برای نمونه وزیر امور اقتصاد و دارایی در کابینه آخوند روحانی در آخرین سخنان خود (سایت حکومتی باشگاه خبرنگاران جوان 5 شهریور 1394) گفت: «وقتی درآمدهای نفتی کم می‌شود به طور طبیعی روی سایر درآمدها هم تأثیر می‌گذارد به‌ طوری که این درآمدها امسال در مقایسه با سال گذشته به نصف کاهش یافته است».
این سخنان در حالی بیان می شود که دولت آخوند روحانی اکنون بی دنده و ترمز برای جبران کمبود صندوق دولت به فشار بر اقشار مختلف مردم و بویژه اخاذی های مالیاتی از کسبه و بازاریان روی آورده است. فشار حکومت چپاولگر آخوندی بر مردم و بازاریان به حدی است که روزانه شاهد اعتراضات مختلف از سوی این قشر از جامعه می باشیم.
همچنین بسیاری از کارشناسان مسائل مالی عمده دلیل افت شدید درآمدهای رژیم آخوندی را نبود سیستمی جایگزین برای نفت و همان تک پایه ای بودن منابع مالی و اقتصادی رژیم می دانند. در رابطه با افت شدید بهای نفت نیز یک کارشناس سابق در اتاق بازرگانی حکومت (خبرگزاری حکومتی ایسنا 5 شهریور 1394) از به چشم انداز نفت برای هر بشکه 20 دلار اعتراف کرد و گفت: «نباید این موضوع را فراموش کنیم که در وضعیت فعلی با مسئله اشباع بازار نفت روبرو هستیم. در حال حاضر روزانه سه میلیون بشکه نفت مازاد تولید وجود دارد و با افزایش تولید نفت ایران، یک میلیون بشکه دیگر به این مازاد تولید اضافه خواهد شد که باعث می‌شود قیمت نفت از 43 دلار به 20 دلار کاهش یابد».

وی در ادامه به بی آیندگی سیاست تک پایه ای بودن منابع مالی حکومت اشاره می کند و می افزاید: «اگر فروش نفت‌مان به دو برابر برسد، درآمد نفتی‌مان دو برابر نخواهد شد و ثابت می‌ماند».
تحولات شدید در بازار نفت که به گفته کارشناسان امور نفتی «کاهش روند رشد اقتصادی در چین و اشباع بازار نفت» از دلائل عمده آن است، اکنون چشم انداز تیره و تاریکی را برای دیکتاتوری ولی فقیه بوجود آورده است، به طوریکه حتی با افزایش سقف تولید نفت ایران به مرز دو میلیون بشکه در پسا زهرخوران اتمی نیز، چرخ درآمدهای نفتی که جملگی خرج تروریسم، صدور بنیادگرایی و برنامه های اتمی رژیم می شوند، به یقین به عقب باز نخواهد گشت.