لازم به یادآوری است که در روزهای گذشته دانشجویان و استادان پرستاری در شهرهای مختلف ایران از جمله تهران، اصفهان و نیشابور و مشهد تجمع های اعتراضی مشابهی را برگزار کرده اند.
---------
بیشتر بخوانید:
اعتراضات به حق پرستاران در شهرهای میهن
طی هفته اخیر و همزمان با نزدیک شده روز تاریخی 16 آذر , روز دانشجو, شاهد امواج خروش و اعتراضات کادرهای درمانی میهن امان بویژه پرستاران و دانشجویان پرستاری دانشگاه ها علیه سیاست های مخرب دیکتاتوری ولی فقیه هستیم. تجمعات اعتراضی که نه تنها در تهران , بلکه بطور فزاینده ای به کرمانشاه , قزوین , اشنویه , مشهد , قم , زرین شهر, اصفهان , بیرجند, نیشابور, تبریز, الیگودرز و دیگر شهرهای میهن گسترش یافته و رژیم آخوندی را در کلیت اش به چالش کشیده است. پرستاران شجاع که با خود دست نوشته هایی همچون: “من از نام و نشان پرستاری دفاع می‌کنم’، ’ تبعیض ممنوع’، ’پرستاری یک کلام نه پسوند، نه پیشوند! ’، ’بازی با جان مددجو؟» حمل می کنند , بر یک نکته اساسی تاکید دارند و آن جلوگیری از اجرای این طرح ضد علمی است که هدفی جز ضربه زدن به سلامت بخش های عظیمی از مردم واقشار ضربه پذیر را ندارد.
دولت آخوند روحانی در یک بخشنامه ضد علمی اعلام کرد در آینده طرح تربیت پرستار و کادرهای درمانی صرفا در بیمارستان ها به اجرا درخواهند آمد. براساس این ابلاغیه که از سوی وزارت بهداشت رژیم صادر شده است , رژیم آخوندی تصمیم دارد تا علاوه بر این طرح , رشته های پرستاری را نیز از سهمیه دانشگاه ها حذف نماید و بدین سان مشکلات مالی حکومت ناشی از تربیت کادرهای علمی و پرستاری را با کمترین هزینه رفع و رجوع نماید. بسیاری از کارشناسان براین باورند که این طرح درخود مشکلات عدیده ای را برای بخش خدمات درمانی کشور پدیدار خواهد کرد. به یقین درصورت عملی شدن این طرح , نه تنها رژیم بر کیفیت نازل آموزش پرستاران ضریب خواهد زد , بلکه فراتر از آن خیل عظیم نیروی کار ارزان و بی کیفیت را وارد بازار کار خواهد نمود.
در این رابطه کاردهای پرستاری الیگودرز در نامه ای اعتراضی برخلاف تمامی ادعاهای حکومت مبنی بر کمبود کادر پرستاری , از جمله تاکید می کنند: “با توجه به تعداد دانش آموختگان رده‌های پرستاری به نظر می‌رسد در حال حاضر در کشور نه تنها کمبود شدید نیروی پرستاری نداریم بلکه مشکل اصلی در صدور مجوز استخدامی و به‌کارگیری نیروهای پرستاری است به شکلی که تعداد زیادی از این قشر زحمتکش برای امرار معاش به مشاغل غیرمرتبط روی آورده‌اند یا هم‌چنان بیکار هستند.
علی رغم این‌که بیمارستانهای خصوصی در ارائه خدمات به بیمار در حال حاضر با چالشهای جدی روبه‌رو هستند، چگونه می‌توانند به بخش آموزش کارشناس پرستاری بپردازند، که از جمله آن می‌توان به عدم تمکین در رعایت نرخ تعرفه‌های مصوب دولتی از سوی وزارت متبوع اشاره کرد».
همچنین دراین راستا باید اشاره کرد که اعتراض پرستاران و کاردهای درمانی در سراسرکشور, اعتراضی بحق و برآمده از واقعیت های علمی و نیازهای و توقعات مردم در ایران آخوند زده است.
برای نمونه رییس دانشکده پرستاری مشهد با اعتراف به این واقعیت , گفت: “در کشور 50 سال از شروع آکادمیک پرستاری می گذرد و در تمام این سالها همیشه شاهد ارتقای آموزش پرستاری بودیم و مردم نیز با دریافت خدمات سلامت شاهد آن بوده اند»
وی در ادامه ( سایت حکومتی باشگاه خبرنگاران 4 آذر1394) افزود: “متاسفانه در یک برنامه غیر قابل باور که همه جامعه بزرگ پرستاری کشور را در بهت و نگرانی غیر قابل وصف قرار داده است شاهد صدور آیین نامه ای هستیم که به یک باره همه گذشته پر افتخار پرستاری کشور را زیر سوال برده و آن را به نیم قرن قبل بازگرداننده است».
