من گلپر پرورده، ۲۲ ساله و متولد و بزرگ‌شدة استکهلم سوئد هستم. اکنون در حال تحصیل در رشتة روزنامه نگاری و هم‌چنین مطالعات فرهنگی هستم. مفتخرم که به‌عنوان نمایندهگی از نسل جوان ایرانیان، در اینجا حضور داشته باشم؛ من هم‌چنین از دنیای ورزش، و به‌طور خاص ژیمناستیک، میآیم. خوشبختانه توانسته ام برای تیم ملی سوئد رقابت کنم و شاید هم نتایج موفقی داشته باشد. نتیجتاً امروز هم‌چنین از جانب ورزشکاران ایرانی (مقیم) سوئد و ورزشکاران زن و مرد در ایران، و هر کس دیگری که ارتباطی با ایدة دمکراسی و آزادی در داخل و خارج ورزشگاه‌ها دارد، صحبت می‌کنم. امروز، به‌یمن تلاش‌های شورا و مجاهدین، آنها فرصتی را ایجاد کرده اند که جامعة ایرانیان در تبعید بتواند با ریشه های خود در ارتباط باشد و هم‌چنین جایگاهی که اکنون من بتوانم از آن صحبت کنم. من هم‌چنین معتقدم، اصلیترین علت شرکت نسل جوان ایرانیان خارج از ایران این است که شاهد اعمال بیعدالتی و اذیت و آزار علیه آنهایی بوده‌ایم که بیش از همه بهشان عشق میورزیم. در حالی‌که اکثر اعضای خانواده ام در زندان هستند، نه تنها به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی خود، بلکه تنها به این دلیل که خواهان رفتن به دانشگاه و ادامة تحصیلات خود بودند و درمورد اینکه عموهایم اعدام شده اند، دردی را که آنها تحمل کردند من هم تحمل میکنم. هیچ‌کس توان این را ندارد تا در مورد این قسمت صحبتی کند، اما از زمان کودکی‌ام همواره این احساس را داشته ام.
بنابراین، تنها با نگاه به چشمان این افراد، دلیل آن‌را مییابم که بسا بیشتر در این جنبش برای حقوق بشر شرکت داشته باشم. باید در این مورد صریح باشیم که رژیم آخوندها، مردم ایران را نمایندگی نمیکند. این رژیم و همة حامیان آن، در همة زمینه ها اشتباه میکنند. معنوی، اخلاقی و سیاسی. من افتخار می‌کنم که ایرانیانی را نمایندگی می‌کنم که به دموکراسی معتقدند و معتقدم که این صدای اصیل ایران است. با تشکر از این‌که به صحبت‌هایم گوش کردید.