ایران - مفقود شدن ۴۸ هزار سند تاریخی

اعلان جنگ پدرخوانده داعش با میراث فرهنگی کشورامان که خود را تا به امروز در تخریب عامدانه ابنیه ها، تالار ها، قصرها، سنگ فرش ها، طاق بستان ها و گورستان های تاریخی به نمایش گذاشته است، اگر در قیاس با دوران حمله و هجوم قوم مغول به ایران یکسان نباشد، به یقین کمتر از آن دوران سیاه نیست.

در بحبوحه جنگ قدرت میان باند های حکومتی یک کارگزار رژیم در بخش امور حقوقی در سازمان میراث فرهنگی کشور طی سخنانی به گوشه ای از ایلغار آخوندی در زمینه تخریب میراث فرهنگی و «موضوع گم شدن ۴۸ هزار سند تاریخی در پی انتقال معاونت میراث فرهنگی به شیراز» اعتراف کرد و افزود: «مدارک و کتب و نسخ خطی ارزشمندی که از گذشتگان برای ما به ارث رسیده است در کتابخانه‌ای مرکزی معاونت میراث فرهنگی در سازمان نگهداری می‌شد».
این معاون حکومتی (خبرگزاری حکومتی مهر 29 آبان 1394) در ادامه می افزاید: «متأسفانه پس از انتقال معاونت میراث به شیراز و همچنین به دلیل نداشتن کتابخانه، کتب تاریخی و نسخ خطی در گونی برنج و کارتن در زیرزمین ساختمان محل استقرار معاونت میراث نگهداری می‌شد. متأسفانه آثار ارزشمند تاریخی به دلیل نگهداری در زیرزمین طعمه حشرات، موش‌ها و همچنین رطوبت شده و آسیب جدی دیدند».

ترجمه این سخنان همان تائید وجود بلبشو، چپاول و دزدی اموال ملی در سیستم نگهداری و حفظ آثار فرهنگی و بویژه میراث فرهنگی است که براساس قوانین رژیم، متولی نخست آن منطقا سازمان اسناد و کتابخانه ملی باید باشد. ابعاد بحران در بخش میراث فرهنگی را خبرگزاری حکومتی ایرنا پیشتر( 27.12.1393) در گزارشی اینگونه به تصویر کشیده بود: «مسئولان این سازمان بر باورند با این روش و امکانات نباید انتظار چندانی از این نهاد برای نگهداری مطمئن و استاندارد اسناد داشت سخنی که می تواند دغدغه ایرانیان را برای حفظ اسناد تاریخی سرزمینشان افزون کند.
گردآوری، حفاظت، سازماندهی و اشاعه اطلاعات مربوط به آثار مکتوب (چاپی و خطی) و غیر مکتوب در ایران و یا متعلق به ایرانیان خارج از کشور از وظایف سازمان اسناد و کتابخانه ملی است».
معاون حکومتی در امور حقوقی و مجلس سازمان میراث فرهنگی کشور در ادامه با تأکید بر اینکه «بخش قابل‌توجه ای از آثار ازمیان‌رفته است»، خطاب به رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی دولت نهم و دهم «دولت دست نشانده ولی فقیه» که اکنون در زندان به سر می‌برد، گفت: «در دادگاه جرمی مثل اختلاس مورد پیگیری و رسیدگی قرار خواهد گرفت ولی چه کسی در قبال بخش‌های نابودشده تاریخ پاسخگو خواهد بود».
به یقین برای پی بردن به اثار و تبعات سیاست های ضد ملی تخریب و غارت میراث فرهنگی در میهن امان نیازی نیست تا به «دروازه های تاریخی موصل » و یا منطقه «پالمرا» در عراق و سوریه برویم، بلکه با نگاهی اجمالی به ابعاد تخریب آثار تاریخی در ایران، بخوبی می توان به دست خط و رد پای پدر داعش در ایران رسید.