بحران بیکاری در ۲۳ رشته تحصیلی

بیکاری  فارغ التحصیلان به یقین بخشی منطقی از بحران عظیمی بنام بیکاری در حاکمیت آخوندی است. لشکر عظیم بیکاران که با خود فقر و فلاکت را برای بخش بزرگی از مردم میهنان  بهمراه است، به یقین ماحصل سیاست های میهن برباده رژیم چپاولگری است که بخش بزرگی از سرمایه های ملی را در جنگ، تروریسم، صدور بنیادگرایی و پروژه های مخرب دستیابی به سلاح اتمی هزینه کرده است.

بیکاری فارغ التحصیلان در مدارس عالی و دانشگاها در حاکمیت ولایت فقیه اکنون به «مهمترین و جدی ترین مسئله در بازار کار کشور» تبدیل شده  است. یک گزارش حکومتی با اشاره به این بحران فزاینده، علائم آن را این چنین به تصویر کشیده است: «بیکاری جوانان تحصیل کرده امروز دیگر شهر و روستا ندارد و در تمامی بخش‌ها وجود دارد. شرایط امروز به گونه ای است که امکان کاریابی برای افراد دارای تحصیلات دانشگاهی از تحصیل کرده‌های فنی و مهارتی به مراتب دشوارتر است».

همچنین بحران بیکاری در میان فارغ التحصیلان اکنون بحدی است که تازه ترین گزارش وزارت کار حکومت (خبرگزاری حکومتی مهر 21 مهر 1394) ضمن اعتراف به آن از جمله می گوید: «بیکاری فارغ التحصیلان رشته های مختلف دانشگاهی در روستاهای کشور نشان می‌دهد که بیشترین تعداد بیکاران فارغ التحصیل دانشگاهی در رشته های بازرگانی و امور اداری، علوم انسانی، مهندسی و حرفه های مهندسی به ترتیب با ۲۱.۳ درصد، ۱۵.۶ درصد و ۱۳.۹ درصد وجود دارند و این رشته ها بالاترین آمار بیکاری جوانان روستاهای کشور را دارند».

علاوه بر آن رشته هایی مانند «حقوق، صنعت و فرآوری، محیط زیست» اکنون هرکدام به ترتیب با «۳۶.۸ درصد، ۳۱.۴ درصد و ۳۰.۴ درصد؛ بالاترین آمار بیکاری را در بین جوانان تحصیل کرده روستایی کشور دارند».
متولیان حکومتی در وزارت کار رژیم با اعتراف به بیکاری گسترده در استان های محروم و ضربه پذیر مانند سیسان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمدی و هرمزگان آشکارا از بحرانی بنام «کشاورزی» نام می برند. همچنین این گزارش می افزاید: «مشاغل کشاورزی در استان تهران تنها ۱۰.۷ درصد، در یزد ۲۹.۳ درصد و در هرمزگان نیز ۳۳.۵ درصد اشتغال را ایجاد کرده و مابقی فعالیت های ساکنان در این مناطق از کشور در حوزه های صنعت و خدمات شکل می گیرد».