همچنین براساس ارزیابی های دولت آخوند روحانی پس از ۵ سال حذف سوبسیدها از سبد کالاهای مورد نیاز مردم که خود را در طرحی شکست خورده بنام « یارانه ها» متبلور نموده است، سفره مردم طی این مدت هر روز خالی تر گردیده است.
گزارش در این رابطه می افزاید: «هر خانواده در سال ١٣٨٩ یعنی سالی که هدفمندی یارانه‌ها برای بهتر شدن زندگی مردم آغاز شد؛ دو هزار و ٣١٨ کیلوگرم مواد خوراکی و آشامیدنی مصرف می‌کرد ولی این مصرف در سال ٩٣ به یک هزار و ٨٧۴ کیلوگرم رسیده است که نشان می‌دهد سبد غذایی مردم ١۵/١٩ درصد کوچک‌تر شده است. اگر فقط ملاک مقایسه‌مان مقدار مصرف اقلام خوراکی و آشامیدنی اساسی باشد میزان مصرف از یک هزار و ٧۶ کیلوگرم به ٨۴۶ کیلوگرم کاهش یافته که به این ترتیب ٣٧/٢١ درصد افت مصرف مشاهده می‌شود. این نکته را باید اضافه کرد که مبنای محاسبه سرانه مصرف، خانوار است؛ یعنی در یک خانواده‌ای که به طور متوسط در سال ٨٩، ٧/٣ نفر جمعیت داشته مقدار مصرف مواد غذایی محاسبه شده است».
ابعاد فشار بر مردم که اکنون خود را در افت شدید مصرف نان، آب و سایر نیازمندی های روزانه به نمایش گذاشته است، بحدی است که بدلیل گستردگی فقر در جامعه سبد غذایی بسیاری از خانواده ها با افتی بالغ بر ۱۹ درصد روبرو شده است.
«به طور مثال در مورد مصرف برنج درحالی که در سال ٨٩، هر نفر ٩٧/۴٢ کیلوگرم برنج در سال مصرف می‌کرد؛ میزان مصرف در سال ٩٣ به ٢٩/٣۵ کیلوگرم کاهش یافت».
همچنین آمار حکومتی با اشاره به « افت ۱۴.۵ درصدی مصرف مواد خوراکی» در بین خانواده ها اضافه می کند: «محاسبه میزان کاهش مصرف ١١ قلم مواد خوراکی اساسی بر اساس بُعد خانوار سرانه نشان می‌دهد در سال ٨۴، هر فرد در سال ٢٩٠ کیلو گرم مواد خوراکی و آشامیدنی اساسی مصرف می‌کرد اما مقدار مصرف هر فرد در سال گذشته به ٢۴٨ کیلوگرم رسید که ۴٨/١۴ درصد کمتر شده است. در مورد مصرف تمام اقلام خوراکی و آشامیدنی نیز این آمارها با روندی مشابه قابل مشاهده است. به این صورت که مصرف اقلام خوراکی و آشامیدنی هر فرد در سال ۶٢۶ کیلوگرم در سال ٨٩ بوده که با ١٢ درصد کاهش به ۵۵١ کیلوگرم در سال ٩٣ رسیده است».
.
