اولین فرزند این مادر، مجاهد خلق اسماعیل قوامی، عضو تیم فوتبال شهر رودسر، در سال 1361 حین درگیری در جنگل به‌شهادت رسید. درهمین درگیری، مجاهد شهید فرشته محمودزمانی(همسراسماعیل، و برادرش مجاهد شهید فریدون محمودزمانی نیز به‌شهادت رسیدند و متعاقبا، آقای خلیل قوامی رودسری (پدراسماعیل)، دراثر شوک ناگهانی پخش خبر از تلویزیون حکومتی، سکته کرد و جان باخت و به شهیدان پیوست.
دومین فرزندشهید این مادر، موسی قوامی،از شهدای گروه راه کارگر اعدام شده در قتل عام زندانیان سیاسی در سال 1367 بود.
مادر قوامی که تا پایان عمر کوله‌باری از رنج زندان، شکنجه و داغ فرزندان شهیدش و دوری و فراق فرزند مجاهدش را به دوش می‌کشید از مادران فعال هوادار سازمان بود که پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، راه و آرمان مجاهدین را انتخاب کرد و زندگی خود را وقف این آرمان کرد. او در دوران مبارزات سیاسی افشاگرانه از این شهر به آن شهر و درهمبستگی و همراهی با دیگر خانوادهای شهیدان، در مقابل زندانهای رژیم ددمنش آخوندها، دست به اعتراض می زد و برای آزادی زندانیان سیاسی تلاش می‌کرد.
در دوران اسارت فرزندش موسی قوامی در زندانهای اوین و گوهردشت، مادر هر هفته در سرما و گرما، مسیر رودسر تا تهران را برای ملاقات فرزندش می‌پیمود اما هیچگاه به او ملاقات نمی‌دادندو بدون دیدار فرزند به رودسر بازمی‌گشت.
پس ازسی خرداد 1360 و آغاز مقاومت انقلابی در شرایط اختناق مطلق، مادر قوامی چندبار دستگیرشد و هربار درزندانهای رژیم، مورد شکنجه و آزار دژخیمان قرار می گرفت. خانه اش بارها وحشیانه بازرسی شد و کلیه اعضای خانواده او را به زندان می‌بردند.
این مادر قهرمان مجاهد، اما هرگز در مقابل دژخیمان سر فرود نیاورد، بلکه با الهام گرفتن از حضرت زینب کبری (ع) از همه ابتلائات استقبال کرد و سرانجام در شب اربعین حسینی به فرزندان شهیدش پیوست.
پس از درگذشت این مادر مقاوم عده زیادی از مردم رودسر و شهرهای اطراف به دیدار خانواده او شتافته و یا در مراسم خاکسپاری او شرکت کردند و ضمن گرامیداشت خاطره این مادر قهرمان، از او و فرزندان مجاهد و مبارزش تجلیل به‌عمل آوردند.
رئیس جمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی درگذشت این مادر بزرگوار مجاهد را به مردم رودسر و خانواده های محترم طالب زاده و قوامی و به همه خانواده های شهیدان وزندانیان سیاسی ویاران وحامیان مقاومت ومجاهدین تسلیت گفت و تأکید کرد آرمان پرشکوهی که او برایش به‌پاخاست، بی‌شک با رزم و مبارزه زنان و دختران دلیر گیلان به پیروزی خواهد رسید.
