پیش نویش این قطعنامه که پنجشنبه شب و ساعاتی پس از تصویب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در محکومیت نقض حقوق بشر در رژیم آخوندی در ایران، تصویب شد، از حمایت نمایندگان هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات برخوردار است.
این قطعنامه توسط ۳۹ سناتور ارائه شده بود، که علاوه بر آنها ۳۸ عضو دیگر سنای آمریکا، به آن رأی مثبت دادند. این قطعنامه همچنین خواستار آزادی زندانیان بهایی و از جمله آزادی هفت تن از رهبران آنها شده است، که از سال ۱۳۸۷ تا کنون در زندان به سر می‌برند.
----------

بیشتر بخوانید:
شصت و دومین قطعنامه محکومیت نقض حقوق بشر در ایران، در مجمع ملل متحد به تصویب رسید
مریم رجوی: آخوندهای حاکم که 62 بار در ملل متحد محکوم شده اند باید بخاطر جنایت علیه بشریت محاکمه شوند
پنجشنبه شب 26آذر 1394 مجمع عمومی ملل متحد، نقض وحشیانه و سیستماتیک حقوق بشر در ایران به ویژه اعدامهای جمعی و خودسرانه و خشونت و تبعیض فزاینده علیه زنان و اقلیتهای مذهبی و قومی را طی قطعنامه یی قویا محکوم کرد. این شصت و دومین قطعنامه محکومیت رژیم ضد بشری آخوندی توسط ملل متحد است.
خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران ضمن استقبال از این قطعنامه گفت: نقض فزاینده حقوق بشر در ایران و محکومیت رژیم آخوندی در بالاترین مرجع بین المللی آنهم برای سالهای متوالی و طی سه دهه نشان می دهد که این رژیم جایی در جامعه بین المللی ندارد و باید از آن طرد شود. قاتلان مردم ایران که اعدام 120 هزار زندانی سیاسی و 7 قتل عام در اشرف و لیبرتی بخشی از کارنامه سیاه آنان است باید توسط شورای امنیت ملل متحد مورد محاسبه قرار گرفته و به خاطر جنایت علیه بشریت محاکمه شوند. این تنها راه احترام گذاشتن به آرای اکثریت کشورهای جهان علیه نقض حقوق بشر در ایران در 30 سال گذشته است. به خصوص که عموم سردمداران کنونی رژیم در 35سال گذشته در مناصب کلیدی قرار داشته و در جنایت علیه بشریت سهیم بوده اند.
خانم مریم رجوی افزود: این محاسبه که با سکوت در مقابل نقض حقوق بشر در ایران می توان پروژه های اتمی این رژیم و صدور تروریزم و بنیادگرایی آن را مهار نمود، یک اشتباه خطرناک است که از منافع کوتاه مدت اقتصادی و ملاحظات تنگ نظرانه سیاسی ناشی می شود. بی عملی در مقابل جنایت علیه بشریت، از سوی رژیم آخوندی چراغ سبز برای ادامه کشتار و شکنجه تلقی می شود و آن را در جنگ افروزی در سوریه و عراق و تمامی منطقه تشویق می کند و رژیم را مطمئن می سازد که جامعه جهانی در مقابله با تلاشهایش برای دستیابی به بمب اتمی جدی نیست.
قطعنامه «نگرانی جدی خود را از تناوب بالا و اجرای احکام اعدام در نبود سیستمهای حفاظتی شناخته شده بین المللی .... و همچنین تحمیل و انجام حکم اعدام علیه نوجوانان و افرادی که در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشته اند» ابراز کرد و «برای لغو مجازات مرگ» و ممنوعیت «شکنجه یا سایر رفتارها و مجازات بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت آمیز.... در قانون و در عمل» فراخوان داد.
قطعنامه از «تبعیض و دیگر موارد نقض حقوق بشر علیه زنان و دختران» و «خشونت علیه پیروان اقلیتهای مذهبی به رسمیت شناخته شده یا ناشده» قویاً ابراز نگرانی کرد و از رژیم ایران خواست به همه اشکال تبعیض و خشونت علیه زنان و اقلیتهای مذهبی و قومی و زبانی در قانون و در عمل پایان دهد.
قطعنامه خواستار پایان دادن “به اعمال محدودیتهای شدید و گسترده علیه حق آزادی بیان، ابراز عقیده، انجمنها و تجمعات صلح آمیز ...» و آزادی کسانی که «خودسرانه بازداشت» شده اند، گردید.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
26 آذر ۱۳۹۴ (17 دسامبر۲۰۱۵)