در روز 4 شهریور علاوه بر اعدام جنایتکارانه زندانی سیاسی بهروز آلخانی در زندان ارومیه، 12 زندانی دیگر به‌طور جمعی در زندان‌های کرمانشاه و ارومیه به دار آویخته شدند. رژیم آخوندی تاکنون از انتشار اطلاعات مربوط به اعدام‌شدگان خودداری کرده است.
در روز 5 شهریور جمال جعفری، اهل سنندج، پس از تحمل چهار سال حبس در زندان این شهر به دار آویخته شد. در روز 7 شهریورماه نیز، دو زندانی در زندان‌های بندرعباس و خرم‌آباد اعدام شدند. عبدالله زارعی که در بندرعباس به دار آویخته شد، 25 ساله و اهل شهرستان میناب (استان هرمزگان) بود. یک زندانی 23 ساله نیز برای اجرای حکم اعدام همراه با زارعی به سلول انفرادی منتقل شد که از سرنوشت او خبری در دست نیست.
این اعدام‌ها که ناشی از وحشت رژیم از رشد روزافزون اعتراضات اجتماعی است، صرفأ بخش ناچیزی از سرکوب سراسری است که هرروز به نحوی فزاینده در دوران روحانی، رئیس‌جمهور به‌اصطلاح «میانه‌رو» آخوندها بر مردم سراسر کشور اعمال می‌شود. به‌نحوی‌که شمار اعدام‌ها طی دو سال ریاست جمهوری او از مرز 2000 تن گذشته است.
سکوت و بی‌عملی جامعه بین‌المللی در مقابل اعدام‌های جمعی توسط ملایان، همزمان با سفر مقامات ارشد اروپایی به ایران و زمینه‌سازی برای انعقاد قراردادهای اقتصادی با فاشیسم ضد بشری و ضد ایرانی آخوندی، به‌مثابه تشویق فاشیسم دینی حاکم بر ایران در ادامه این جنایت‌ها و همدستی با آن است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
8 شهریور 1394 (30 اوت 2015)