شک نکنید که بعد از این مزخرفات منحصر به فرد احمدی نژادی، برخی از مقامات رژیم در خلوت خود با خود آرزو می کنند که ای کاش امام جمعه مشهد تئوری اخیرش را در رابطه با احمدی نژاد هم پیاده می کرد. آخر چند روز پیش، آخوند علم الهدی، با دلی پر از درد و مغزی پر از فضولات خمینیسم شکوه و شکایت می کرد که: «فرستادن تیم والیبال زنان به خارج از کشور و جست و خیز آنها در جلوی چشم نامحرمان و بیگانگان به عنوان نوامیس اسلامی با اللهم عجل لولیک الفرج مطابقت ندارد»(3).
گر عبادت به مردم آزاریست
زان عبادت خدای بیزار است

به راستی که این دایناسورهای عمامه بسر بطور اتوماتیک و اصلا از بدو تولد سیاسی از دنیای مدرن ایزوله و منزوی هستند و بشر متمدن هیچ چیزی جز مردم آزاری از آنها نصیبش نشده است. ظاهرا این امام جمعه کریه ذات و زشت چهره به همان اندازه از فعالیت ورزشی و سلامت فیزیکی بیزار است که امام ملعونش از شطرنج و دانشگاه و فعالیت فکری نفرت داشت! با دجالیت در عین اینکه با بروز نرینه وحشی خود بی محابا مردم آزاری می کند، هیچگونه ایرادی نسبت به جست و خیز میمونی و خجالت آور احمدی نژاد در مقابل دوربین های بین المللی و نامحرمان نمی گیرد!

اما از بحث اصلی دور نشویم. موضوع اتلاف وقت چندباره مسکو برای ارسال موشکهایی که رژیم پنج سال پیش قیمت 800 میلیونی آنها را پیش پرداخت کرده است، از این بابت شایان توجه است که بوضوح و بطور محسوس حقیقت انزوای آخوندها را به تصویر می کشد. روسیه از جمله کشورهای معدودی است که با رژیم روابط نسبتا گسترده تجاری و دیپلماتیک دارد و بهمراه چین از معدود دولتهایی است که تا همین اواخر، به خاطر همان منافع کلان اقتصادی، در پشت جبهه ضدتحریم سنگر گرفته بود. اما آنچه در موضعگیری روسیه جای تامل دارد چشم پوشی مقطعی آن از سود اقتصادی این معامله مشخص با رژیم بخاطر ابعاد گسترده مخالفت های جهانی است. به عبارت دیگر، حتی روسیه هم که تا به حال در مسیر تلاش ها برای تحریم رژیم سنگ اندازی می کرد دیگر توان و قابلیت انجام یک معامله با رژیم را در خود نمی بیند، آن هم معامله ای که توازن نظامی را به نفع رژیم تغییر دهد.

بیخود نیست که مطبوعات و مقامات رژیم در رابطه با «بدقولی روس ها در تحویل این سامانه موشکی» داد و فغان سر می دهند و در عین حال ضعف و زبونی کل نظام پوسیده ولایت فقیه را ناخواسته لو می دهند. پاسدار حسن فیروزآبادی در مقام رئیس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم خطاب به «دوستان روسی» التماس و دعا کرد: «ما از دوستان روس در همسایه شمالی گله داریم و امیدواریم این یادآوری ، دوستان روسی را به تسریع در تحویل مورد قرارداد تشویق کند»(4).
مطبوعات حکومتی، اما، نسبت به بهانه «نقص فنی» ابراز تردید می کنند. روزنامه آفتاب در روز 23 فروردین نوشت: «روسیه در حالی مدعی وجود نقص فنی در سیستم اس 300 است که در روز 13 فروردین ماه سال جاری مسکو 15 سری از این سامانه را تحویل چین داد»(5) .

در مقابل، رئیس ستاد ارتش روسیه ژنرال نیکلای ماکاروف روز 23 فروردین اظهار داشت: «این موضوع به تصمیم سیاستمدران بستگی دارد»(6).

با این حال، رژیم آخوندی در مقام «گرگ کاغذی» از هیچ اهرمی در رابطه با روسیه برخوردار نیست و بعد از پرداخت 800 میلیون دلار تنها می تواند «تهدید» کند که: «چنانچه روسها به تعهد خود مبنی بر تحویل سامانه موشکی اس300 به ایران عمل نکنند، تردیدی وجود ندارد که با عنایت به توانمندی کشورمان در حوزه موشکی اقدام به ساخت این سامانه موشکی خواهیم کرد»(7) .
روسیه در هفته های اخیر به موضع اروپا و آمریکا در رابطه با ضرورت اعمال تحریم علیه رژیم علاقه نسبتا بیشتری نشان داده است. از سوی دیگر، در ماه آوریل شرکت «لوک اویل»، دومین شرکت بزرگ نفتی روسیه، فروش بنزین به رژیم را متوقف نمود (8).
این تحولات از طرف روسیه و تاخیر 5 ساله آن در تحویل سیستم اس 300 به رژیم البته که در چارچوب تحولات سیاسی و تصمیمات اقتصادی مشابهی در سطح بین المللی رخ می دهد. بعنوان مثال، هفته گذشته اجلاس «هسته ای» در واشنگتن برگزار شد که گفته می شود بزرگترین اجلاس به دعوت یک رئیس جمهور آمریکایی بعد از کنفرانس سال 1945 هری ترومن بود که منجر به تاسیس سازمان ملل گردید.

یکی از مباحث بسیار مهم ملاقات های باراک اوباما با همتایان خود از کشورهای مختلف در حاشیه این کنفرانس پرونده اتمی رژیم بود. به نوشته روزنامه معتبر آمریکایی «پولیتیکو» قبل از برگزاری این اجلاس، «در جریان این ملاقات ها اولویت فعلی سیاست خارجی پرزیدنت (اوباما)، یعنی بدست آوردن حمایت برای اعمال تحریم های بین المللی (علیه رژیم) ... مورد بحث قرار خواهد گرفت». متعاقباَ صداهای حامی تحریم علیه رژیم قوی تر و رساتر شده اند و مماشات گران نیز بهمراه رژیم در انزوای کامل بسر می برند (9) .
آش آنقدر شور است که آیت الله بی بی سی هم ناچار به اذعان واقعیات های تلخ گشته است: «طی هفته های اخیر کشورها و شرکت های گوناگونی واردات نفت خام خود را از ایران کاهش داده اند. برخی از شرکای تجاری اصلی ایران از جمله چین، ژاپن و هند در بین این کشورها هستند. از طرف دیگر شرکت های بیشتری فروش بنزین به ایران را متوقف کرده اند. ایران بخش قابل توجهی از بنزین مصرفی خود را از خارج وارد می کند. ... بر اساس برخی تحلیلها ذخایر ارزی ایران ممکن است تا یکسال دیگر به سطح بسیار خطرناکی نزول کند و دولت را مجبور به کاهش ارزش ریال و یا اتخاذ سیاست شدیدی کند»  (10).

رژیم به همین سیاق در منطقه نیز منزوی شده است. شکی نیست که انتخابات پارلمانی در ماه مارس در عراق یک نقطه عطف را در این خصوص رقم زد. این هفته، روزنامه شرق الاوسط در مقاله ای به قلم سردبیر خود به سفر «اکثر سیاستمداران عراقی به عربستان سعودی» اشاره کرد و این گونه تحولات را به دو عامل نسبت داد: یکی این که «اکثر سیاستمداران عراقی این نکته مهم را دریافته اند که عراق باید به محیط طبیعی (عربی) خود بازگردد» و دومی «انزوای (رژیم ایران) و اختلافات درونی آن» (11).
این روزنامه در ادامه نوشت: «مردم عادی در خیابان های جهان عرب مخالف مداخلات رژیم ایران در امور اعراب می باشند و این موضوع در لبنان و عراق هویدا شد. تهران با انزوای روزافزون بین المللی و اختلافات داخلی مواجه است که همچنان به رژیم ملایان در ایران صدمه می زند» (12).

آری، هم دولتمردان روسی و هم سیاستمداران عراقی و هم تحلیلگران عربی و نیز اغلب سیاستگذاران خارجی روند شتابان بحران های بین المللی رژیم را بدرستی ناشی از بحران های داخلی آن می دانند. اینجاست که نقش عامل داخلی و ملی که در جبهه سرنگونی مردم ایران نمود و تبلور پیدا می کند بعنوان عامل تعیین کننده و کلید حل بحران سر بلند می کند. ثمره خون پاک نداها و سهراب ها  و مقاومت اشرف در ضعف شتابان و حرکت غلتان رژیم به گود سرنگونی برای همه قابل حس و لمس می شود و بدون شک عزم و اراده مردم ایران را برای تعیین سرنوشت خود و دستیابی به آزادی صیقل می زند. قطعا اگر جوانان غیور ایران زمین و اشرفیان بایستند جهانی را به ایستادگی در مقابل رژیم منفور آخوندی تشویق خواهند کرد و اینچنین بذر درخت تنومند آزادی و استقلال سرزمینشان را با دستهای پرتوان خود خواهند کاشت.