در این مقاله با عنوان: با معامله، یا بدون معامله اتمی، آمریکا باید به تعهدات خود نسبت به مخالفان ایرانی پایبند باشد سرهنگ وسلی مارتین، سرهنگ لئو مک کلاسکی و سرهنگ توماس کنتول فرماندهان حفاظت اشرف تا سال 2009، با اشاره به توافق اتمی با رژیم ایران می نویسند: دولت (آمریکا) بخاطر عدم مذاکره برای آزادسازی گروگان های آمریکایی موجود در دست رژیم، از جمله یک کشیش امریکایی، یک عضو سابق نیروی دریایی و یک روزنامه نگار به طور گسترده ای مورد انتقاد قرار گرفته است. دولت ادعا کرده است که این تقاضا یک مسئله جدای از معامله هسته ای است. با این حال، زمانی که نوبت به خواسته های رژیم ایران میرسد، با برداشتن تحریم از روی سلاح های متعارف و تحریم های برنامه موشکی تهران، که آن نیز یک مسأله غیر هسته ای است، موافقت نمود.
فرماندهان نظامی اشرف نوشتند: اکنون، فاش شده است که در حالیکه رژیم ایران فشار را بر روی مخالفانی که در کشور همسایه عراق پناهنده هستند افزایش میدهد، دولت (آمریکا) ساکت می ماند. اکنون مدت چهار ماه است که نزدیک به 2500 پناهنده سیاسی ایرانی ساکن در کمپ لیبرتی در عراق، توسط دولت عراق مورد محاصره مکرر قرار گرفته اند و از حیاتی ترین نیازهای زندگی محروم شده اند.
در ادامه مقاله نشریه هیل آمده است:
وزیر امور خارجه باید به اقدام فوری دست بزند و دولت عراق را برای پایان دادن به محاصره ضد انسانی کمپ لیبرتی که به دستور رژیم ایران صورت میگیرد، پایان دهد
محاصره غیر انسانی در سوخت، غذا و سایر نیازهای انسانی مهم تاثیر وخیمی بر زندگی هزاران نفر از پناهندگان بی دفاع ایران، که دولت آمریکا خود را بصورت مکتوب برای محافظت از آنها متعهد کرده بود.
فرماندهان حفاظت اشرف در این مقاله تصریح کرده اند:
برای چند دهه، رژیم ایران سازمان مجاهدین خلق و ساکنان کمپ لیبرتی را - که بسیاری از آنها سالها در زندان های ایران برای دیدگاه های سیاسی شان به سر برده اند - به چشم یک تهدید موجودیت می نگرد. سازمان مجاهدین خلق و ساکنان لیبرتی، که 1000 نفر از آنها زن هستند، الهام بخش جوانان و زنان مشتاق برای یک ایران دموکراتیک، سکولار و غیر هسته ای هستند.
سازمان مجاهدین خلق اولین منبعی بود که وجود زیرساخت های هسته ای رژیم ایران در نطنز و اراک را که نشان دهنده خصومت تهران است، در ماه اوت سال 2002 افشا کرد.