پس از تصویب این لایحه، جان کری طی نامهیی به وزیر خارجه رژیم وعده داد که اجازه نخواهد داد این قانون بر روی اجرای برجام تأثیر بگذارد. اما باند غالب نظام این اقدام کری را «نامه درمانی» توصیف کرده و تأکید میکنند که اوباما برجام را نقض کرده است.
این موضوع آتش جنگ باندهای حکومتی برسر زهر اتمی را برافروخته ترکرده است.
روز سهشنبه 50تن از اعضای مجلس ارتجاع طی نامهیی به آخوند روحانی، لایحه محدودیت ویزا از سوی آمریکا را نقض برجام توسط آمریکا اعلام کرده و خواهان برخورد قاطع دولت با آن شدند. پیش از این 101 تن از اعضای مجلس ارتجاع طی تذکری در زمینه قانون جدید ویزا آمریکا، آخوند روحانی را به شدت مورد حمله قرار داده بودند.
آخوند صادق لاریجانی، رئیس دستگاه قضاییه رژیم نیز گفت: ایجاد محدودیت صدور ویزا برای سفر به آمریکا نقض برجام است.
همچنین سپاه پاسداران در خبرگزاری خود نوشت: آمریکا با اصلاحیه قانون ویزا بازی جدیدی را شروع کره است که هدف آن ضمن تلاش برای آنچه که انزوای مجدد نظام مینامد، محدود کردن فرصت نظام پس از توافق هستهیی برای شرکایش است.
این درحالیست که معاون وزیر خارجه رژیم، عباس عراقچی، گفته بود نامه جان کری برای رفع نگرانی درباره ایجاد خلل در اجرای برجام کافیست. اما پاسدار حسین نجات، معاون سرکرده سپاه پاسداران دراین باره گفت: نامه کری به ظریف هیچ ضمانت اجرایی ندارد وخبرگزاری سپاه پاسداران نیز خطاب به ظریف نوشت: نامه درمانی در برابر قانون رسمی چه جایگاهی دارد؟
کیهان خامنهای هم نوشت: نامه تشریفاتی جان کری وزیر خارجه آمریکا اگر اعتباری داشته باشد تا پایان دولت اوباما خواهد بود و رئیس جمهور و وزیر خارجه بعدی مسلماً الزامی به پایبندی به نامه تشریفاتی گذشتگان نخواهند داشت!
یک روزنامه باند خامنهای نیز حرفهای عراقچی را«حیرتانگیز» دانست و نوشت از نظر عراقچی نامه کری وجاهتی فراتر از قانون رسمی آمریکا دارد.
آنچه باندهای رژیم را اینگونه نگران کرده، زیر سؤال رفتن عملی رفع تحریمهاست. رئیس اتاق بازرگانی رژیم در این زمینه گفت: این کاری که دولت آمریکا کرد بیثأثیر بر تجارت ما، بر رفت و آمدهای ما نیست.
یک روزنامه باند دلواپسان درباره پیامدهای قانون محدودیت ویزا برای رژیم نوشت: این قانون از یک سو بندهای 26 و 29 برجام را به صورت آشکار نقض میکند و از سوی دیگر 2 آسیب جدی به حوزه اقتصاد وارد میکند:
۱- باعث اعمال محدودیتها در سرمایهگذاری میشود به نوعی که ریسک سرمایهگذاری اروپا به همراه کرهجنوبی و ژاپن را بشدت افزایش میدهد.
۲- تقریبا صنعت توریسم را به مرز ورشکستگی میکشاند.