منوچهر شفقتیان بازیکن پیشین تیم پرسپولیس و تیم ملی در دهه ۶۰ در اعتراض به فقر و بیکاری دست به اعتصاب غذا زد و لبهای خود را دوخت.
وی در نامه یی که در روزنامه خبر ورزشی درج شده نوشت: “بیمارستان نمی‌روم. می‌خواهم بمیرم. در منزل مادرم اعتصاب غذا کرده‌ام. کسی مرا در صف اهدای خیرین ندید که با گدایی، آذوقه برای خانواده‌ام بردم. به خاطر همه پیشکسوتانی که سفره‌شان فقط از فقر باز و بسته می‌شود، لب‌های خود را دوختم تا شاید با مرگ من، مسئولان به خودشان بیایند“..
این بازیکن تیم ملی فوتبال افزود: ”کسی قرص‌های اعصاب مرا نخورد تا بفهمد چرا شفقتیان این شکلی شده. کسی سر سفره من ننشست تا ببیند کاسه‌ای از خون توی سفره گذاشتم“.
وی گفته بود به عنوان ملی پوش سابق، حتی حاضر است مسئول لباسشویی یک باشگاه ورزشی شود و زندگی‌اش را اداره کند.