سباستین کورتز، وزیر خارجه اتریش، در جریان سفر به ایران تحت حاکمیت آخوندها، در اظهارات انزجار آوری گفت: «غرب باید بشار اسد رئیس جمهور سوریه را در جنگ علیه داعش وارد کند.... ما به یک رویکرد پراگماتیک مشترک منجمله وارد کردن اسد در جنگ علیه ترور داعش داریم .... در این جنگ ما (غرب و اسد) در یک طرف قرار داریم».
هاینس فیشر، رئیس جمهور اتریش، نیز در مقاله یی برای روزنامه های رژیم آخوندی قبل از سفرش به ایران برای جلب نظر آخوندهای جنایتکار حاکم بر ایران ابراز امیدواری کرد: «راه حلی برای درگیریهای خونین سوریه، عراق و یمن نیز یافت شود. ایران به عنوان قدرت برتر منطقه‌یی می‌تواند برای دستیابی به این مهم نقش بسزایی ایفا کند». وی برای جلب نظر ملایان تا آنجا پیش رفت که در ملاقات با سردژخیم قوه قضاییه، که بعد از خامنه ای بالاترین مسئول اعدام و شکنجه و سرکوب در ایران امروز است، در اظهارات مشمئز کننده یی گفت: «ما با چشمان بسیار باز به ایران آمده ایم...ما چون مانند ایران ساختاری تحت عنوان قوه قضاییه در کشورمان نداریم برای ما بسیار مهم است که از نقطه نظرات مسئولان قوه قضائیه استفاده کنیم». کلماتی که تنها مشوق رژیم آخوندی در اعدام و شکنجه و کشتار بیشتر است.
البته وی هدف خودش را از مدح و ستایش فاشیسم دینی حاکم بر ایران که مهمترین عامل بحران و کشتار در سوریه و عراق و یمن و دارای بالاترین عدد اعدامها در جهان امروز است را پنهان نکرد. او گفت «شرکتهای اتریشی علاقه فراوانی دارند تا با مشارکت شرکتهای ایرانی بتوانند از ظرفیت بزرگ بازار ایران بهره مند شوند». خبرگزاری نیروی تروریستی قدس در روز 17 شهریور 94، به نقل از روزنامه های اتریشی نوشت: معاون صدراعظم و وزیر اقتصاد اتریش گفته است ما می خواهیم حجم تجارت با ایران را تا سال 2020 به پنج برابر افزایش دهیم».
اظهاراتی مانند وارد کردن اسد در جنگ با داعش و نقش قائل شدن در حل بحران منطقه برای رژیم آخوندها که مردم ایران آن را «پدرخوانده داعش» می نامند، و مجیز گویی از ماشین اعدام و شکنجه در ایران به نام قضاییه، پیش پرداخت شرکت در یک مسابقه حقیر برای به دست آوردن قراردادهای بیشتر بعد از توافق اتمی است. نتیجه این سیاست فرصت طلبانه هیچ چیز جز عمیق تر کردن بحران و کشتار بیشتر در منطقه و افزایش سیل مهاجران نیست. این در حالیست که همه می دانند منشأ بحران کنونی به ویژه در سوریه و عراق و یمن و... فاشیسم دینی حاکم بر ایران است که اهداف خود را از طریق عوامل و مزدورانش مانند اسد، مالکی، حزب الله و حوثیها پیش می برد.
چشم پوشی بر وضعیت فاجعه بار حقوق بشر در ایران و تمجید از کسانی که به اتهام جنایت علیه بشریت باید محاکمه شوند، چیزی جز انزجار مردم ایران و منطقه را بر نمی انگیزد. رژیمی که اعدام 120 هزار زندانی سیاسی از جمله قتل عام 30هزار زندانی سیاسی در تابستان 1988 را در کارنامه سیاه خود دارد و تنها در دوران روحانی 2000 زندانی را اعدام کرده است. عفو بین الملل در بیانیه 23ژوییه خود از نزدیک به 700 اعدام در شش ماه اول سال میلادی جاری خبر داد و نوشت :«این تصویری شوم از قتل عمدی برنامه‌ریزی شده با تأیید قضایی در مقیاس انبوه توسط ماشین دولتی را رسم می کند».
سفر به ایران تحت حاکمیت نظام ولایت فقیه و چشم پوشیدن بر جنایتهای آن و امتیاز دادن دادن به آن به هر بهانه یی که باشد از نظر مردم و مقاومت ایران به شدت محکوم و به طور مطلق غیر قابل قبول است. همانگونه که مردم ایران کسانی را که در دوران سیاه حاکمیت استبداد مذهبی فراموش نمی کنند، کسانی را هم که همزمان با اعدامهای جمعی و خودسرانه به یاری و همکاری با قاتلان مردم ایران می شتابند را فراموش نخواهند کرد.

شورای ملی مقاومت ایران
کمیسیون خارجه
12سپتامبر2015