفت حدود 600 زندانی در اردوگاه موسوم به کشت و صنعت و واحدهای تابعه آن به بیگاری مشغولند. 450تن نیز در کارگاههای سازمان زندانها که به طور کامل در کنترل سپاه و وزارت اطلاعات رژیم است بیگاری می کنند.
انتقال عجولانه زندانیان به این محل که هنوز زیرساختهای آن آماده نشده، در راستای طرح رژیم آخوندی برای تخریب زندان اوین و انتقال زندانیان به محلی پرت و دور افتاده است. سردژخیم سهراب سلیمانی، مدیرکل زندانهای تهران، پیش از این گفته بود که تا پایان سال 94 ، ۳۵۰۰ زندانی از اوین، گوهردشت و قزلحصار به زندان تهران بزرگ منتقل خواهند شد (خبرگزاری تسنیم نیروی تروریستی قدس-22تیر94).
 بازجویان و شکنجه گران بارها زندانیان مقاوم را تهدید کرده اند که با انتقال آنها به زندان مرکزی تهران، همگی را قتل عام می کنند و آب از آب تکان نخواهد خورد.
رژیم آخوندی با تخریب زندان اوین و با انتقال زندانیان به بیابانهای خارج از تهران در صدد است خانواده های زندانیان را که با تجمع در مقابل زندانها علیه ستم و سرکوب رژیم دست به اعتراض می زنند، منزوی کند تا صدای اعتراض و دادخواهی آنها به جایی نرسد. همچنین خانواده ها و بستگان زندانیان برای رفتن به این منطقه پرت و دور افتاده با مشکلات مضاعف و هزینه های بسا سنگین تر رو به رو خواهند شد و به این ترتیب زندانیان بیش از پیش ایزوله شده و تحت فشار قرار خواهند گرفت.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
12 مرداد1394 (3 اوت 2015)