سخن از بحرانی است که به باور بسیاری از کارشناسان مسائل اجتماعی ریشه عمیق در بافت و مناسبات سرکوبگرانه حکومتی، ناعدالتی، فشارهای اجتماعی، عصیان در میان جوانان، نبود آموزش و پرورش، بیکاری و فقر گسترده در کشور دارد. بحرانی که به یقین یک پایه اصلی آن را باند های مافیایی وابسته به حکومت بویژه «برادران قاچاقچی» که از حمایت بیدریغ سپاه پاسداران برخوردار می باشند و در تولید و توزیع  مواد مخدر نقش اصلی را ایفا می کنند.
یک خبرگزاری حکومتی (ایرنا 24 شهریور 1394) با ارائه آماری در رابطه با ابعاد فاجعه آمیز مرگ و میر در میان معتادان کشور و افزایش «یک درصدی آمار» طی یک سال اخیر، از جمله گزارش کرده است: «کارشناس ارشد مرکز تحقیقات سازمان پزشکی قانونی کشور و درمانگر اعتیاد گفت: پارسال دو هزار و 986 نفر در ایران بر اثر سوء مصرف انواع مواد مخدر و روانگردان ها جان خود را از دست دادند».
فاجه اعتیاد در نظام چپاولگر و فاسد ولی فقیه بحدی است که برای نمونه این آمار حکومتی به صراحت از نرخ (46 درصدی اعتیاد) در میان زندانیان عادی خبر میدهد. گزارش در این زمینه به مجموعه بحران های اجتماعی که با اعتیاد و مواد مخدر در ارتباط هستند اشاره کرده و اضافه می کند: «بر اساس بررسی های انجام شده حدود 46 درصد زندانیان کشور به طور مستقیم با مواد مخدر و روانگردان ها مرتبط بوده و به دلیل تولید، توزیع، مصرف و یا حمل چنین موادی دستگیر شده اند».
وی بیان کرد: در صورت افزوده شدن سایر جرایم از قبیل سرقت، تجاوز به عنف و زورگیری این میزان به حدود 80 درصد می رسد. بررسی های انجام شده بیانگر آن است که بیش از 50 درصد طلاق ها در کشور به دلیل مصرف مواد مخدر و روانگردان ها است.
25 درصد دلیل قتل ها در کشور به طور مستقیم با بحث مصرف مواد مخدر و روانگردان ها مرتبط بوده و 40 درصد سرقت ها نیز بر اثر مصرف چنین موادی است».
همچنین همین خبرگزاری حکومتی (20 شهریور 1394) در ارتباط با گسترش اعتیاد در میان جوانان و دانشجویان می نویسد: «9 درصد پسران و 11 درصد دختران دانشجوی دانشگاه‌های دولتی به مصرف داروهای حاوی مواد اعتیاد دارند. میزان مصرف مواد در میان دانشجوهایی که منزل مجردی دارند، بیشتر از دانشجویان خوابگاهی است. همچنین میزان مصرف مواد در دانشجویان خوابگاهی بیشتر از دانشجویان بومی یا دانشجویانی است که با والدین خود زندگی می‌کنند».