دوستان عزیز!
به همه شما ضایعه درگذشت همرزم عزیز شورایی زنده یاد منصور قدرخواه را تسلیت می‌گویم. به خصوص می‌خواهم از همین جا به مادر گرامی ایشان که می‌دانم این واقعه برایشان بسیار دردناک بوده و به خانواده و مردم اصفهان و جامعه هنرمندان ایران تسلیت بگویم.
این فقدان دردناک را هم چنین به همه اشرفیها در رزمگاه لیبرتی و به مسئول شورا تسلیت می‌گویم.
نام قدرخواه این هنرمند پرشور، مثل آندو، مثل منوچهر سخایی، آقای عالیوندی، عماد رام و مرضیه عزیز به همراه همه شهیدان و درگذشتگان عضو شورا زنده و باقی خواهد بود. شخصیت صمیمی و بی‌آلایش و عشق و ایمانی که در این مبارزه از خود نشان داد، و این که همیشه مدافع اشرفیها بود، از یاد نخوهد رفت.
فکرکردن به تعهد و تکاپو و تلاش مبارزاتی آقای قدرخواه در هنرهای او در نقاشی و فیلمسازی و همچنین کلام آتشین و شجاعانه او در حمایت از مقاومت برای آزادی مردمش، و حضور فعال و پرشور او درجلسات شورا و در نبردهای سیاسی شورای ملی مقاومت، ارزشهایی را برجسته می‌کند که جنبش ما در طی این سالیان، در کارزار پایداری خلق کرده و ارتقا داده است.
به‌راستی که در وانفسای انحطاط و پس‌رفتی که این رژیم، حاکم کرده و زیر فشارها و حمله‌های همه‌جانبه این رژیم آن هم در یک مبارزه سخت و طولانی، این چنین ماندگاری و تعهدپذیری، حقیقتاً کیمیاست.
هر کس که مرزهای خود را با رژیم محکم نگهداشته، هر کس که فشار و رنج این دوران را بر خود هموار کرده و هر کس که مدافع و نگاهبان این مواضع بوده، قدر و منزلت بالایی دارد و این چیزی است که هر عضو شورای ملی مقاومت را در چشم مردم ایران بسیار معتبر و محترم کرده است.
من همیشه گفته‌ام در این مبارزه دشوار و طولانی، در برابر رژیمی که در سرکوب و فریبکاری و استفاده از روشهای پلید در دنیای امروز بی‌نظیر است، ایستادگی و پایداری برسر مواضع اصولی و عهد وپیمان مبارزاتی و انقلابی برای درهم شکستن موانع، تنها جواب است و تنها کلید راهگشایی و بازگشودن مسیر آزادی مردم و میهن است.
این استواری، ارزش برجسته و درخشان دوران ماست، که از اشرف و لیبرتی تا صحنه سیاسی به خلق ما و به جوانان ما پیام مقاومت می‌دهد و برای نسل جوانی که با فشار و ستم این رژیم مواجهند، بسیار اثرگذار است.
یادتان هست که مسئول شورا می‌گفت:
«آلترناتیو دموکراتیک را کسی رایگان به مردم ایران نمی‌دهد، هم باید خونش را در جنگ و مقاومت نظامی بدهیم و داده‌ایم، هم باید در جنگ سیاسی در موضوع جایگزینی و آلترناتیو، استخوان خرد کنیم و در مبارزه با اپورتونیسم و ارتجاع و استعمار جنبش مقاومت را اعتلا بدهیم.»
ما چون روزمره درگیر وقایع و بالا و پایینی‌های این مبارزه و مقاومت هستیم، گاهی تصویر ارزشهایی را که دراین جنبش مقاومت خلق شده و اعتلا پیداکرده، از دست می‌دهیم. ولی وقتی کمی دورتر بایستیم و از نقطه بالاتر به تصویر کلی نگاه کنیم، می‌بینیم که واقعیت این است که هجومها و فشارهای بزرگی را که از سال ۸۸ به این طرف بر اشرف و لیبرتی و بر شورای ملی مقاومت آمد، با موفقیت از سر گذراندیم، البته با بهایی سنگین وخونین.
به یاد بیاوریم که در این مدت، هفت قتل عام علیه مجاهدین طراحی شد. ۶۷۷ روز شکنجه صوتی، یک محاصره ضدانسانی و دست انداختن بر شورای ملی مقاومت. واقعا در بهار دو سال پیش قصد رژیم متلاشی کردن شورا بود. واقعا در جابه‌جایی اشرف به لیبرتی طرح رژیم با کارگردانی کوبلر از هم‌پاشاندن مجاهدین بود.
این وقایع نشان داد که هرقدر هم که ما را چه در صحنه سیاسی چه در صحنه نظامی بمباران و موشکباران و قتل عام کنند، هرقدر که پرونده‌سازی و لیست‌گذاری کنند، از پسش برمی‌آییم.
واقعیت این است که به‌رغم تمامی این حملات و توطئه‌ها که گاه قدرتهای غربی هم با رژیم همراه می‌شدند، همه موجهای مسموم آمد و گذشت و سپری شد و باز این شورا به عنوان آلترناتیو دموکراتیک پابرجا ماند.
در صحنه واقعی داخلی و بین‌المللی و منطقه‌یی، باز هم یک طرف رژیم است و جبهه مشترک او و طرف دیگر همین مقاومت و همین شورا یعنی تنها جایگزین دموکراتیک.
وقتی با این واقع‌بینی به موقعیت کل مقاومت نگاه کنیم و به راهی که طی کردیم و سختی‌هایی که پشت سرگذاشتیم، آن وقت ارزش هر قدمی که برداشته شده و منزلت هر عضو این مقاومت و شورا برجسته می‌شود. از جمله جایگاه و ارزش مبارزاتی که در این سالیان منصور قدرخواه در این مقاومت پیگیر به پیش می برد.
تجربه ۳۴ ساله این مقاومت، حاکی از آن است که اگر اصول و تعهدات خودمان یعنی اصول دموکراتیک و مرزبندی‌ها با رژیم پابرجا باشد، اگر صفوف ما پاکیزه و استوار باشد، پیش می‌رویم و خلاصه به قول مسئول شورا اگر خودمان بایستیم، مردم ایران هم می‌ایستند و دنیا هم گام به گام در کنارمان خواهند ایستاد.
به مناسبت بزرگداشت زنده‌یاد آقای قدرخواه باید تأکید کنم بر سرمایه‌های این مقاومت که او نیز نمونه‌یی از این سرمایه‌ها بود. سرمایه ما چیست؟ همین مناسبات محکم و استوار، همین روابط پاک و پاکیزه (که خود منصور در مصاحبه‌هایش بارها گفته بود)، سرمایه ما همین اعتماد بین اعضای شورا و پایداری و ماندگاری است.
بله، دارایی سیاسی مردم ایران در چارچوب یک آلترناتیو دموکراتیک، همین سرمایه عظیم است و آن چیزی غیر از این شورا و مقاومت و اعضای پایدار و ماندگارش نیست.
به منصور قدرخواه و به روان پاکش درود می‌فرستیم. و بر تعهد و پیمانی که او در تمام عمر در موردش استواری نشان داد، پافشاری و تأکید می‌کنیم. و مطمئنیم که سنگرش خالی نخواهد ماند و همرزمان شورایی و اعضای این مقاومت حتما جایش را پر خواهند کرد و او با ارزشها و تعهدات و وفاداریش هم‌چنان در صفوف این مقاومت حضور خواهد داشت.
صحبتهایم را با بزرگداشت و تجلیل از چهار زن مجاهد و بزرگواری که همین روزها در ایران و در لیبرتی، درگذشته‌اند، تمام می‌کنم.
خانم اشرف طالب زاده (مادر قوامی )که در فاز سیاسی از مسئولان شبکه‌های تشکیلات مادران در شمال ایران بود و در عین حال پنج عضو خانواده‌اش به شهادت رسیدهاند. خانم هما دشتی که همواره همرزم و یاور فرزندان مجاهدش بود و هفت تن از اعضای خانواده‌اش به شهادت رسیدهاند و خانم مهری جنت پور که حقیقتاً یک اشرفی و یک زن مقاوم و شجاع بود و بارها به خاطر رفتن به اشرف و دفاع از اشرفیها دستگیر و شکنجه شد. و سرانجام مادر مجاهد فاطمه عباسی(مادر مولایی)که پس از سه سال اسارت در شکنجه‌گاهها و پس از سالها همرزمی و همراهی با مجاهدین در اشرف و لیبرتی، ماه گذشته در لیبرتی چشم از این دنیا بست.
ملتی که صفی بی‌انتها از چنین مادران و زنانی دارد، حتماً به پیروزی خواهد رسید.
